KEFENSİZ RUHLAR

12 | DAVET

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın asklarım sizi çok seviyorummm🪐🐢💜

"Davet"

Kollarını belime daha sıkı sarıp biraz daha öne doğru eğildi, onu affetmek ne kadar iyi bir karardı bilmiyordum... Ama ondan tek bir söz vermesini istiyordum. Ona ancak bu şekilde körü körüne inanabilirdim.

Kollarımı gevşetip hafifçe uzaklaştığımda bırakmak istemese de, ben çekilince o da bırakmak zorunda kalmıştı.

Gözlerini camdan dışarı çevirip göz temasımızı uzun bir süre engelledi.

"Özlemişim buraları..."

Bende aynı şekilde camlara çevirdim bakışlarımı, gözlerim loş ışık kalabalığında dolandırıp iç çektim,
ardından gülümseyerek başımı eğdim,"Sanırsam en çok lunaparklarını özledim ben."

Camdan bakışlarını anında çekip aynı sırıtma ve heyecanla,"Gidelim istersen?"

"Olur mu ki daha yeni başladık ya sorun falan çıkarsa?"

"Aslında hemen iş başı yapmamız saçmaydı, onun yerine saysınlar. Hadi çıkalım."

Uzun süre tereddütle bakakaldım bu kıyafetle gelmem ne kadar iyi olurdu?

Düğüne gider gibi süslenmeseydin Sende Allah'ım yarabbim ya sanırsın defileye çıkacak boyuna bosuna kurban olduğum!

"Sence şu kıyafet bize sorun çıkarır mı?"

Gözleri üzerimde dolandığında elini ensesine attı.

"Yani... Bir tık abartı mı lunaparka göre yinede sen bilirsin."

İçten içe git değiştir dermiş gibiydi ama bunu kibarca aktarmaya çalışıyordu. Ben bu iyi niyeti bir tık kullanırdım ama.

"İyi sorun çıkarıcak kadar değilse bence böyle gelmemin bir sakıncası yoktur."

İlerleyip uzun siyah ceketimi alıp üstüne geçirdim. Üstüme yapışmış siyah diz kapaklarının biraz üstünde biten mini bir elbise ve siyah ince külotluçorap giymiş, üstüne ise ondan biraz daha uzun bir ceket giymiştim. Saçlarımı düzleştirip arkaya doğru bırakmıştım.

Çantamı alırken bilgisayarı kökten kapatıp kapıya yöneldim karnıma giren sancılarla zoraki konuştum, " Gelmiyor musun?"

h

eralde yine regl sancılarıydı dün akşamdan beri aynıydım çünkü.

"Geleyim gelmesine de..."

"De?"

"Hiç yani motora öyle binebilir misin ki?"

Can evimden vurmuştu beni bir tık ama yıkılmak yok!

"Arabayla gitsek sorun olur mu?"

Çoktan şirketin asansörünün oraya varmıştık bile.

"Yok hiç sorun olmaz ne sorun olacak değil mi?"

Bizle beraberinde asansörü bekleyen kişilerin hepsinin anlamsız bakışları eşliğinde asansöre bindik.