Unut beni /Hyunlix

21

Hyunjinden:
Son 2 gündür kafam allak bullaktı. Neye karar vereceğime kendimde şaşırıyordum. Sahi ya ben ne istiyordum. Felixi seviyormuydum? Ah hayır gururumu ve kırgınlığımı hiçe sayamam. Ben bunu yapamam.

Peki Yeonjun? Onu seviyormuydum? Yoksa sadece hoş buluyormuydum? Neden böyle yaptı ki? Neden beni daha önce istemeyip, şimdi istedi? Neden? Gerçekten kafayı yiyicektim.

Bir saate falan bizimkilerle bara gidicektik.  Gözümü bir az dinlendirmek için kapadığımda, gözünün önüne gelen görüntüyle anında sinirle yerinden kalktım. Neden o günkü hali gözünün önüne geldiki?

Neden ağladığı o görüntü gözünün önüne geldi? Neden? Tamda onu unutmuşken, hayır of sikicem böyle işi. Sinirle telefonu elime alıp, grupa bir şeyler yazıp, evden çıktım. Bir az daha erken gitmeyi teklif etmiştim, gelmezlerse kendim takılırım.

İçmeye çok ihtiyacım vardı, gerçekten. Hızlıca arabaya binip, her zamanki bara geldim. Geldiğim gibi, kapının girişinde beni bekleyen arkadaşlarıma baktım. "İyimisin?" dedi Changbin endişeyle.

"Hayır hiç iyi değilim, hiç" dedim sinirle. "Neden ki?" dedi Jisung endişeyle. "Jisung sana güvenebilirmiyim bilmiyorum, ama lütfen bunlar aramızda kalsın" dedim hüzünle.

"Konunun ne ile alakası olduğunu az çok anladım ve emin ola bilirsin aramızda kalıcak" dedi bana güvenle bakarak. "İçeri geçelim, orada anlatırım" dedim hüzünle. Her zamanki masamızda oturmuştuk.

Ve her kes benim konuşmamı bekliyordu. "Söyle artık Hyun, endişeleniyoruz" dedi Seungmin endişeyle. Minho, Jisung  ve Changbin onu başı ile onaylamıştı. "Ben her şey için kendimi suçluyorum" dedim bir çırpıda

"Şaka yapıyorsun" dedi sinirle Minho. "Hyunjin, sana karşı nasıl hassas olduğumu, hatta olduğumuzu biliyorsun bence şansını zorlama" dedi Changbin sinirlenmemeye çalışarak.

"Bu gün gözümü dinlendirmek istedim, gözümün önüne o gün bana sarılırken, ağladığı yüz ifadesiydi. Kendimi nasıl sik gibi hissettim, o güzel gözlerini benim için harap ediyordu" dedim sinirle gülerek.

"Peki sen?" dedi Seungmin sinirle. "Ne?" dedim anlamaz bakışlarla. "Peki ya sen neler çektin: sinir hastası oldun, alkol ve sigara bağımlısı oldun, baya zayıftın zatende zayıfladın, kaç sözleşmeni iptal ettin, kaç gün kendini odana kapattın, daha sayayım mı" dedi Seungmin sinirle.

"Oha, lütfen kendini suçlu hissetme, Felix sana hep aşıktı, sadece kabullenemiyordu" dedi Jisung hüzünle. "Nasıl aklımdan çıkarıcam onu, onu sevmiyorum, ona kırgınım, fakat o görüntü" dedim hüzünle.

"Belkide onu unutmak için birileriyle denemelisin" dedi Minho kendinden emin bir şekilde. "Ne? ayrıca kim?" dedim merakla. Karşı koltuktaki adamı görünce, Yeonjun olduğunu anladım. Uzun uzun düşündüm. Belkide haklıdır.

Ağır, ağır kalktım ve Yeonjunun yanına gittim. Beni bekliyormuş gibi anında ayağa kalktı. "Bir an hiç farketmiyiceksin diye korktum" dedi gülerek Yeonjun. "Ah Minho gösterdi" dedim moralim bozuk bir şekilde.

"Arkadaşların galiba?" dedi bana anlamaz bakışlarıyla. "Yok 4 de sevgilim, her gün biriyleydim, aldatıldıklarını öğrendiler ve benden hesap soruyorlar" dedim dümdüz ifadeyle. "Ne?" dedi şok içinde.

"Ciddimisin inandın mı? dedim merakla. "Sen öyle dümdüz ifadeyle diyince" dedi hala sökün etkisinden çıkamayarak. "İçmek istemirisin?" dedi merakla. "Evet, unutmam gereken biri var" dedim hüzünle.

Yarım saattir ben Felix'le olan biten herşeyi, Yeonjuna anlatmıştım. Sonunda beni pür dikkat izlemiş ve konuşmaya başlamıştı. "Unutmaya varmısın onu" dedi elimi tutarak. "Varım, ama kimle?" dedim merakla. "Benle" dedi dudaklarıma yaklaşarak.

Ben ise ne ileri ne de geriye bir adım atıyordum. O bana yaklaştıkça yaklaşıyordu. Kafamda yerinde zıplayarak değildi, yarım saatte 30 bardak nasılım ama, her neyse konumuz bu değil.

Tam beni öpeceği sırada, kolumdaki baskı ile ondan ayrıldım. Bileğimi sıkı sıkı tutan eller, beni bir kapıya sürükledi. Her hangi bir odalardan birine geldiğimiz sırada, dudağımdaki baskıyı hissetmemle gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Ben bu dudakları çok iyi tanıyordum. Bu dudaklar, benim uyurken öptüğüm onun güzel dudaklarıydı..

__________

🥟