BENİM AMANSIZ SEVGİLİM

38. BÖLÜM

"Evet Küçük Park, sen beni öldürmeye kalktın ha!? Seni aptal kızıl saçlı kız, beni öldürebileceğini mi sandın?"

Dakikalardır tek kelime etmeden enseme yaslı silahla Asaf Gök'e bakıyordum.

Öldürücü bakışlarımla..

"E hadi ama" dedi tam önüme gelip çenemi kavrayarak "Konuş seni aptal kız!" dedi ve karnıma bir tekme attı.

Acıyla yere düştüğümde hafif bir inlemeyle burnumdan kan geldiğini gördüm.

"Seni orosbu çocuğu benim kızıl saçlı-"

"Eğer sesini kesmezsen Drew Park ailenin ki gibi bir sonun olur"

Doğan'ın sandalyesinin önüne düşmüştüm.

Hafifçe dirseğimle sandalyesini ittirip beni fark etmesini sağlayıp dudaklarımla 'Bir planım var ve burdan hepimiz sağ çıkacağız' gözlerimle Asaf'ı işaret ettim 'O hariç, herkes' diyince sinsice gülümsedim.

Bana silah tutan tek koluyla beni tekrar ayağa kaldırdı.

Garip bir şekilde kulağıma yaklaşıp "Oğlumuda arkadaşınız Doğan'ıda senide kurtaracağım, güzel kızım"

Ben ise hafifçe kafamı çevirmiş başımda bekleyen adama şaşkın bakışlar atıyordum.

Bu adam, gerçekten Drew'in babasıyla?

Asaf'ın öldürdüğünü söylediği insanlar kim!

Yanımda oturan Doğan'a bakıp 'Bu adam Drew'in babası' dediğimde oda dudaklarıyla 'Evet, sakin ol ve bekle Li'

Lan bunlar her boku biliyor!

Niye en son ben öğreniyorum!

'Adamın adı ne?'

'Adam Türk, karısı yani Drew'in annesi koreliydi, adamın adı Cemil Park'

Cemil demek..

"Cemil abi"

Adam hafifçe üzerime eğilerek "Efendim kızım?" dedi aynı sessizlikte.

"Ee Lily, hayat nasıl kızım"

Gözlerimi devirerek sinirle soludum.

"Seni gördüm daha kötü oldum, umarım sende kötüsündür"

"Bende iyiyim güzel kız-"

"Sakın!" diye bağırdım ona doğru "Bana kızım diyecek son kişi bile değilsin Asaf Gök!"

"Ah küçük Park"

Adamlarına doğru dönüp "Cemil sen burda kal, diğerleri evin dört bir yanını sarın, kaçmaya çalışırlarsa ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz, yemek odasında yemek yiyeceğim" diyince o üst kata doğru yola çıktı ve diğer adamlarda dışarı çıktık.

Artık hızlı ve sessiz olmalıydık.

Ne kadar hızlı, o kadar erken intikam.

"Hızlı olmalıyız" dedim kısık sesle.

"Sendeyiz Li"

"Cemil abi ilk önce hepimizi çöz" dememe kalmadan ipler bileklerimden aşağı süzüldü.

"Cebimde ki silahı göremeyecek kadar aptallarmış" dedim silahı çıkarırken.

"Bu adam neden bize yardım ediyor sevgilim, tanıyormusunuz?"

Doğan'la aranızda  saniyelik bir bakışma geçti ve iç çekerek "İşimiz bitince konuşacağız Drew, şimdi hadi"

Drew homurdanarak "İyi" dedi ve ayağa kalktı.

"Planımız basit, yemek odasına dalıp onu öldürüyorum"

"Lily bence-"

"Lily!"

"Kızım gel buraya!"

Ben hiçbirini dinlemeden bu kocaman evde koşuyordum.

"Lily koş güzelim! Seni yakalamasınlar!"

O an anladım ki bağırışları duyunca içeri gelip onları yakaladılar.

Ama durmayacaktım.

Arkamdan gelen kurşunlar yüzünden takla atmak ve elimdeki silahla birilerini vurmak zorunda kalıyordum.

Sağ koridora doğru son hızla koşup adamların üzerinden atlayarak yemek odasının içine atladım ve kapının üzerinde duran anahtarla kapıyı kilitledim.

"Noluyo!"

Elimde ki silahı ona doğrulttum.

"Şuan burdan birimiz sağ çıkacak Asaf Gök, kurallar basit, öl yada öldür ve ben ölmeyi düşünmüyorum"

BÖLÜM SONU..

Ay çok heyecanlandım.

Gidip hemen yeni bölümü yazayım.

ÖPÜLDÜNÜZ
<3333333333