Ebru Gündeş-Yaparım Bilirsin
"Elvin? burada seni beklemiyordum" Şaşkınlıkla konuşunca dahada öne çıktım.
"Evet, bende ziyech hasta olduğu için yanına geldim" Bir süre ziyech ile bakıştılar.
"Hmm, bende antrenman çıkışı eve gittim direkt sonra aklıma ziyech geldi. ziyeche uğrayayım dedim. Ama görüyorum ki iyi bir arkadaşı yanında." Başımı salladım ve gülümsedim.
"Evet, böyle arkadaş kimseye nasip olmazmış değil mi Angelino?" Ziyech konuştu, onlar bakışırken ben boğazımı temizledim.
"İçeri gel istersen angelino, bende şimdi gidecektim." Bana gülümsedi ve içeri adımını attı.
"Pekala kendine iyi bak, yarın akşam görüşürüz. Arkadaşımla yalnız kalayım azıcık." Diye gülmesi ile bakışlarım ziyeche kaydı. Bana somurtarak bakıyordu. Ona gülümsedim ve dışarı çıktım direkt.
Eve geldiğimde Annemler misafirler ile daha sohbet ediyordu ve yanlarında olan çocuğun sıkılmış olduğu belliydi... Ve o bu işkenceye daha 5 gün katlanacaktı. Ona acıdım.
Annem bana aysunun durumunu sorduğunda iyi olduğunu söyleyip, yukarı çıktım.
Sabah
Dizlerimin bir-iki parmak yukarısında olan bej bir etek giydim ve ince kahverengi kemerimi takıp üstüme, dirseğimde olan kısa kollu, boğazlı bir bluz giydim.
Herkes kahvaltı yapıyordu bende yanlarına gidip kahvaltı yapmaya başladım.
"Kızım diyorumki bugün eren ile dolaşın." Gülümsedim Anneme,
"Aslında bugün mesaim var, yarın kesinlikle götürürüm." Annemler başını salladığında saate baktım. Baya geç kalmıştım hemen kapıya gidip topuklu ayakkabılarımı giyip, krem çantamı alıp çıktım. Allahtan aysunun arabası vardı.
Kaşla göz arası şirkete geldiğimde derin nefes aldım ve turnikeye kartımı basıp hızla, yukarı çıkacaktım ki,
"Elvin Hanım!" Arkamı döndüğümde idari müdür serkan bey elleri arkasında bana bakıyordu.
"Buyrun." Dedim gülümseyerek.
"Bu aralar performansınız hiç hoş değil!," Ses tonundan tüm şirket bize bakarken yanaklarım kızardı.
"Hele geç gelm-" Onu bölen bir ses oldu,
"Serkan Bey!" Mete bey sinirle yanımıza geldi.
"İdari müdür olmanız, çalışanıma laf atma hakkı bulmanız değil" Ben dudaklarımı dişlemekten onlara bakmıyordum bile...
"Mete bey, böyle çalışan olmaz. Ben kovulmasından yanayım." Kovulma lafını duyunca hemen ona baktım, hayır hayır kovulamazdım.
"Bence bunu baş başa konuşalım serkan bey, siz gidebilirsiniz Elvin hanım." Hemen yukarı çıktığımda aklımda olan tek şu şey vardı. Bu serkan bey beni aklına takmıştı, ya kovulacaktım yada kovulacaktım.
Başımı ovaladım ve yerime oturdum, 10 dakika sonra yanıma aysu geldi.
"Elvin? ne bu halin?" Gözlerim dolu dolu ona baktım.
"Kovulma ihtimalim yüksekmiş." Burnumu çektiğimde ayağa kalktım.
"Şimdi bir kaç yer var. Oraya gitmem gerek." Aysu bana sarıldı direkt,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gazeteci, hakim ziyech
Fiksi PenggemarEtrafı çekerken, belimden tutulup ziyeche çekilmem ile neye uğradığımı şaşırmıştım. Arkamdan kopan büyük bir ses ile garsonun bardakları düşürdüğünü gördüm. Gözlerim refleks ile kapandı. Herkes bize bakıyordu kameramanların gözü bize ilişince, ziyec...