Say You Love Me (Under Major Editing)

Tears

Grezza's POV

"Ms. Izah, may naghahanap po sa inyo." Napatingin ako sa pinto at nakita ko ang isa sa mga production staff. Kumunot noo ako sa kanyang sinabi.

I'm not expecting any visitors today lalo pa na pauwi na rin ako. Ngunit tumango na rin lang ako at sinabing susunod na ako. Tumango ito sa akin at muling isinara ang pinto ng dressing room.

Kinuha ko naman agad ang backpack ko at pagkatapos ay lumabas na nag dressing room. Paglabas ko ay nabigla ako ng bigla akong hilahin ni Lexie pabalik sa dressing room. Ni-lock niya ang pinto at naguguluhan akong napatingin sa mukha niyang mukhang maraming gustong sabihin at itanong sa akin.

Nakapameywang pa nga ito at nakataas ang kilay.

"May problema ba, Lexie?" Tanong ko. Si Lexie ang tumatayong manager/handler ko. Alam kong nasa news and public affairs ako pero may mga shows din kasi ako na nasa showbusiness na kaya sa mga ganitong bagay ay kailangan ko ng mag-aasikaso sa akin. Tulad na lang ng show na ginagawa ko ngayon.

"Izah, what happened to Sandy?" Mabilisan niyang tanong na labis kong ikinabigla. Isang buwan na mula ng huli kaming nag-usap. Noong una ay tumatawag pa siya sa akin pero hindi ko naman sinasagot.

Alam ko kasing iyon ang tama. Ayoko siyang ikulong sa mga palad ko kung pwede naman siyang maging masaya sa totoong mahal niya.

"Lex, wala akong balita kay Sandy. Basta ang alam ko ay umuwi siya sa kanila. Isang buwan na ang nakakalipas mula noong huli kaming nag-usap." She gasped and shook her head like what she heard was something ubelievable.

"T-teka, Lexie, may problem ba?" Naguguluhan kong tanong.

"Seriously? You're asking me kung may problema? Hindi mo ba alam that people now are talking about you?! May mga balitang ti-nu-two time mo si Sandy! MAraming ng mga blind items na ikaw ang tinutukoy na kesyo daw nabuntis ka ng iba while you're in a relationship with Sandy kaya daw MIA siya ngayon!"

My eyes widened in surprise. Damn! Hindi man lang ako naging aware sa mga bagay na iyon! Hindi ko man lang naisip na ang paglabas-labas namin ni Gian lalo na kapag pumupunta kami ng Baby Section ay maaring maraming tao ang nakakapansin nito.

I was also became oblivious with news. Masyado akong nalunod sa kasiyahang nararamdamn ko na hindi man lang ako nag-isip sa magiging epekto nito.

I am a public figure for Christ's sake at nakalimutan ko iyon!

Nanghina ako sa nalaman ko. Oo nga't may plano na akong magpahinga sa trabaho pero ayoko namang umalis na ganitong pangit ang pangalan ko. And my pregnancy---damn!

I held onto my tummy and naramdaman ko ang pagtitig ni Lexie sa aking kamay. I heard her gasps and she cursed for a couple of times.

"Damn, Izah! Ilang buwan ka ng buntis?!"

I felt hot tears rolling over my face. "a-almost 18 weeks."

"What? So ibig sabihin bago naging kayo ni Sandy ay buntis ka na? Sino ang ama? Si Sandy ba o iyong lalakeng nasa labas ngayon na pangalan ay Gian?" I sobbed. Nanghihina ako sa mga tanong niya dahil nagsimula na akong matakot.

Natatakot na ako ngayon sa mga sasabihin ng tao sa mga maling desisyon ko. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya ang lahat ng mga nangyaro at kung ano ang naging role ni Sandy sa buhay ko.

Alam kong kumplikado ang sitwasyong pinili ko noon pero hindi ko akalain na magiging ganito kalaki ang epekto noon.

Hanggang sa lumapit sa akin si Lexia at naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin. "Shh... Izah, don't cry. Shit naman, makakasama iyan sa baby mo. Baka kapag nakita ni Sandy o ng hot guy na iyon sa labas na pinapaiyak kita eh magalit sila sa akin."