My CEO Daddy [END]

Part 2

"យេីងទៅផ្ទះមុនហេីយ"ជីមីនលាមិត្តបន្ទាប់ពីដេីរមកដល់មុខសាលាឃេីញមនុស្សប៉ារបស់គេបេីកឡានមកយក
"ទៅចុះ"ថេយ៉ុង
"អោយពូជូនទៅផ្ទះទេ"តៃកុងឡានរបស់ជីមីនក៏និយាយឡេីង
"មិនបាច់ទេទលោកពូ​ អរគុណណាស់"ថេយ៉ុង
"អញ្ចឹងពូទៅហេីយ"
យេីងទៅហេីយ"ជីមីន
"អឺ"ថេយ៉ុងមេីលឡានបេីកចេញទៅផុតក៏ដេីរទៅរកទិញបស់ញុំានៅជិតរបងសាលា
ពេលដេីរកាត់សាលាSeoulប៉ុន្តែជាបឋមសិក្សាឃេីញក្មេងប្រុសមុខគួរអោយស្រឡាញ់ម្នាក់កំពុងអង្គុយលេីបង់ត្រម៉ង់ត្រម៉ោចតែម្នាក់ឯង
"សួស្តីក្មេងតូច​ កំពុងចាំប៉ាម៉ាក់មកយកមែនទេ"ថេយ៊ុងឃេីញគេអង្គុយតែម្នាក់ឯង​ ខ្លាចមានមនុស្សមិនល្អមកចាប់ក៏ដេីរទៅអង្គុយជិតក្មេងម្នាក់នោះ​
ក្មេងម្នាក់នោះឮហេីយក៏ងាកមុខឡេីង
"បាទ"
"អូនឈ្មោះអី​ បងឈ្មោះថេយ៉ុងណា"ថេយ៊ុង
"ខ្ញុំឈ្មោះជុងវ៊ុន​ ហេតុអីបងប្រុសមកនិយាយជាមួយខ្ញុំ"ជុងវ៉ុនសួរទាំងងេីយឆ្ងល់
"គឺបងឃេីញជុងវ៉ុនអង្គុយតែឯងក៏មកកំដរទៅ​ ហេីយហេតុអីប៉ាម៉ាក់យូរមកយកម្លេះ"ថេយ៊ុង
"គឺមិនដឹងទេបាទ​ រាល់ដងគាត់មិនដែលយូរទេទេីបតែថ្ងៃនេះ"ជុងវ៉ុន
"អញ្ចឹងចាំបងកំដរចុះណា"ថេយ៉ុង
ពួកគេបន្តនិយាយជាមួយគ្នា​ បន្តិចក្រោយក៏ស្នឹទិស្នាលលេងសេីចជាមួយគ្នាដូចស្គាល់យូរហេីយអញ្ចឹង
"បងថេយ៍​ ជុងវ៉ុនឃ្លានណាស់"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងអង្អែលពោះ
"ចាំបន្តិច"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងយកកាតាបមកបេីក​ រួចយកទឹកដោះគេដែរគេទិញជាមួយជីមីនចេញមក​ ព្រោះគេមិនបានផឹកទេ
"នេះញុំាទៅ"ថេយ៉ុងហុចអោយគេ
"អរគុណណាស់បាទ"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងសេីចចេញធ្មេញទន្សាយធ្វេីអោយនាយតូចក្នាញ់ជាខ្លាំង
ជុងវ៉ុនយកមកបឺតបណ្តេីរលេងេះមួយនាយតូចបណ្តេីរ
"នេះល្ងាចហេីយ​ មេឃជិតយប់ហេីយម៉េចក៏ប៉ាម៉ាក់ជុងវ៉ុនយូរមកម្លេះ"ថេយ៉ុងលេីកនាឡិកាមកមេីលឃេីញថាម៉ោងជិត6ទៅហេីយ
"ជុងវ៉ុនអត់ដឹង......."ជុងវ៉ុននិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏មានសម្លេងមកកាត់
"អ្នកប្រុស"បុរសម្នាក់ពាក់ខោអាវក្វាសេពណ័ខ្មៅរហ័សរត់មករកគេ​ នាយតូចរហ័សឈរបាំងពីមុខគេ​ ព្រោះខ្លាចជាជនចាប់ច្រិត
"លោកជានរណា"
"ខ្ញុំត្រូវសួរលោកវិញថាជានរណា"ថេយ៉ុង
"បងថេយ័​ នេះគឺពូHusung(ហ៊ូសុង)ទេបាទ"អាល្អិតរហ័សងេីបឈរមកជិតនាយតូច
"អរ"ថេយ៉ុងទម្លាក់ដៃចុះ​ រួចឈរទៅម្ខាងវិញ
"មែនហេីយខ្ញុំមិនភ្លចទេ​ ហេតុអីលោកទុកអោយក្មេងចាំយូរបែបនេះ​ បេីលោករវល់ការងារក៏គួរអោយអ្នកផ្ទះមកយកជំនួស​ មិនមែនទុកអោយគេអង្គុយតែម្នាក់ឯងបែនេះទេ​ នេះប៉ះខ្ញុំ​ ចុះបេីប៉ះគេអ្នកផ្សេងមានគំនិតមិនល្អចាប់េគទៅគិតយ៉ាងម៉េច​ បេីដឹងថាខ្លួនមកយូរហេីយ​ គួរតែផ្តាំអោយលោកគ្រូអ្នកគ្រូជួយមេីលគេសិនក៏បាន"ថេយ៉ុងគ្រាន់តែនឹកឃេីញភ្លាមក៏សុតយកសុតយកដាក់ហ៊ូសុងតែម្តងធ្វេីអោយអ្នកកម្លោះនិងអាល្អិតនោះឈរស្តាប់គេទាំងចំហរមាត់
"នៅចំហរមាត់ដល់ណាទៀត​ គេឃ្លានហេីយប្រញាប់យកគេទៅផ្ទះទៅ"ថេយ៉ុង
"អរបាទ​ អរគុណណាស់ដែលជួយមេីលគេ​ តោះអ្នកប្រុស"ហ៊ូសុង
"ជុងវ៉ុនទៅហេីយណា​ ថ្ងៃស្អែកបងថេយ៍មកលេងជុងវ៉ុនផងណា"ជុងវ៉ុន
"ចាំពេលទំនេរណា"ថេយ៉ុង
"បាទជុងវ៉ុនទៅហេីយ"ជុងវ៉ុន
"Bye Bye"ថេយ៉ុង
ជុងវ៉ុនក៏ឡេីងឡានទៅបាត់
នាយតូចឈរស្លឹងរហូតដល់ឡានចេញទៅផុតក៏ដេីរទៅកាន់ចំណតឡានក្រុងទាំងគិតបណ្តេីរ
"មេីលទៅក្មេងនោះមិនមែនអ្នកកូនធម្មតាទេ​ ជិះឡានក៏ទំនេីប​ នៅប្រុសម្នាក់នោះហៅថាអ្នកប្រុសទៀត"ថេយ៉ុង
"តែគេគួរអោយស្រឡាញ់ណាស់​ នេះខ្ញុំគិតចង់បានកូនមែនទេហិហិ"ថេយឿុងអង្គុយនិយាយសេីចតែឯង
មែនហេីយចរឹកគេល្អ​ រួសរាយ​ ចេះយកអាសារអ្នកដទៃបែបនេះហេីយទេីបគេជួបតែមនុស្សល្អ​ នរណាក៏ស្រឡាញ់អាណិតគេដែរ
នាយតូចមកដល់រួចចម្អិនអាហារញាុំហេីយក៏ងូតទឹករួចដេីរទៅតុរៀនរបស់គេ
ហេីយទាញទូរស័ព្ទខលវីឌូអូទៅប៉ាម៉ាក់របស់គេ
"ហេឡូប៉ាម៉ាក់​ គេងឫនៅ"ថេយ៉ុងនិយាយឡេីងពេលបេីកកាម៉េរាឃេីញពួកគាត់កំពុងអង្គុយមេីលមកគេ
"គឺនៅទេកូន​ យ៉ាងម៉េចហេីយសុខសប្បាយទេ"អ្នកស្រីគីម
"បាទធម្មតាទេម៉ាក់​ ចុះលោកប៉ាវិញ"ថេយ៉ុង
"ប៉ាធម្មតាទេ​ យ៉ាងម៉េចហេីយអស់លុយចាយឫនៅអាកូនកំហូច"លោកគីម
"ហូយប៉ា​ លុយប៉ាអោយមកមិនទាន់នឹងអស់មួយសេនផង"ថេយ៉ុង
"កុំរីសពេកកូន​ ញុំសអីអោយច្រេីនៗទៅ​ នៅម្នាក់ឯងផង​ បេីឈឺមាននរណាមេីល"អ្នកស្រីគីម
"មែនហេីយ​ ប៉ាមិនមែនក្រអោយកូនរីសថាំឯណា"លោកគីម
"បាទយល់ហេីយលោកទាំងពីរ​ អោយតែនិយាយប៉ាម៉ាក់លេីករឿងនឹងមករហូត"ថេយ៉ុង
"ចុះបេីកូនចាយខ្លាចអស់ប៉ាមិនថា"លោកគីម
"ឈប់និយាយហេីយ​ មែនហេីយម៉ាក់ថ្ងៃនេះកូនជួបក្មេងម្នាក់​ គេគួរអោយស្រឡាញ់ណាស់"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងញញឹមពេលនឹកឃេីញដល់មុខគូរអោយស្រឡាញ់នោះ
"ហីយា​ កូនចង់បានកូនអត់ប្តីមែនទេនៀក"អ្នកស្រីគីម
"ម៉ាក់​ និយាយអីនឹង​ កូនគួរតែនិយាយទេថាកាលប៉ាយកប្អូនអោយខ្ញុំនោះ"ថេយ៉ុង
"ប៉ាចង់យកដែរតែម៉ាក់មិនព្រម"លោកគីម
"បងនិយាយស្អីនឹង"អ្នកស្រីគីវាយដៃប្តីតិចៗទាំងអៀន
"ម៉ាក់អៀនហេីយនុះ"ថេយ៉ុង
"ម៉ាក់មិនយកទេ​ ត្រឹមអាកូនកំហូចមួយនេះបានហេីយ"អ្នកស្រីគីម
"អញ្ចឹងកូនមានតែបន្តតំណែងកូនពៅទៀតហេីយ​ ហិហិ"ថេយ៉ុង
"ហឹសៗ​ ចឹងបានហេីយកូនឆាប់ចូលគេងទៅ​ ប្រញាប់ងេីបទៅសាលា"លោកគីម
"បាទជម្រាបលាប៉ាម៉ាក់"ថេយ៉ុងក៏បិទទូរស័ទ្ទទុករួចចូលគេងទៅ
​ ងាកមកមេីលភូមិគ្រឹះមួយដ័​ បំពាក់ដោយគ្រឿងរចនាបទទំនេីបៗ​ ឯណេះវិញ