Till the sky loses it's color

chapter 24

Naghilamos ako dahil sa pamamaga ng mata ko. Panaginip lang pala, Ikinalma ko ang sarili. Biglang tumunog ang selpon ko kaya kaagad ko iyong sinagot ng makita Ko ang pangalan ni nash.

"good morning.." bungad nya sa akin. Umihip ako ng hangin dahil parang kanina ko pa pinipigipan ang hininga ko.

"good morning" nakangiting bati ko.
"what happen to your eyes?" takang tanong nya.
"ah... wala napadami lang ang tulog" tugon ko.
"amh.. okay I need to go now, see you" nakangiting sabi nya.

"Sege magingat ka, ipangako mo sa akin yan ha?" kinakabahan parin ako what if magkatotoo yun.
"I will, I promise". bago pinatay ang tawag

Nag ayos na ako at nag suot ng paborito kung damit na bestida, kulay pula iyon. Sasagutin ko na sya ngayon.Sinuot ko iyon at nag apply lang ng konteng make up.

Sabay kaming pumunta ni elyse sa airport dahil gusto nya raw makita si nash. Hindi nya pa kasi ito nakikita.
Di kalaunan ay nakarating na kami. Tumungo naman ako sa bench at umupo kasama si elyse.

Napatingin ang mata ko sa balita. Bigla kung naalala ang panaginip ko kaya kaagad kung tinutukan ang balita. Wala namang nangyaring pagcrash ng eroplano kaya napahinga ako ng maluwag.

"okay ka lang ba?" tanong sa akin ni elyse ng mapansin ang hindi pamakaling ako.
"ah oo, kinakabahan lang " saad ko.

Makalipas ang isang oras ay nakita namin sa glass wall ang eroplano di kalayuan kaya kaagad akonf lumapit dito. Napangiti ako, Salamat at nakarating sya. Akala ko totoo. Malawag ang aking pagngiti

Nakatayo lamang ako doon. tinatanaw sila, Sa isang iglap nakita ko ang pagsabog ng eroplano sinasakyan ni nash. Kaagad naman akong napatalsik dahil sa lakas ng impack ng pagsabog. Tila nabingi ako saglit. Napatayo ako, tila tumigil sandali ang mundo ko.

"nash..." mahinang pagtawag ko sa pangalan nya. Tangina!, lumabas ka dyan nash.

"Nash!!!" malakas kung sigaw. No. hindi to totoo please lord wag mong kunin ang kaligayahan ko. Sabay sabay na umagos ang luha ko. Sabing mag ingat ka.

"archi" lumapit sa akin si ely at niyakap ako. habang ako ay nagwawala.
"p-please ely, s-sabihin mong panaginip lang 'to" Mangiyak ngiyak na pakiusap ko.

Naramdaman ko nalang na nilamon ako ng kadiliman. Pakiusap panaginip lang ito. Kung gigising man ako sana buhay pa sya.

"archi..." habang nasa punong palagi kong pinupuntahan kapag mabigat ang kalooban ko ay doon din ako ngayon naka upo. Narinig kong may tumawag sa akin kaya kaagad akong napabaling sa direksiyong iyon.

He was smiling at me, mabilis akong tumakbo sa kanya at niyakap sya.
"D-dad" Nanginginig ang mga labing saad ko.

"D-dad akala ko hindi nakita makikita pang muli". maluha luhang sabi ko.
"Pero nakita mo na ako ngayon" saad nito habang pinahiran ang pisngi ko.

"I'm sorry dad, nang dahil sa akin nawala po kayo" paghingi ko ng tawad he smile at me.
"Ayos lang iyon anak" nakangiti nitong tugon.

"d-dad, can I ask you a favor?" Nakangiti naman itong tumango.
"sure" masayang saad nito.
"pwede bang wag mong kunin si n-nash" I plead him. Ayaw kung mawala ulit ang minahal ko maliban kay papa.

"I'm sorry anak, pero-" hindi natapos ni daddy ang kanyang sasabihin ng may nagsalita.
"Archi..." napalingon naman ako sa likod nito. Nanghihina ako, binitawan naman ako ni dad kaya dahan dahan akong pumunta sa gawi nya. He was smiling at me.

"N-nash?...." nakangiti itong tumango kaya agad ko syang niyakap ng makalapit. He hug me back. Niyakap ko sya ng mahigpit ramdam ko pa ang init ng kanyang katawan, ayaw kung matapos ito na pagmulat ko ay tangin malamig na katawan nya lamang ang makikita ko.