16

152 9 1
                                    

Felixten:
Kaç gün geçmişti. Ben hala kaldığımız evden ayrılmamıştım. Gün günden onu daha da özlüyordum. Ne kadar inkar etsemde ben oma lör kütük aşıktım. Chan ile her gün bu konu hakkında konuşuyorduk.

Her gün olduğu gibi bu günde buraya gelicekti. Evet bana kızgında olsa, kıyamıyordu işte. Evet sonunda Chan gelmişti. Yine ağlama seansım başlamıştı. Chan beni böyle gördüğünde hep şöyle derdi. "Günü günden bitiyorsun Felix". Ah o çok doğru söylüyordu.

Ama yapamıyordum işte ondan uzak duramıyordum. Uzak durmakta istemiyordum. Ama onu kendimden uzaklaştıranda bendim. Çünkü koca bir aptalım, sadece aptal. Onu o kadar özledim ki, cidden artık kafayı yiyicektim.

"Hadi gel yemeğini ye" dedi Chan sakin bir şekilde. Bu yaptığım şey için beni ödüllendirmiyordu. Haksız olduğumu ve iğrençleştiğimi çok iyi biliyordu. Ama yine dediğim gibi kıyamıyordu bana. "Chan" dedim çaresizce ona bakarak. "Felix" dedi sinirle.

"Hem belki, bizimkileri toplarız, Hyunjinide ikna ederim" dedi Chan tebessümle. "Ama yemeğini yersen" tabi dedi şartla. Hemen heyecanla yerimden kalktım. "Yemek benim en sevdiğim şey ya, ayıp ediyorsun" dedim gülerek.

"Aynen, aynen çok konuşmada yemeğini ye" dedi Chan. Ben yemek yerken kara kara düşünüyordum. "Ne oldu yine?" dedi Chan merakla. "Ben çok korkuyorum, yüzüme bakmamasından, hatta benden nefret ediyor" dedim hüzünle.

"Ben konuşurum sen sıkma canını" dedi Chan, arkadaşını sakinleştirmeye çalıştırarak. "Sevdiği var" dedim bir anda. "Dizide oynayacağı çocuk mu, yani bilmiyorum hala aşık değil bence" dedi Chan sakin bir şekilde. "Yok onun hakkında konuşurken çok heyecanlıydı" dedim hüzünle.

"Hadi yemeğini ye bitir yazıyorum ben Hyunjin'e" dedi Chan gülerek. Heyecanla ve hızlıca yemeğimi bitirmeye çalıştım.

Chan - Hyunjin

Chan:
Hyunjin merhaba nasılsın?

Hyunjin:
İyiyim sen nasılsın?

Chan:
iyiyim de hepimiz buluşalım diyorum

nasıl olur sence?

Hyunjin:
a tabi olur

Chan:
şey Felix'te olucak

Hyunjin:
Chan

Chan:
lütfen barışın artık Hyunjin

gerçekten çok kötü durumda

zaten eğer gelirsen kendin görüceksin

yemeği bile zorla yedirdim ona

sırf seni ikna edip buluşucağımızı söyledim

o yüzden yemek yedi

cidden yemiyordu

şimdi sırf sen geliyorsun diye yemek yiyor

birde gülüyo

Hyunjin:
o kadar mı kötü?|

kalbim acıyor|

tamam Chan barışırım

ama o söylediği aklımdan çıkmıyıcak

nerede buluşuyoruz?

Chan:
Yes beeeeee

sizin evde

Hyunjin:
ne hiç gitmemiş mi?

Chan:
hayır Hyunjin'in kokusu var diyo

senin yatağında uyuyor birde

Hyunjin:
yok artık|

neden şimdi sevmek zorundaydın|

kalbimi kırdıktan sonra hemde|

anladım

Chan bir azda bir şey atıştırmasını söyle

yoksa gelmem

Chan:
mesajını gördü

32 diş sırıtıyor

sana browni yapıcakmış

Hyunjin:
aaa tamam

o zaman şimdiden yola çıktım ben

Chan:
gel hadi bende bizimkilere söyliyim

Hyunjin:
tamamdırrrr

________

Yeni bölüm 🥟

Unut beni /HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin