[ peach blossom ]

🌺 ch¹⁵ 🌺

زیر نوره مهتاب، کناره دریاچه که آبش حسابی سرد بود نشسته و زیر لب آواز میخوند.اینقدر غرق خواندنه آهنگش بود، که متوجه نگاهِ خیره سهون نشد. یونجون براشون شراب اورده بود، و اون واقعا ازش ممنون بود که تو اون هوای سرد چنین مایع جادویی به دستش رسانده.

_میشه بلندتر بخونی؟

بکهیون بهش نگاه کرد و خجالت زده خندید. بطری چینی و کوچیکِ شراب رو به لبهاش رسوند و جرعه ای ازش نوشید.

+واییی.. نه، من توی این زمینه اعتماد به نفس ندارم.

_ولی به نظر قشنگ میاد.. صدات رو میگم

+واقعاً ؟.. خب اگر اینطوریه که برات کنسرتِ اختصاصی میزارم فرمانده.

سهون چندبار پلک زد و گفت:

_چی میزاری؟

+عااا.. میگم برات به طوره اختصاصی آهنگ میخونم.

_آها.. خب عالیه! شروع کن.

بکهیون صداش رو صاف کرد؛ اما همینکه خواست بخونه خنده اش گرفت. سهون محو چهره خندانش شد و ناخودآگاه خودش هم لبخند زد.

+وقتی اینطوری بهم خیره شدی، من چجوری بخونم؟

_خب چیکار کنم؟

+به روبه رو نگاه کن. اصلا، .. تاکید میکنم، اصلا به من نگاه نکن.

_باشه

سهون به مقابلش چشم دوخت، اما تمام حواسش رو به مردِ کنارش داد. چند ثانیه گذشت و بالاخره صداش رو شنید.
ریتم آهنگ براش آشنا نبود و تازگی داشت؛ اما حسابی ازش خوشش اومده بود.البته که صدای بکهیون بیشتر از آهنگ به دلش نشسته بود. اگر یواشکی و از گوشه چشمش نگاهش میکرد که اشکالی نداشت نه؟ سرش رو کمی چرخاند و به نیم رخ بکهیون نگاه کرد. از شانس خوبش اون چشم هاش رو بسته بود و فرصت خوبی بود تا سهون با خیال راحت نگاهش کنه.

+ به گرمی کنارت دراز می کشم
مرا با خاطراتی پر کن که فقط من می دانم
این لحظه معمولی
عمیق تر نگاه کن
چشمانی که به رنگ توست
انگار همه چیز خالی شده بود
در قلب سفید پاک من
من تو را کِشیدم
چیزی که من مقابلم دیدم
روشن تر از صبح است
جاده ای که پیش روی ماست
حتی وقتی تاریک به نظر می رسد
رنگی که شبیه توست.
* [ آهنگ تیون که گذاشتم:]

خواندنش رو متوقف کرد، اما چشم هاش همچنان بسته بود. با خنده و شیطنت گفت:

+ منکه میدونم تمام مدت داشتی نگاهم میکردی.

سهون آب دهانش رو قورت داد و با لحنی که از نظره بکهیون کمی مظلومانه بود گفت:

_ من.. فقط میخواستم موقع خواندن چهره ات رو ببینم.. ببخشید

چشم هاش رو باز کرد و به سهون لبخند زد

+ببخشید دیگه برای چیه.. بیخیال بابا.