Destiny - SeungIn

15 Ready to love

Jeongin's POV

Koniec roku szkolnego zbliżał się wielkimi krokami. Zostały do niego zaledwie dwa dni. Nie mogę się doczekać wakacji, które spędzę po części ze swoim chłopakiem. Niby widywałem się z nim codziennie w szkole, ale tak naprawdę ostatnio prawie nie spędzamy ze sobą czasu. Seungmin cały czerwiec był zajęty nauką na zaliczenia dla chętnych, a ja nauką na poprawki z biologii. 

Dawno nie widziałem się też po lekcjach z moją grupą przyjaciół. A szczególnie Beomgyu. Bez przerwy uczył się do poprawek z matematyki, ale również zauważyłem, że mój przyjaciel zaczął się od mnie dystansować. Staram się być wyrozumiałym, ale cała ta sytuacja zaczyna mnie denerwować. 

Dzisiaj wreszcie Seungmin znalazł dla mnie czas. Byliśmy w kinie i na lodach, a aktualnie leżeliśmy przytuleni na moim łóżku i rozmawialiśmy na temat filmu, który parę godzin wcześniej widzieliśmy. 

-Nie mogę się z tobą zgodzić. - oznajmił chłopak, który trzymał mnie w swoich objęciach. - Myślę, że fabuła tego filmu była banalna i pięciolatek napisał by coś lepszego.

-Co ty gadasz?- podniosłem się z łóżka oburzony. - Ten film był pięknie napisany!

Seungmin zaśmiał się i zaciągnął mnie z powrotem do siebie. 

-Dobrze, nie mówmy już o tym, bo zbyt poważnie do tego podchodzisz. - zaśmiał się patrząc na mnie wzrokiem, który zawsze mówił więcej niż jakiekolwiek słowa.

Przez moment wpatrywałem się w niego analizując cechy jego twarzy.

W tamtym momencie poczułem się niesamowicie wdzięczny za to, że to ja mogę być z Seungminem. Na nikogo innego tak nie patrzył i dla nikogo innego nie miał takiej słabości jak dla mnie.  Chciałem mu jakoś pokazać, że też go kocham i też mi na nim zależy, więc go pocałowałem. Inaczej niż zwykle, trochę mocniej. Chyba z początku go to zaskoczyło, ale po krótkiej chwili odwzajemnił mój pocałunek tylko, że mocniej.

Jeszcze nigdy się nie czułem tak jak w tamtym momencie, chciałem więcej, ale jednocześnie bałem się tego co może nastąpić. 

Obawa ta jednak szybko ustąpiła. Przy Seungminie czułem się bezpieczny i wiedziałem, że nie zrobiłby niczego przeciwko mojej woli.

Trzymałem moje ręce na jego szyi. Kiedy ten rozłączył nasze usta i skierował swoje ku mojej szyi.  Mimowolnie zacisnąłem dłonie mocniej. Chyba mu się to spodobało. 

Pocałunki, które chłopak zostawiał na mojej szyi były dla mnie nową sensacją. Każdy kolejny był mniej delikatny. Wiedziałem, że prawdopodobnie zostanie po nich ślad.

-Robisz mi malinki?- zapytałem chwiejnym głosem dobrze znając odpowiedź na to pytanie

Seungmin odsunął się lekko nadal trzymając mnie za talię.

-Chcesz abym przestał?- zapytał z delikatnym uśmiechem, zauważyłem w nim jednak odrobinę strachu

-Nie o to mi chodzi, boję się tylko, że zwróci ktoś na nie uwagę w szkole.

-Do końca roku szkolnego zostały dwa dni. Znając ciebie nie będziesz już tam chodził. Chyba nie masz powodu do obaw. 

-Faktycznie.. - odpowiedziałem cicho przypominając sobie, że już tak naprawdę nie wracam do szkoły przez najbliższe 2 miesiące.

Seungmin nie kontynuował jednak tego co robił wcześniej. Przytulił mnie do siebie i leżeliśmy chwilę w ciszy.