Destiny - SeungIn

14 Social Path

Jeongin's POV

Nie wiedziałem, gdzie się znajduję. Czułem się bardzo nieswojo, jednak miałem potrzebę wejścia do pokoju przed którym stałem. 

Otworzyłem drzwi do pomieszczenia. 

Wykonałem parę kroków do przodu, po czym zauważyłem coś co sprawiło, że serce zaczęło mi bić szybciej; Seungmina

Nie był to jednak normalny widok, chłopak leżał na ziemi, z pociętymi nadgarstkami.

Wyglądał dokładnie tak jak wtedy, gdy ostatnio zobaczyłem go w tym stanie. Jedyną różnicą było to, że teraz był bladszy. Na jego ciele nie była widoczna żadna oznaka życia.

Z przerażeniem do niego podszedłem. Wyciągnąłem rękę w jego stronę, aby dotknąć jego skóry, a dokładniej jego twarzy. 

Spodziewałem się, że jego skóra będzie zimna, ale po dotknięciu jej nie poczułem niczego. Podniosłem i się gwałtownie i poczułem, że.. upadłem na ziemię?

Otworzyłem oczy, zobaczyłem tylko ciemne wnętrza swojego pokoju. Po chwili namysłu domyśliłem się, że to co się wydarzyło przed chwilą było tylko snem. Czułem się wyjątkowo dziwnie. Ten sen wydawał się być tak realistyczny.

Siedziałem przez chwilę na podłodze patrząc na ścianę. Nie myślałem o niczym konkretnym, myśli w mojej głowie po prostu płynęły. 

Po jakimś czasie poczułem suchość w gardle i zdecydowałem się pójść po wodę.
Starałem się być cicho, aby nie obudzić mojej siostry, ale przez przypadek przewróciłem się o plecak, który zostawiłem parę godzin wcześniej przy drzwiach do mojego pokoju. 

Na szczęście mój upadek nie obudził Byul, a ja spokojnie nalałem sobie wodę.

Próbowałem potem zasnąć. Nic z tego nie wyszło. 
Włączyłem więc telefon, aby sprawdzić godzinę. Była 3:30. Z ciekawości wszedłem na ig, aby sprawdzić kto jest aktywny.
 Ku mojemu zdziwieniu, poza paroma randomami, zobaczyłem, że aktywny jest mój chłopak. 

Zastanawiałem się, co Seungmin, nie używający prawie mediów społecznościowych, mógłby robić o takiej godzinie na instagramie.
Nie zdziwiłbym się, gdyby okazało się, że uczy się w środku nocy. U niego to norma. Nauka jest jego największym priorytetem. 

Ciekawość wygrała i zdecydowałem się do niego napisać.

chat

Jeong.in.the.mood

co robisz

[odczytane]

Nie mogłem uwierzyć, że Seungmin mnie właśnie zostawił na odczytanym. 

chat

Jeong.in.the.mood

czemu mnie na odczytanym zostawiasz //:

seungmin_inthebuilding

przepraszam, zapomniałem odpisać

Jeong.in.the.mood

wdym

jesteś na mnie zły?

Od razu zacząłem się przejmować, że coś źle zrobiłem. Wydaję mi się, że było to efektem snu, po którym nadal się całkowicie nie pozbierałem.