chapter 12

2 0 0
                                    

Ngiti ako ng ngiti pauwi dahil sa sayang naramdaman. it's my first time I felt so much joy. Hindi mawala wala sa isipan ko ang kanyang sinabi.

Nakita ko si Thania pumunta sa gawi ko. when she's near without a word she slap me hard really hard that I almost couldn't hear.
" akala ko kaibigan kita!" she burst out, napakapit parin ako sa pisngi kung siguradong namumula dahil sa lakas ng impact ng kanyang pagsampal.

"anong ibig mong sabihin?" naguguluhan tanong ko. Kita ko sa kanyang mata ang sakit, matalim nya akong tiningnan.

" Hindi ko alam na mang aagaw ka pala" pagak syang natawa sa akin kaya napagtanti kp ang ibig nyang sabihin.

" hindi ganun...." hindi ko maituloy ang sasabihin ko ng sinampal na naman nya ako.
" kagaya ka rin ng nanay mong malandi" nanggagalaiting sabi nya.

"bawiin mo yan, hindi totoo yan" mahina ngunit madiin na usal ko.
" huh!,  una palang alam mong gusto kp sya!, you're a slut!" sasampalin nya pa sana ako ng mabilis kong nahawakan ang kamay nya. at ang isa kung kamay ay mabilis na dumapo sa kanyang pisngi. Hindi ko napigilan.

"Hindi ko rin inaakalang kayang mong sirain ang pagkakaibigan natin dahil lang sa lalaki" balik ko sa kanya.
natawa naman sya at marahas na winaksi ang kanyang kamay.
"Kaibigan, hindi ka lang pala malandi mabilis karin maloko" naguguluhan ako sa mga pinagsasabi nya.

"anong ibig mong sabihin?" nakakunot noong tanong ko.
"kinaibigan lamang kita dahil naaawa ako sa iyo but hindi ko alam may kati ka palang tinatago" nang iinsultong usal nya.
"hindi totoo yan, bawiin mo yan, magkaibigan lang tayo"madiing usal ko. hindi, nadala lamang sya ng kanyang galit, tinuring nya akong tunay na kaibigan.

"such a fool, no wonder why I can easily be close to you" nakangisi na ngayong usal nya.
"Akin lang sya, gagawin ko ang lahat makuha sya" with that she turn her back at me and walk away. Mabilis nga lang talaga ang kasiyan dahil may  ganti rin ito.

Our best friend that we build are now broken. it will never be back, all the memories we spend are all lies, we treat each other as enemy. narinig ko rin minsan ang mga ibang taong nagsabing 'friends became enemies'.

Mag isa na lamang ako, no one dare to come near me, there are times I heard that no one will ever be friends with me, cause I'm a slut. Hindi ko nalamang iyon pinansin.

Nasa library ako ngayon mag isang nagbabasa ng may umupo sa harap ko. Tiningala ko ito At ibinalik din ang tingin sa libro.

"I'm sorry...." tiningnan ko sya ng sabihin nya iyon. he look at me with sadness." sorry for causing damage to you and your friend" tiningnan ko lamang sya habang nagsasalita.
" hindi mo kasalanan, it's our choice to end our friendship" walang ganang saad ko.

"but I'm not sorry for saying that..." hindi nya maituloy tuloy ang kanyang sasabihin, tila nahihiya dahil napakamot pa ito sa kanyang batok.
" not sorry for what?" tinaasan ko sya ng kilay. Gusto ko syang asarin dahil namumula ang kanyang pisngi at tainga. cute.

" you know what I mean" inosente ko syang inilingan.Mariin lamang syang napapikit. Inaasar ko sya kaya mas lalo syang namula.
"ano ba yun?" patay malisyang tanong ko kahit alam ko naman. Gusto ko lang talaga syang asarin kahit na ang puso ko ay parang sasabog na sa lakas nito.

"your the one.... I love" nahihiyang usal nya kaya ako naman ngayon ang namula. Pinakalma ko ang sarili ko.

Pumunta ako sa canteen dahil lunch na. I was alone but not anymore when nash sit infront of me. Nakita ko pa ang matalim na tingin sa akin ni thania na hindi ko nalamang pinansin.

Nagsimula na akong kumain ganun din naman sya. tahimik lamang kami ng kumain ng basagin nya ito.
" archi.... can I court you?" nabulunan ako sa aking pagkain kaya kaagad nya akong dinaluhan ng tubig na ininom ko kaagad.

Till the sky loses it's colorWhere stories live. Discover now