The Special Girl (Harry Styles)

56

HOOFDSTUK 56.

*Harry*

Het is 1 oktober. Over 4 dagen is het einde van de tour in zicht. Ik heb al een maand niet meer gesproken met Saar. Het is moeilijk om haar niet bij me te hebben. Ik denk elke dag en nacht aan haar. Saar logeert op dit moment, samen met Hope, bij mijn moeder. Ik bel bijna elke dag met mama. Ze verteld me dan over dingen die zijn gebeurt terwijl ik weg ben. Ze verteld over Hope, Gemma, haarzelf en over Saar. Dan lach ik en probeer ik het me voor te stellen. Mama zegt dat Hope's haar best gegroeid is. Ze heeft mijn haar, donker bruin en krullend. Natuurlijk is het nog niet zo lang als dat van Saar, maar ze is een baby dus dan kan dat ook nog niet. Mama zegt dat Saar weer een beetje de oude begint te worden, maar we weten niet wat er gaat gebeuren als ze mij weer ziet. Dat is gewoon afwachten. Gemma en Saar hebben een hele goed band opgebouwd, ze gaan vaak shoppen of met Hope naar het park. Het is zo fijn om te horen dat ze goed met elkaar overweg kunnen.

We hebben nog 3 shows te gaan. Vanavond hebben we een show in Atlanta. Het stadion is enorm en het is helemaal uitverkocht. Het belooft een geweldige show te worden. Optreden maakt mijn geest even leeg en zorgt ervoor dat alle zorgen weg gaan voor een korte tijd.

"HARRY!!! TIJD OM TE GAAN!" Schreeuwt Niall door de hoteldeur heen. Ik sta op, pak mijn zonnebril van de salontafel en loop uit de deur, richting de hal, waar Niall, Louis en Liam staan te wachten, samen met Marc. Ik loop naar ze toe en dan is het wachten op Zayn. Na 5 minuten komt hij aan rennen.

"Let's go!" Roept Marc en we lopen richting de garage van het hotel, waar ons busje op ons staat te wachten. Ik ga naast Zayn zitten, die helemaal achterin zit. Naast Zayn zit Liam en voor Liam zit Niall. Louis zit voor mij. We rijden de garage uit en worden meteen omringd door allemaal meisjes. 2 motorrijders rijden voor ons, voor de veiligheid, en achter ons rijd nog een andere politie auto. Ze zijn zo streng beveiligd in de US, maar hier zijn denk ik ook wel de meeste fans. Na 2 minuten zijn er al wat minder meisjes en rijden we op de snelweg, op weg naar het stadion.

Als we dan eindelijk aankomen bij het reusachtige stadion, is het weer een heel gedoe om de bus binnen te krijgen. Er staan nu al rijen met meisjes die wachten tot ze naar binnen kunnen, terwijl dat pas over een paar uur is. Hoe verder we naar voren komen, hoe meer mensen we zien. Sommige hebben een hele camping uitrusting met zich mee.

"Die hebben hier geslapen!" Lacht Liam. Ik lach gezellig met hem mee. Dan, eindelijk, zijn we binnen en binnen no-time worden de schuifdeuren open gedaan en lopen we naar de backstage ruimte. We lopen onze kamer binnen en zien dat de boys van 5SOS er ook al zijn.

"Nog 3 shows, boys!" Lach ik. Michael komt naar me toe lopen.

"Hoe gaat het met je?" Ik lach naar hem.

"Het gaat wel. Ik ben blij dat we over 6 dagen weer thuis zijn." Michael knikt begrijpelijk.

**

Eindelijk. 6 oktober, de dag dat we naar huis gaan. We zitten in het vliegtuig en hebben al afscheid genomen van Ashton, Michael, Luke en Calum. Over 1 uur landen we in London. Mijn moeder heeft ervoor gezorgd dat Saar ook mee gaat om ons op te halen. Al was het niet gemakkelijk om haar over te halen, toch komt ze. Of ik daar blij mee ben, weet ik nog niet.

We landen... Het moment waar ik tegenop zie, maar toch ook naar uit kijk, is dan toch hier. Hoe zou Saar reageren?

"Vergeet je koptelefoon niet, Harry." Herinnerd Louis me. Ik bedank hem, pak mijn koptelefoon, prop hem in mn rugtas en loop dan achter Louis aan, het vliegtuig uit.

"Het vaste land!" Roept Niall. We lopen door de gate en komen uit in de aankomst hal. Liam ziet Louise en zijn ouders en loopt naar ze toe. Ook Zayn ziet z'n familie en verlaat de groep. Ik stop even met lopen en kijk rond, zoekend naar Saar, mama en Hope. Ik zie iemand zwaaien en herken diegene. Mama. Ik loop voorzichtig haar kant op, maar als ik Saar zie staan bevries ik. Ze ziet me, maar kijkt niet al te blij. Ze heeft Hope in haar armen. Ik zie dat ze Hope aan mama geeft. Dan kijkt ze mij weer aan. Ik voel tranen in mijn ogen opwellen als ik haar blik zie. Ze kijkt zo boos. Zo... emotieloos. Ik wil me omdraaien en naar Louis lopen, maar dan zie ik haar gezicht veranderen. Ze glimlacht zwak en ik voel de tranen in mijn ogen opwellen. Ze lachte naar me. Ik loop iets naar haar toe en als ze dat ziet begint zij ook te lopen. Dat lopen veranderd in rennen en voor ik het weet ligt ze in mijn armen. Ik begin harder te huilen, ze is er weer.

"Het spijt me zo." Huilt Saar. Ik schud mijn hoofd.

"Niet jouw schuld." Mompel ik in haar schouder. Ik laat haar langzaam los en kijk haar aan. Ze ziet er slecht uit en toch is ze de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien.

"Ik houd zo veel van je. Ik kan het mezelf nooit vergeven wat ik jullie allemaal heb aan gedaan. Het spijt me zo, Harry. Ik heb me nooit zo willen gedragen tegen jou, het kwam door Rita, ze heeft..." Ik leg mijn vinger op haar lippen om haar stil te krijgen.

"Het belangrijkste is, is dat je oké bent." Ze knikt instemmend. Ik leg mijn handen in haar nek en druk mijn lippen op die van haar. Wat heb ik hier naar verlangd. Als we terugtrekken, kijk ik haar in haar ogen aan. Ze stralen weer, net als die van mij. Ik pak haar hand vast. We lopen naar mijn moeder toe.

"Hi schat." Glimlacht ze. Ik geef haar een kus op d'r wang en neem Hope van haar over. Mijn 14 weken oude prinses. Ik druk haar stevig tegen me aan. Saar komt erbij staan. Ik trek haar er ook bij. Mijn gezinnetje is weer compleet...
Ik zie Louis aan komen lopen en laat Saar los. Zayn, Liam, Niall en hun familie komen er ook bij staan. Louis geeft Saar een knuffel en daarna volgt de rest ook. Ik kan mijn geluk niet op! Saar kijkt me aan.

"Zullen we dan maar?" Vraag ik aan haar. Ze knikt en pakt mijn hand. Mama neemt Hope mee. Ik houd Saar's hand stevig vast. Louis gaat met zijn ouders mee in de auto, Zayn gaat met zijn moeder en zusjes mee naar Bradford, Liam gaat naar Wolverhampton en Niall gaat straks door naar Mullingar. We lopen één voor één het vliegveld af, en stappen snel in de auto. Dan rijden we naar Doncaster, naar huis.