"ကျွန်တော် ..ဦးနစ် ကို ချစ်တယ် .."
"......"
"ကျွန်တော့်ကို ပြန်ချစ်ပါလား ဟင် "
"....."
"လိမ္မာပေးမယ်လေ ပြန်ချစ်ပါနော်"
" ပင်းရဲရင့်သု ..မင်းဘာတွေတွေးနေတာလဲ"
"ဦးနစ်ကို ချစ်ကြောင်းပြောနေတာလေ .."
"မင်း အတော်အတင့်ရဲလာပြီးပဲ "
"ဦးနစ်ကို ကြောက်တယ် ဦးနစ် ရိုက်မှာလဲကြောက်တယ် ..ဒါပေမယ့် ဦးနစ်ကိုလည်း ချစ်ချင်တယ် "
" မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ!! "
"ဦးနစ် ..ကျွန်တော် ငယ်ငယ်လေးတုန်းက ယူမယ်လို့ပြောတယ်ဆို အခုကြီးလာပြီးပဲ ယူလို့ရနေပြီးလေ .."
"မင်းက အတော် စကားတတ်တာပဲ "
"နော်..ယူမယ်ဆို ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ပြောမယ်လေ.."
"မင်းကို မွေးစားဖို့က မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ ..အခုမင်းက ကြီးနေပြီး"
"ကျွန်တော့်ကို ယူခိုင်းတာ ကျွန်တော့်ကို မွေးစားခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး ..ဦးနစ်နဲ့ ယူပြီး ကလေးအများကြီး မွေးပေးမှာ "
"မင်း!!..."
"အခုပဲ ဦးနစ် ကျွန်တော့်ကို နမ်းလိုက်တာလေ ..ဦးနစ်လည်း ကျွန်တော့်အပေါ် ခံစားချက်ရှိနေတာမလား "
"မရည် ရွယ်ပဲဖြစ်သွားတာ ..တစ်မျိုးမထင်နဲ့"
"တာဝန်ယူစိတ်မရှိလိုက်တာ ."
"မင်း! ..ငါတာဝန်ယူစိတ်မရှိတဲ့ သူမဟုတ်ဘူး .."
"ဒါဆို ခုတာဝန်ယူလေ ...ကျွန်တော့်ကိုနမ်းတာ အတွက် တာဝန်ယူရမယ် .."
"မင်းလည်း ...ငါ့ကို နမ်းတာပဲလေ "
"မတူဘူး ကျွန်တော့်က အငယ် ..ဦးနစ်က အကြီး ..တာဝန်ယူရမှာက ဦးနစ် လုပ်ရမဲ့အလုပ်ပဲ "
တစ်ခါပဲ နမ်းမိပါတယ် ။အတင်းတာဝန်ယူခိုင်းနေတဲ့ ကလေးလေး ကို နစ်ချာရှိုင်း လက်လန်သွားရသည်။ သူသည်လည်း အနည်းငယ်တော့ ခံစားချက်ရှိနေသည်။
ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ ။
"ကောင်းပြီးလေ ..ဒါပေမယ့် အခုတော့မဟုတ်သေးဘူး ..မင်း ဆယ်တန်းပြီးရင် ..ဒေါ်ဒေါ်နဲ့ ဦးလေးကို အသိပေးမယ် ..အခု တာဝန်ယူလို့မဖြစ်နိုင်သေးဘူး "
YOU ARE READING
ဦးနစ်ရဲ့ အဆိုးလေးကျွန်တော်
Fanfiction(ကျွန်တော်မှမဟုတ်ရင် ဦးနစ် လက်ထပ်ဖို့ စိတ်မကူးနဲ့ ) ငြိမ်ငြိမ်လေးနဲ့ သွားတဲ့ fic တွေကို ကြိုက်တာမို့ အားမရရင် ဆော်ရီးပါနော်။စိတ်ကူးယှဉ်ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်သာသာ။
