Till the sky loses it's color

chapter 9

"archi?" takang tanong ni thania. kinabahan ako bigla habang si nash parang wala lang. Hindi ba sya natatakot nabaka mag selos si thania?!.

"t-thania... ano... w-wala kaming ginawang m-masama" nauutal na sabi ko. "what are you saying?" napatingin naman ako kay nash na nakakunot ang noong nakatingin sa akin.

"ah....a-aalis muna ako... pag usapan nyo ng masinsinan" dali dali akong umalis, rinig ko pang tinawag ako ni nash pero hindi ko na sya binalingan pa. napahawak ako sa puso ko,kumirot iyon. masakit pala.... hindi ko pwedeng magustuhan so nash. ayaw kung traydorin ang kaibigan ko.

Napabuntong hininga ako, sa wakas natapos na ang klase at hindi ko na hinanap pa si nash dahil alam kung magkasama sila ni thania. thinking about them made my heart aches.

tumingin ako sa kalangitan. Oo nga pala, may pangarap akong makapunta sa kalangitan. napangiti ako habang tininignan ang kalangitan at sa araw na palabog na.

Nagsimula na akong maglakad papunta sa labas ng school campus. Pumunta ako sa convenience store at bumili ng cup noodles. Naglakad lakad nalang ako pauwi,

"hay..... forget about everyone archi" saad ko sa sarili ko.

"forget about what?" nagulat ako at napahawak sa kamay ko. "ba't ba palagi ka nalang nanggugulat!" naiinis na saad ko. ewan ko ba naiinis ako sa tuwing maalala ang nangyari kanina.

"why are you always angry?" tanong nya. " nanggugulat ka kasi.... at ba't ka ba nandito?" tanong ko naman.

"why?, bawal ba?" nakataas nakilay na tanong nito. " so?, ayos na ba kayo?" tanong ku ulit.

"who?" tanong nito. " si thania, okay na bakayo?" tanong ko. " were.... okay?" parang hindi sigurado na tanong nito.

" mabuti naman.... umalis kana baka makita pa tayo nun" tinulak ko sya palayo sa akin, mahina lang naman iyon.

"what are you talking about?" naguguluhan na saad nito. " diba crush mo sya?...... at halatang may gusto rin sya sa iyo" saad ko. hindi ko alam ba't bumigat ang dibdib ko. napatawa naman sya.

" what are you talking about?, I don't like her" saad nya habang mahinang tumatawa.

natahimik ako sa sinabin nya. Nahiya tuloy ako, gusto ko nalang magpalamon sa lupa. Hindi ko nalang sya pinansin at dumeritso sa paglalakad dahil sa hiya. hinawakan nya naman ang palapulsuhan ko.

"archi.." malumanay na saad nito, dati normal lang sa akin na tawagin nya ang pangalan ko, pero ngayon hindi ata.

"u-uuwi na ako" hindi ako makatingin sa kanya. hinawakan nya ang pisngi ko upang mapaharap sa kanya ang mukha ko.

" your turning red?" takang tanong nito kaya inalis ko ang mukha ko at tumalikod na ngunit pinigilan nya parin ako.

"your avoiding me...... why?, do you think I like her?" tanong nito sa malumanay habang nakatingin sa akin. " Oo...." I answer honestly.

bigla nalang ako nitong niyakap kaya napatigil ako. ang lakas ng tibok ng puso ko." damn.... what are you doing to me" bulong nito, bumilis ang tibok ng puso ko, as much as I want to push him,because of my heart that rapidly beat so fast.

I didn't notice that I hug him back. It felt like unreal,kumalas sya sa pagkayakap sa akin at hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng kaunting pagkadismaya. kaunti nga lang ba?.

"I-I'm sorry... I didn't mean to hug you"napakamot sya sa kanyang batok. " o-okay lang" the hell!!, what was I saying!!!!.

"ah..s-sege aalis na ako" tumalikod kaagad ako dahil ayaw kung makita nya, dahil pulang pula na siguro ako pati ang puso ko malakas parin ang tibok.