Namaz

21 21 2
                                    

Bundan bir sene önce evde tek başımayken namaz kılıyordum. Yalnızlıktan o kadar korkuyordum ki sabah olması beni rahatlatmıyordu. Ev çok sessizdi. Sanki her an bir şey olacak gibi sürekli lapıya aynaya bakıyordum. Bir şeylerle karşılaşmak olmak beni korkuturken bile oraya bakıp kontrol etmek geliyordu içimden. O gün seccadeyi sarıp namaza durduğum da vesveselerin arasında namaza konsantre olmaya çalışıyordum. Her zaman okuduğum sûreyi şaşırıp tekrar okumuştum. Bu kötü düşüncelerden korunmak için Allah'a yalvarıp yakarırken şöyle düşündüm: Eğer ben, Hiçbir şey olmadığı halde kafamda kurup kendi kendimi korkutuyorsam -inancım gereği- kesinlikle şeytandandır.

Böylece viraz rahatlamıştım. Duaları hızla okumuyordum artık. Çünkü rabbimin varlığı, beni korkularımdan arındırmıştı. Ama tam o sırada kulağımın tam arkasında sûreyi okurken derin derin nefes alıp veren bir ses duyuyordum. Kızgın bir boğayı andırıyordu. Çok korktum kalbim çarpıyor çaktırmamaya çalışıyorum, namazdayım, evde tekim...

Kendimi avutmaya çalıştım güya hiç korkmuyormuş gibi secdeye giderken gözüm seccadede olmasına rağmen karşı tarafta canlanan şeye takılıyordu... Sûreleri okuyup secdeye vardığımda gözlerimi kapadım ve başka bir şey düşünmeye çalıştım. Şeytan ben namazdayken oraya bakmam için göz yanıltıcı şeyler yapıyordu sadece buna inanmak istiyordum o kadar. Su içinde kalmış bir vaziyette başımı kaldırdım. Karşımdaydı tam karşımda!

Korku ÇarhıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin