My CEO Daddy [END]

Part 34

   ថ្ងៃថ្មី
"មេីលចុះស្នាមពេញក​ ធ្វេីយ៉ាងម៉េចទៅ"ជុងគុកឈរពីមុខកញ្ចក់​ ដែរទេីបតែកឹបលេវអាវបានបន្តិចឃេីញថាករបស់នាយសុតតែស្នាមាំក្រហម​ មានទាំងសនាមធ្មេញដែលនាយតូចបន្សល់អោយនឹងហេីយ
​  ក្រាក
"បងធ្វេីអីយូរម្លេះ"ថេយ៉ុងបេីកទ្វាមកសួរនាយព្រោះគេចាំយូរហេីយមិនឃេីញចុះទៅខាងក្រោម​ ទេីបឡេីងមករកឃេីញនាយនៅអែនអនមុខកញ្ចក់ទេូបដេីរទៅរក
"គឺ..អូនឃេីញទេស្នាមពេញកហេីយ​ "ជុងគុកក៏ងាកមកនិយាយជាមួយនាយតូច
"ចាំអូ​នរកសម្លៀកបំពាក់អោយ"ថេយ៉ុងក៏ដេីរទៅបេីកទូរខអាវវែកមេីលេីញថាគ្មានអាវណាជិតកទេ
"ចាំបន្តិច"ថេយ៉ុងនិយាយរួចដេីរចេញទៅ​ បន្តិចក្រោយមកក៏ដេីរមកវិញជាមួយអាវខ្មៅមួយ
"នេះ"ថេយ៉ុងហុចអាវអោយនាយ
"ហាហ? អោយបងពាក់អានេះហេហ"ជុងគុកលាអាវមេូលឃេីញថាជាអាវក​ ក្អមពណ៍ខ្មៅ​ធំល្មម​ រួចសួរទៅនាយតូចទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល
"មែនហេីយ​ មានអីហេហ"ថេយ៉ុង
"ថេយ៉ុង​~...បងពាក់ទៅមុនដូចខ្ទេីយទៅហេីយទេហេហ"ជុងគុកនិយាយទាំងពេបមាត់
"ចាំមេីលូនធ្វេីអោយមេីល...ដោះអាវមក"ថេយ៉ុងដេីរទៅប្រលេសលេវអាវមួយៗ​ រួចដោះចេញ
"អោនក្បាលមក"ថេយ៉ុងលេីកប្រលោះកអាវចង់សកអោយនាយក្រាស់តែនាយក្វីក្បាលធ្វេីមុខជូរ
"បងកុំភ័យថាអោនមក"ថេយ៉ុងនិយាយ្តងទៀតទេីបនាយព្រមអោន្បាលអោយសក
បន្ទាប់ពីពាក់រួច​ នាយតូចបត់កន្លែងកចុះបន្តុច​ មូលដៃអាវបន្តិច​ រួចទីនុយជាមួយនឹងខោពណ៍ទឹកប៊ិចរបសនាយ
"សង្ហារណាស់ហិហិ"ថេយ៉ុងមេូលនាយទាំងញញឹមព្រោះអាវសាច់យឺត​ ពេលនាយពាក់ទៅបញ្ចេញដេីមទ្រូងមាំនិងសាច់ដុំរបស់នាយតាមអាវ​
"ចាំបន្តិច"ថេយ៉ុងក៏ដេីរទៅទូរអាវរបស់នាយរួចយកនូវអាវក្វាសេពណ៍ដូចទៅនឹងខោចេញមកពាក់អោយនាយ
"មេីលទៅ"ថេយ៉ុងបង្វែរនាយអោយមេីលកញ្ចក់
ជុងគកសារ៉េអាវបន្តិចមេីលឃេីញថាម៉្យាងដែរតេី
"អរគុណណាស់..សឹត"ជុងគុកងាកមកអោបចង្កេះនាយតូច​ អោនថេីបថ្ពាល់មួយខ្សឹត
"បានហេីយ​ ចុះទៅក្រោមទៅ​ អុំស្រីចាំញុំាបាយហេីយ"ថេយ៉ុង
"តោះ"ថារួចនាយក្រាស់ក៏បណ្តេីររនាយតូចចេញទៅទាំងអោបចង្កេះអង្ក្រងជាប់រហូតដល់ខាងក្រមសម្តៅទៅតុបាយ
"Daddyថ្ងៃនេះសង្ហារណាស់"ជុងវ៉ុនគ្រាន់រែប៉ារបស់គេដាក់គូទអង្គុយជិតភ្លាមសសេីឡេីងតែម្តង
"Appaកូនជាអ្នករៀបចំអោយណា"ជុងគុក
"Appaពូកែមែន"ជុងវ៉ុន
"ហឹម...ថ្ងៃនេះមិនទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយAppaទេមែនទេ"ថេយ៉ុង
"អត់ទេ..ថ្ងៃនេះលោកយាយនាំទៅដេីរផ្សារ"ជុងវ៉ុន
"អញ្ចឹងឆាប់ញុំាអាហារទៅ"ថេយ៉ុង
បន្ទាប់ពីញុំាបាយរួចនាយតូចនិងរាងក្រាស់ក៏បេីកឡានចេញទៅក្រុមហ៊ុន
មកដល់ក្រុមហ៊ុន​ ធ្វេីអោយបុគ្គលិកមេីលមិនដាក់តែម្តង​ ព្រោះនាយក្រាស់ដេីរអោបចង្កេះនាយតូចពីក្រោយាប់តែម្តង​ ទោះគេហាមយ៉ាងម៉េចក៏ដោយ
"ល្ងាចបងជូនអូនដេីរលេងណា​ ព្រោះសន្យាថាជូនអូនដេីរលេង​ ប៉ុន្តែបងនឹងឆាប់បង្ហេីយការងារអោយអស់នាំអូនទៅដេីរលេងឆ្ងាយៗ"ជុងគុកនិយាយឡេីងពេលចូលដលប្រអប់យន្តតែ2នាក់
"មិនបាច់ឆ្ងាយពេកក៏បាន​ "ថេយ៉ុង
"បងនឹងឆាប់ចាត់ការការងារចោលអោយអស់បាំគូរដណ្តឹងទៅក្រេបទឹក្មុំអោយហេីយ"ជុងគុកនិយាយទាំងមុខខិលដាក់នាយតូច​ គួរអោយចង់ចាប់ទះណាស់
"កុំមកឈ្លេីយណា"ថេយ៉ុងសម្លក់នាយបន្តិចរួចដេីរចូលទៅoffieពេលឡេីងមកដល់
"បងនិយាយលេង"ជុងគុករហ័សដេីរមកជិតនាយតូច
"ឆាប់ទៅធ្វេីការបងទៅ"ថេយ៉ុង
"សុំកម្លាំងចិត្តបន្តិចមក"ជុងគុក
"ជុប..."ដោយខ្ជិលប្រកែកនាយតូចក៏លោទៅថេីបមាត់នាយមួយខ្សឹត
"អត់យកទេ"ជុងគុកនិយាយទាំងពេបមាត់
"សឹតៗៗៗ...ជុប"ថេយ៉ុងអត់នឹងគ្រឺតមិនបានក៏ចាប់ថេីបនាយពេញផ្ទៃមុខហេីយចុងក្រោយគឺបបូរមាត់នឹងហេីយ
"អ្ហា!!!  ស្រស់ស្រាយណាស់..សឹត.."ជុងគុកញញឹមឡេីងមិនភលេចថេីបថ្ពាល់នាយតូចបន្តិចមុននឹងដេីរទៅតុធ្វេីការរបស់នាយ
ថេយ៉ុងបានត្រឹមក្រវីក្បាលនឹងចរឹកនាយ​ ពេលនៅជាមួយគេដូចកូនឆ្មាមួយក្បាលចឹង​ ដល់នៅជាមួយអនក្សេងធ្វេីដូចខ្លា
​    ល្ងាចឡេីង
បន្ទាប់ពីចេញពីធ្វេីការពួកគេថាចង់ទៅដេីរលេងបន្ត​ តែក៏ជូននាយតូចទៅយកកាម៉េរាដែលនាយក្រាស់ទិញអោយនៅondoរបស់នាយតូចសិន
"បងចាំនៅនឹងហេីយ​ អូនឡេីងទៅមួយភ្លេត"ថេយ៉ុងនិយយរួចបេីកទ្វាឡានចេញទៅ
​  ក្រាក
"ហឹម​ បែកយូរហេីយ"ថេយ៉ុងបេីកទ្វាមកមានអារម្មណ៍ថានឹកបន្ទប់ជាខ្លាំងទាំងដែលទេីបនឹងបែកប៉ុន្មានថ្ងៃសោះ
"កុំអោយជុងគុកចាំ​ ប្រញាប់សិន"ថេយ៉ុងនិយាយម្នាក់ឯងទេូបរហ័សដេីរចូលទៅក្នុងបន្ទប់​ រួចរកមេីលកាមេរ៉ានោះ
"ឃេីញហេីយ"ថេយ៉ុងយកវាមកកាន់រួចបិទទ្វាបន្ទប់គេង​ ហេីយក៏ដេីរទៅមាត់ទ្វាទាំងរកKeyCardដេីម្បីបិទទ្វាវិញ
"អឹមមមម...ប្រាវ"
​        ខាងក្រោម
"ថេយ៉ុង​ យូរម្លេះ"ជុងគុកលេីកនាឡិការមកមេីលឃេីញថាគេឡេីងទៅ15នាទីហេីយក័ងេីបដេីរឡេីងទៅបន្ទប់របស់ថេយ៉ុង
"នេះមានរឿងអី"ជុងគុកដេីរមកដល់ឃេីញKeyCardនិងកាមេរ៉ាដែលគេទិញអោយធ្លាក់នៅលេីឥដ្ឋការ៉ូ​ ជុងគុកសម្លឹងមេូលទៅទ្វាឃេីញមិនទាន់បិទក៏រហ័សដេីរចូលទៅមេីល
"ថេយ៍? ថេយ៉ុង...អុននៅឯណា? ...ថេយ៍កុំលេងណា....ថេយ៉ុង? "ជុងគុកដេីរកមេីលក្មុងបន្ទប់គេង​ ផ្ទះបាយ​ បន្ទប់ទឹកអស់ហេីយនៅតែមិនឃេីញ​ នាយក៏ចាប់ផ្តេីមមានអារម្មណ៍មិនល្អឡេីងភ្លាមៗ​ គំនិតអវិជ្ជមានចេះតែផុសឡេីង
"អូនបាត់ទៅណាទៅ"ជុងគុកបិទទ្វាុខនដូរ​ រួចរត់ចុះទៅក្រោមទាំងទឹកមុខភ័យ
​  រីង​ រីង
កំពុងតែភ័យផង​ ពេលនេះទូរស័ព្ទនាយរោទ៍ឡេីង​
ជុងគុកគិតថាមិនលេីកតែខមកជាច្រេីនសារទេូបសម្រេចចិត្តយមកមេីលឃេីញថាជាលេខរបស់អ្នកស្រីចន
"អាឡូម៉ាក់​ ..មានការអី"ជុងគុករហ័សសួរគាត់ទាំងញ៏រមាត់តតាត់ព្រោះ​ ក្នុងទ្រូងកាន់តែបុក​លោតញាប់ៗ​ ភ័យបាត់ថេយ៉ិងរបស់នាយ
"ជុង..ជុងគុកជុងវ៉ុនបាត់ខ្លួនហេីយ"អ្នកស្រចនបន្លឺឡេីងតាមទូរស័ព្ទទាំងគាត់ចង់យំទៅហេីយពេលដែលបាត់ចៅ
"ម៉ាក់ថាម៉េច? "ជុងគុកស្រែកទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល​ ពេនេះបាតថេយ៉ុងហេីយ​អីឡូវមកបាតកូនប្រុសម្នាក់ទៀតនាយស្ទេីរតែឆ្កួតទៅហេីយ
"ម៉ា់នាំគេមកដេីរលេងនៅផ្សារទំនេីប​ ពេលម៉ាក់ចូលបន្ទប់ទឹកម៉ាក់អោយគេចាំនៅខាង្រៅ​ ដល់ពេលចេញមកវិញម៉ាក់មិនឃេីញ​ ខំដេីររកពេញផ្សារហេីយតែមិនឃេីញគេទេ...ហឹក..ម៉ាក់ភ័យណាស់"អ្នកស្រីចននិយាយទាំងយំចេញមក
"ម៉ាក់​..ម៉ាក់សម្រួលអារម្មណ៍ហេីយទៅចាំនៅផ្ទះចុះ​ ចាំខ្ញុំចាតការណាម៉ាក់"ុងគកខ្លាចម្តាយខ្យល់គរដោយសារតែភ៏យទេីបនាយរហ័សម្រួលគាត់ទាុះងដែលខ្លួនឯងសឹងតែយំចេញមកទៅហេីយ​ ណាមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ទាំង2បាត់ខ្លួនព្រមគ្នាបែបនេះ
"ចា..ចាសកូន"អ្នកស្រីចនបិទទញរស័ព្ទរួចដេីរទៅរកឡានដោយមានអ្នកបេីកឡានចាំនៅទីនោះសម្តៅទៅផ្ទះ​ ទាំងដែលក្នុងចិត្តបន់ស្រន់កុំអោយចៅរបស់គាត់កេីតអី
  ​  ងាកមកមេីលជុងគុកវិញពេលនេះនាយចាប់ភ្តេីមស្លន់ស្លោហេីយ
"អាឡូ​ ហ៊ូសុងឆាប់ទៅផ្សារទំនេីបធំនៅសេអ៊ូ​ សុំគេឆែកកាមេរ៉ាមេីលទៅ"ជុងគុកក៏ខលទៅហ៊ូសុង
"មានរឿងអ្វីចៅហ្វាយ"ហ៊ូសុង
"ជុងវ៉ុននិងថេយ៉ុងបាត់ខ្លួន​ តែជុងវ៉ុនបាត់នៅផ្សារទំនេីប"ជុងគុក
"បាទ​ ខ្ញុំទៅអីឡូវភ្លាម"ហ៊ូសុងនិយាយរួចបិទបាត់
​ រីង​រីង
ជុងគុកដាក់ចុះមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងលេខប្លែកក៏ខលមករកនាយ​ ទេីបលេីកមកនិយាយ
"ហាឡូ​ ខ្ញុំចនជុងគុកនិយាយ"ជុងគុក
"មិនបាច់គួរសមទេ​ ក្មួយប្រុស".....
"ឯង​..."ជុងគុកគ្រាន់តែឮសម្លេងភលាមដឹងថាជានរណាបាត់ទៅហេីយ​ គ្មាននរណាក្រៅពីហ៊ុនកាងទេ
"ម៉េចមិនគួរសមដូចមិញនេះទៅ​ ក្មួយប្រុស"ហ៊ុនកាង
"យេីងគ្មានពេលនិយាយជាមួយម​នុស្សរត់គេច​ ដូចឯងទេ"ជុងគុកនិយាយទាំងរកដកទូរស័ព្ទចេញពីត្រចៀកតែអ្វីដែលនាយឮហាក់គាំងតែម្តង
"អូហ៍​ បេីរឿងកូនរបស់ឯងនិងអាល្អិតសខ្ចីនេះ​ មានពេលនិយាយជាមួយយេីងដែរទេ"ហ៊ុនកាង
"ឯង...ឯងជាអ្នកចាប់ពួកគេទៅមែនទេ"ជុងគកក្តាប់ដៃយ៉ាងណែនយ៉ាងណេន​ ទាំងខឹង​ ចំណែកភ្នែកវិញក្រហមសឹងតែដូចភ្លេីងទៅហេីយ
"ជុុជុៗ​ កុំសម្តីលូយដាក់យេីង​ មនុស្សដែលឯងស្រឡាញ់កំពុងនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃយេីង"លោកហ៊ុនកាង
"កុំយកពួកគេមកពាក់ពាន់​ ឯងចង់បានស្អី"ជុងគុកមិនអោយសុំាញុំាច្រេីនសួររកតែម្តង
"ឆ្លាតគ្រាន់បេី......លុយ10លានដុល្លា....ម៉ោង6ល្ងាចយេីងបញ្ជូនទីតាំងទៅអោយ​ ហេីយហាមមានប៉ូលីសជាដាច់ខាត​ បេីមិនអញ្ចឹងមនុស្សរបស់ឯង...ងាប់..ទឺត"ហ៊ុនកាងនិយាយតែប៉ុណ្ណឹងក៏បិទបាត់
"អាឡូៗ...ចង្រៃយ៍"ជុងគុកប្រឹងស្រែករកតែគេបិទូរស័ព្ទបាត់ទៅហេីយ​ នាយដាក់ឡានមួយដៃដេីម្បីបញ្ចញេកំហឹងខ្លះ
មិនអោយខាតពេល​ ជុងគុកខលទៅប្រាប់ហ៊ូសុងវិញ​ និងអោយយុនហ្គី(គេទៅនៅផ្ទះជីមីន)ប្រាប់អោយកូនចៅទាំងប៉ុន្មានរបស់នាយទៅជុំគ្នានៅភូមិគ្រឹះផាកទាំងអស់​ ដោយមិនទាន់ប្រាប់មូលហេតុទេ
ជុងគុកប្រញាប់ទៅរៀចំលុយដែលពួកវាត្រូវការរួចប្រញាប់ទៅភូមិគ្រឹះផាក
សំណាងដែលលោកមីននិងអ្នកស្រីមីនទៅក្រៅប្រទេសបាត់ទេីបងាយស្រួលនិយាយគ្នា
"ម៉េចក៏មានរឿងបែបនេះ"យុនហ្គីស្រដីឡេីងទាំងភ្ញាក់ផ្អេីលនឹងខឹងជាមួយអាកញ្ចាស់នោះជាខ្លាំងដែលហ៊ានលេងបែបនេះ
"យេីងធ្វេសប្រហែសមួយពេល"ជុងគុក
"គិតធ្វេីយ៉ាងម៉េចចៅហ្វាយ"ហ៊ូសុងក៏បារម្ភពីអ្នកប្រុសតូចទាំងពីររបស់គេខ្លាំងដែរ
"យេីងគិតមេីលសិន"ជុងគុក
"ធ្វេីតាមយេីង"យុនហ្គីដែលជាម៉ាហ្វៀស្រាប់នាយដឹងច្បាសណាស់ថាគួរធ្វេីយ៉ាងម៉េច​ ចាំមេីលលេីកនេះម៉ាហ្វៀម្នាក់នេះអោយដឹងម្តងថាលេងជាមួយភ្លេីងវាយ៉ាងម៉េច
​  Skip
"ហឹម? .អួយ....នេះខ្ញុំនៅទីណា? "ថេយ៉ុងបេីកភ្នែកទាំងសុីសឺ​ ថែមទាំងត្រូវនរណាមិនដឹងមកចង់ដៃគេជាប់ព័ទ្ធទៅក្រោយទៀត
"ជុង...ជុងវ៉ុន"ថេយ៉ុងមេីលទៅអាល្អិតដែលគេងលក់នោះទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល
"ជុងវ៉ុន..ជុងវ៉ុនងេីបឡេីង"ថេយ៉ុងខិតទៅរកអាល្អិតអោយជិតបន្តិចដេីម្បីហៅ
"ហឹម...Appaនៅយេីងនៅទីណា"ជុងវ៉ុនងេីបមកទាំងធ្វេីមុខមិនដឹងខ្យល់​ សួរទៅនាយតូចទាំងដែលខ្លួនគេមិនដឹងផង
"Appaមិនដឹងទេ"ថេយ៉ុង
"ម៉េចគេចង់ជុងវ៉នបែបនេះ​ ជុងវ៉ុនឈឺណាស់"អាល្អិតចាប់ផ្តេីមក្រហាយដៃដែលត្រូវគេងចង់មកមុខធ្មតាប៉ុណ្ណោះ​ ព្រោះតែស្បែកគេស​ កកិតនឹងខ្សែរទេីបក្រហមហេីយក្រហាយបែបនេះ
"កុំយំ​Appaនៅទីនេះហេីយ..កុំយំឮទេ​"ថេយ៉ុង
"តែជុងវ៉នុឈឺណាស់"ជុងវ៉ុន
"ទោះឈឺប៉ុណ្ណាក៏ត្រូវទ្រាំ​ ជុងវ៉ុនមិ​នត្រូវយំទេ​ បេីជុងវ៉ុនយំបានន័យថាជុងវ៉ុនទន់ខ្សោយ..ចាំស​ម្តីAppaណាកូនប្រុសគេមិនអោយបញ្ចេញទឹកភ្នែកងាយៗទេ​ ទោះកាលះទេសះាក៏ដោយត្រូវរឹងមាំ"ថេយ៉ុងពន្យល់ទៅាល្អិតទាំងដែលខ្លួនចាប់ផ្តេីមមានអាមរ្មណ៍ភ័យសឹងតែយំដែរទៅហេីយ
"បាទ​ ជុងវ៉ុននឹងមិនយំដាច់ខាត"ជុងវ៉ុន
​  ក្រាក​ សម្លេងបេីកឡេីងទាក់ទាញចំណាបលអាមរ្មណ៍ោអយពួកគេទាំងពីរងាកទៅមេីល​ ឃេីញបុរសចំណាស់ម្នាក់ដេីរចូលមក
ថដយ៉ុងខិតទៅជិតអាល្អិតដេីម្បីកុំអោយគេភ័យ
"លោកជានរណា"ថេយ៉ុងទោះភ័យយ៉ាងណាក៏មិនបញ្ចេញភាពទន់ខ្សោយមកដែរ
"សួរដូចឆោត...គឺជាអ្នកចាប់ឯងមកនឹងហេីយ"ហ៊នកាងបន្ទន់ជង្គង់នៅពីមុខគេ
"លោកចាប់ខ្ញុំហេីយកូនខ្ញុំមកធ្វេីធី​ ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់លោកទេ"ថេយ៉ុង
"ឯងមិនស្គាល់តែ​ អាជុងគុកស្គាល់ច្បាស់ណាស់"ហ៊ុនកាង
"ម៉េចក៏ហៅDaddyជុងវ៉ុនបែបនេះ"អាល្អិតដែលឮគេនិយាយអាក្រក់ពីប៉ារបស់ខ្លួនក៏សួរឡេីង
"យ៉ាងម៉េចឳឯងជាទេវតាហេហ​ ហៅមិនបាន? "លោកហ៊ុនកាងហាក់ខឹងនឹងសម្តីអាល្អិតជាខ្លាំងទេីបម្លេីងសម្លេងគំហកដាក់
"គំស្រែកដាក់គេ​ លោកត្រូវការអី​ ខ្ញុំគមានអ្វីអោយលោកទេ"ថេយ៉ុង
"ហឹស...មុខមត់ក៏ស្អាតដែរតេី"លោកហ៊ុនកាងយកដៃមកច្បិចចង្ការនាយតូចតែនាយតូចងាកមុខចេញ​ ក្រៅពីនាយក្រាស់គេមិនអោហប៉ះពាល់ដាច់ខាត
"ហឹស...នៅអោយស្ងៀមៗទៅបេីមិនចង់ឈឺខ្លួន"លោកហ៌នកាងសេីចបែបរោគចិត្តចេញមក​ រួចដេីរចេញទៅបាត់
"appaគេចាប់យេីងមកមែនទេ"ជុងវ៉ុន
"មែនហេីយ"ថេយ៉ុង
"ហេតុអីក៏ចាប់មក"ជុងវ៉ុន
"Appaក័មិនដឹងដែរ"ថេយ៉ុង
"Appa..ជុងវ៉ុនឃ្លាន"ជុងវ៉ុន
"ទ្រាំបន្តិចទៅណា​ បន្តិចទៀតDAddyនិងមកយកយេីងហេីយ"ថេយ៉ុងនិយាយលួចចិត្តជុងវ៉ុននិងខ្លួនឯងផងដែរ​ ទសំងសង្ឃឹមថានាយក្រាស់នឹងមកជួយគេ
​

យប់ចេញអោយ2ភាគទៀត🥰
ជួយVoteផងណា♥️🙏🏻