Kalp Çarpıntısı

758 13 1
                                    

"Geldim geldim. Yetiştim güzelim."

Balkon kapısı açık kaldığı için yanımdan kalkıp gitmişti. Elindeki leptopu işaret etti.

"Film izleriz diye düşündüm." Komidine leptobu bırakıp bana döndü bakışları.

"Gelmeseydiniz de olurdu." Dedim kısık sesle. Korkuyordum işte. Hem neden beraber yatıyorduk? Koltukta yatsın ama banane.

"Gelmeyeyim mi?" Dedi. Şaşırmıştı.

"Gelme lütfen." Sesim çaresiz çıkmıştı. Yatmasın ama yanımda. Onu seviyordum ama fazlaydı.

"Ben bugün seni bırakamam. Sakin ol. Sadece sarılıp yatacağız. Bir şey olmayacak." Yatıştırmak için konuşuyordu ama biliyordu biz aynı ortamda olunca tutkumuza yeniliyorduk. Yatmamalıydı burada. Yatmamalıydı.

Yatağın yan tarafına ilerleyip yatağa oturacağı sırada yorganı kavrayan elinin üstüne elimi koyup onu durdurdum. "Lütfen" o ne için lütfen dediğimi anlardı. Sevimli olduğunu düşündüğüm bir bakış atıp vazgeçmesini umdum.

"Bakma öyle. Vazgeçmeyeceğim." Kafasını yana salladı. Elini elimden kurtarıp yatağa girmek için hamle yaptığında bir kere daha onu durdurdum.

Ağlama az kalmıştı. Yatmasındı. Yaralıydım ben ya bir şey olursa. Zaten çok acıyordu.

"Gece belimi acıtabilirsin."

"Acıtmam. Hem deli gibi yatan ben değilim." Deyip sırıtarak bana baktı.

"Ben deli miyim?"

Hala sırıtıyor ya.

"Deli değilim ben."

"Deli gibi yatıyorsun Sevgilim. Top patlasa duymazsın. Gece ağlarsa bebeğimize de bakmazsın sen."

"Bizim bebeğimiz mi?"

Nefesim hızlanmıştı. Ondan bebeğim olacağını hayal dahi etmememiştim ki ben. Yanımda olsaydı yeterdi. "Kovuyorsun ya kızım." Sus iç ses. Sussss. Sırası mı?

Başını sallayıp yüzüme masum bakışını yollmayı sürdürdü. "Bizim bebeğimiz. Senin kadar güzel, benim gibi kara gözlü Öykü'ler olmasın mı?"

O ne zaman uzanmıştı? Manipüle oluyorum dostlar. Yardımm.

"Olsun."

Elini koluma sarıp beni kendine çekti. Koluna yatmamı sağlayıp diğer elini karnıma sardı. "İyi geceler Ufaklığım." Deyip yanağımı uzun öpüp çekildi.

Artan kalbimin hızıyla baş başa bırakıp gözlerini yumdu. Ne yani hemen mi uyuyacaktı? Hani film izleyecektik. Ben böyle hayal etmemiştim.

"Evet en son yanından kovuyordun."

"Sus iç ses."

"Doğru söyleyeni dokuz kö.."

"He canım ondan."

"Sana da yaranıl..."

"Suss."

"İyi be."

Yanımdaki varlığa gözlerimi çevirdiğimde dudak dudağa gelmemle zaman durdu sanki. Hızlanan kalp atışlarım gecenin sonunun habercisiydi.

"Öy..." Konuşmasıyla dudaklarıma değen dudaklarıyla konuşmasını yutup sustu. Yutmunmasıyla adem elmasına indi bakışlarım. Ve o yumruyu takip etti gözlerim. Sonra tekrar gözlerine kenetlendiğimde koyunun en koyu tonuyla karşılaştım.

Karnımdaki elini sırtıma götürüp beni yüz yüze geleceğimiz şekilde döndürdü.

"Birilerinin uykusu kaçmış." Dudaklarıma değen dudaklarıyla tüm ihtirası kaybetmiştim. Konuşma ama sen. Yanarız.

Kafamı belli belirsiz salladım. O anlardı.

"Hmm ne yapsak ki?" Dudaklarımda belli belirsiz hissettiğim dudaklar ben burdayım derken bu da sorumuydu. Gözlerim dudakları gözleri arasında mekik dokuyordu. Onun gözleri ise gözlerimin en derinine, taa içime bakıyordu.

Yüzümü ondan biraz uzaklaştırmaya, araya mesafe koymaya kalktım. Belimdeki elini saçlarımın arasından başıma çıkarıp beni sabit tuttu.

"Mesela konuşsak mı? Yoksa..." Dudaklarıma bakıp gözlerime tekrar çıktı bakışları.

Hemen başımdaki elini çekmeliydi. Yoksa biz günaha doğru gidecektik. Başımın ardına uzanan koluna baskı uygulayıp çektim. İzin vermeseydi kımıldatamazdım. Kolunu çekerken kolumun belime çarpması acı içinde kıvranmama sebep olurken kıvrılan belimin başımı öne savurmasıyla dudaklarımın dudaklarına kapanması bir oldu.

Ben onu öpmüştüm.

Uzun aradan sonra tekrar mekanın sahibi geldi 😎

Nasılsınız bakalım?

Bölüm kısa ama tadında oldu sanki 😁

Sonunda dediğinizi duyar gibiyim 😂

Bu bölüme oy sınırım 10. Siz onu hemen yapıverirsiniz. 😉Geçmeden bölüm gelmeyecek. Yorum yaparsanız sevinirim.

Bayss 🤗



HocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin