delta's son | tk

1'0

> Jeon Jungkook

Pazartesi okula geldiğimde o iki hafta önceki neşeli Kook'tan asla eser yoktu. Kırılmıştım çünkü bana güvendiğini söylemişti. Ama bunu yalanla kanıtlamaya çalışmıştı. Onunla yaşadıklarımızı dedesine iletiyordu.

Şuan öğle teneffüsündeydik. Midem bulandığı için yemek yiyememiştim bile. Çatıda oturmuş kulaklığımla son ses şarkı dinliyordum.

Kulaklığım bir anda alındığında irkilmiştim.

"Ne yapıyorsun Jisung?"

"Seni merak ediyorum Jungkook. Sen ne yapıyorsun?"

"Şarkı dinliyorum."

"Hiçbir şey yemedin. Sana atıştırmalık aldım birazdan Jimin, Yeonjun ve Seungmin de gelecek."

"Omega toplantısı mı yapıyoruz Jisung?"

Gülmeye başladığımda bundan memnunmuş gibi gururluca parladı gözleri. Çok geçmeden diğerleri de geldiğinde aldıklarının hepsini ortaya dizdi.

"Yüce Jeon Jungkook hazretleri bize neden üzgün olduğunu anlatmak ister mi?" dedi Yeonjun.

"Seni velet! Üzgün falan değilim siz yanlış görüyorsunuz."

Jimin elini omzuma atıp beni kendine çekti. Böyle yaptığında dizine uzanırdım. O ise saçlarımla oynardı.

"Yalnız kalmak istiyorsun. Belki birimiz seni kırıcak birşey yaptık. Ama inan ne olursa olsun senin bu halde olman bizi de üzüyor."

Gözlerim dolmuştu. Bu sıralar fazla ağlıyordum sanki. Yanağıma süzülen yaşı eliyle sildi.

"Neden böylesin minik bebeğim? Neden bu kadar kırgınsın? O gün ne oldu? Her yerin alfa feromonu kokuyordu."

Seungmin sessizliğini bozarak ortaya bombayı atmıştı bile.

"Taehyung'dan senin feromonlarının kokusu geliyordu. Gerçi ona yakışmış."

Daha çok ağlamaya başladığımda hiçbiri buna anlam verememişti ve benden özür dilemeye başlamıştı.

"Sizin yüzünüzden ağlamıyorum lütfen kendinizi suçlamayın."

"Eğer bize sorununu anlatırsan çözüm bulmanda yardım edebiliriz."

Anlatmak isterdim. Ama bu kadar çabuk gelişen şeyler beni yıkıyor. Arkadaşınızla aranızı bozmak istemiyorum.

"Babam yüzünden. Ders çalışmama bile karışır oldu. Üstelik para isteyip duruyor. Hyunjin hyung benim kasam değil ki sürekli para alayım."

"Baban sinirlerimi bozuyor. Ne olurdu biraz düzelmeyi denese."

"Artık ondan umudum kalmadı. Beni üzmek dışında bir işlevi yok."

Çatının kapısı açıldığında hepimiz aynı yöne baktık. Gelen kişi Yoongi'ydi.

"Rahatsız etmedim değil mi?"

Jimin sahte bir kızgınlıkla omzuna vurdu ve "Omega toplantımızı bölüyorsun!" Dedi.

Yoongi gülünce hepsi onunla birlikte gülmeye başladı. Şu an için canımı bile veririm.

"Eee minik bebeğimizin sorunu neymiş?"

"Babası olduğunu söylüyor ama pek inandırıcı gelmedi bana. Normalde de böyle davranıyor ama o enerjikliğinden ödün vermiyor." Dedi Jisung.

"Ben de insanım değil mi? Yorulabiliyorum bazen."

Jimin'in dizinden kalkıp esnedim. Zaten uykusuzluktan bayılacak gibiydim. Telefonumu alıp ekrandan saçlarımı düzelttim. Tam o anda mesaj gelmişti. Herkesi sessize aldığımı sanıyordum. Bir kişi hariç...