delta's son | tk

3'4

> Kim Taehyung

"Vay vay vay! Sikik kuzenim buradaymış."

Bilekleri arkasından zincirle bağlı olan Heechul'e bakıp gülümsedim.

"Üzgünüm kuzen. Yapmaman gereken şeyler yapıyorsun. Tehlikeli sularda yüzdün...ve BAM! köpekbalığı seni kaptı!"

"Bunun bedelini ödeyeceksin Taehyung! O omega veya sen! Öldüreceğim sizi!"

"Çok geç kaldın. Sence hapiste yaşayabilecek misin?"

"Ne demek bu?"

"Varlığın...ruhun...pisliklerin...silineceksin Heechul."

"Yapamazsın! İzin vermeyecekler."

"Kim? İzin alan olmadı ki."

"Orospu çocuğusun Taehyung!"

"Ağzını topla yoksa çeneni yüzünden ayırırım!"

"Ayırsana! En az benim kadar sürünürsün."

"Ellerimi kirletmeme değmezsin."

Arkamdaki korumalara dönüp onu almalarını söyledim.

"Şimdi kuzen...senin sonun geldi."

Peşimden ilerlerken sürekli bırakın diye bağırıp duruyordu. Korkması bana zevk veriyordu. Bu korku tarifini veremeyeceğim bir zaferi barındırıyordu.

Arabalara bindiğimizde yolumuz direkt karakolaydı. Cebimdeki telefonun titremesiyle birinin aradığını anlamıştım. Cebimden çıkarıp ekrana baktığımda arayan kişinin Jungkook olduğunu fark etmemle üreteceğim bahanelere hazırlanmam gerektiğini anlamıştım.

"Efendim bebeğim.

"Tae...yarın çıkacağım."

"Bu harika bir haber. Birkaç gün okula gitmeyeceğini biliyorsun değil mi?"

"Evet. Aslında...Jimin beni onun evine götürmek istiyor."

"Neden? Benim yanımda da iyi bakılacaksın."

"Biliyorsun sana olan güvenleri kırıldı. Hiçbiri senin yanında kalmam taraftarı değil."

"Biliyorum bebeğim ama benim yanımda kalman korunman açısından daha iyi olacak. Evin etrafındaki koruma sıklığını artıracağım."

"Tae çok ısrar ediyorlar. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Seninle kalırsam bana küsmeyeceklerini biliyorum ama yine de soğukluk girecekmiş gibi hissediyorum."

"Saçmalama sevgilim. Onlar senin kardeşin gibi. Aranıza benim yüzümden soğukluk girmesi imkansız."

"Taehyung...seninle kalmak istiyorum."

"Evim ve kolların ardına kadar açık. İstediğin kadar yanımda kalabilirsin."

"Teşekkür ederim sevgilim."

"Teşekkür etmene gerek yok. Benim yerim neresiyse orası senin de yerin."

"Neredesin?"

"Ufak bir işim var dedim ya sevgilim. Polis karakoluna kadar gidip geleceğim yanına."

"Bekliyor olacağım. Görüşürüz."

"Görüşürüz balım."

Telefonu kapattığında tekrar cebime koydum. Polis karakolunun önünde durduğumuzda aeabadan inip Heechul'le birlikte içeri girdim. Uzun bir ifade süreci olacağını ve onun gerçekten hakettiği yere gideceğini biliyordum. Gerçekten yorulmuştum. Her şeyin bir an önce sonuca ulaşmasını ve mutlu sona ermeyi o kadar çok arzuluyordum ki bu bile zihnimi yoruyordu.