The Special Girl (Harry Styles)

36

HOOFSTUK 36.

*Saar*

Zo snel als ik kan ren ik naar boven. Ik zie Noortje als eerste zitten en vraag haar om hulp. Ze rent met me mee naar Liam.

"Haal even een ice pack." Zegt ze kalm. Hoe kan ze rustig blijven?! Ik grijp een ice pack uit de vriezer en leg die op Liam's kaak. Langzaam komt hij weer bij.

"Wat is er gebeurd?" Ik slik de brok in mijn keel weg.

"Harry heeft je geslagen tegen je kaak..." Hij kijkt me raar aan en gaat overeind zitten.

"Waarom?"

"Weet je dat niet meer?" Hij schud zijn hoofd.

"Je zoende me..." Fluister ik. Ik pulk aan mijn nagels.

"Ik laat jullie wel alleen..." Zegt Noortje en ze loopt weg. Nou aan haar heb je ook niet veel...

"Waarom zou ik jou zoenen? Jij hebt met Harry en ik met Louise!" Ik zucht en haal mijn schouders op.

"Je kwam naar me toe en zei dat Louise raar deed de laatste tijd."

"Dat is niet waar! Ze is nog steeds dezelfde Louise als eerst." Roept hij.

"Heb je gedronken?" Hij schud hevig zijn hoofd van nee.

"Ga anders slapen, misschien gaat het dan beter. Ik ga ook slapen." Liam knikt instemmend en kruipt één van de bedden in. Ik kruip in het bed waar ik net ook in lag en doe mijn oortjes in. Ik zet het liedje 'never stop' van Safetysuit op.mdit is mijn lievelings liedje als ik verdrietig ben, en geloof me, ik ben meer dan verdrietig op dit moment. Ik stuur Harry een bericht.

'Laat het me uitleggen. Er is niks gebeurd. Liam en ik zijn vrienden... Hou van je? x S.' Stuur ik. Het liedje galmt door mijn hoofd.

'I will never stop trying, i will never stop watching as you leave.

I will never stop losing my breath, everytime i see you looking back at me.

And i will never holding your hand, i will never stop opening your door.

I will never stop choosing you babe, i will never get used to you.' Ik neurie zachtjes mee. Langzaam val ik in slaap.

Als ik wakker word is het al ochtend. De zon schijnt fel als ik het gordijn open. Mijn wangen zijn nat en koud van de tranen. Ik mis Harry zo erg. Ookal zitten we in dezelfde bus. Ik durf niet naar hem toe te gaan. Waarschijnlijk heeft hij het iedereen verteld en zijn ze allemaal boos op me. Ik zie Lou in de keuken staan en spring uit mijn bed.

"Hey.." Zeg ik zacht.

"Hey. Gaat het?" Ik knik.

"Thee?" Ik knik weer. Lou zet een kop thee en geeft hem daarna aan mij.

"Ga je mee naar boven?" Vraagt ze. Ik knik langzaam.. Ik loop achter haar aan naar de tweede verdieping van de bus. Ik zie Harry op de bank zitten met Lux op zijn schoot. Hij zit met haar te klieren. Een lach verschijnt op mijn gezicht en ik leg zachtjes een hand op mijn buik. Harry kijkt op. Ik glimlach zacht naar hem, maar hij negeert het. Logisch. Louis en Noortje liggen vast nog te slapen, net als Liam, Niall en Zayn. Waarschijnlijk kon Harry ook niet meer slapen, net als ik. Het is nog vroeg, maar ik ben klaar wakker. Ik ga voorzichtig naast Harry zitten. Ik wou dat dit nooit was gebeurd, dan had ik nu in zijn armen gelegen. Lekker warm en veilig...

"Er is niks gebeurd." Probeer ik.

"Hier heb ik geen zin in. Ik weet wat ik heb gezien, en dat is niet niks!" De tranen komen weer op. Waarom gelooft hij me nou niet. Ik hoor Lou en Lux de trap af lopen. Nu zijn we dus alleen.

"Hij dwong me." Piep ik.

"Yeah right! Ik ken Liam langer dan vandaag, hij zou dat nooit doen."

"Ooh, dus daarom sloeg je hem? Omdat je wist dat hij dat nooit zou doen! Had mij dan geslagen, en niet je beste vriend, als je me dan toch niet gelooft..." Ik zie Harry slikken en hij bijt op zijn lip... Gosh, ik kan er niet tegen als hij dat doet...

"Liam kwam naar me toe. Hij zei dat Louise de laatste tijd heel raar deed. Ik heb hem even geholpen en toen zoende hij me. Ik probeerde hem weg te duwen, maar hij was sterker." Ik slik de tranen weg en haal mijn neus op.

"Toen hij weer bij kwam, nadat je hem had geslagen, zei hij dat er niks is gebeurd met hem en Louise en hij heeft ook niet gedronken. Iemand moet iets bij hem hebben gedaan..." Ik zucht als ik alle woorden heb uitgesproken.

"Het spijt me." Dat is het laatste wat ik zeg. Ik sta op en loop weg. Weg van Harry. Misschien vergeeft hij me nooit, wat dan? Wat als hij me nooit meer wilt zien? Ik veeg de tranen weg en klim mijn bed weer in. Snikkend luister ik naar 'Beside you' van 5 seconds of summer. Ik hoor het gordijn open gaan maar heb de kracht niet om me om te draaien. Ik voel een warme hand op mijn hoofd. Hij streelt mijn haar en krult mijn haar om zijn vinger. Precies zoals Harry altijd doet. Dit kan niet anders, dit is Harry. Ik voel mijn bed indeuken en word tegen de muur aan geduwt.

"Dit past niet." Grinnik ik. Geen reactie. Ik voel een groot lichaam tegen me aan en voel warme adem in mijn nek.

"Het spijt me." Hoor ik Harry zeggen. Ik glimlach. Ik draai me, met moeite, om zodat ik met mijn gezicht naar die van Harry lig. Hij glimlacht. Ik veeg zijn krulletjes uit zijn gezicht en verberg mijn gezicht in zijn nek. Hij trekt me dicht tegen zich aan.

"Ik hou van je. Voor altijd." Zeg ik zacht.

"Voor altijd." Herhaalt Harry. Een tijdje liggen we zo, niet willend dat het stopt.

"Zullen we vanavond een filmpje kijken?" Vraagt Harry. Ik mompel een 'ja' en kruip nog dichter tegen hem aan. Hij houdt zijn armen stevig om mijn lichaam.

"Ik ga even naar Liam." Zeg ik na een paar minuten. Harry klimt mijn bed uit en ik volg hem. Liam staat leunend tegen het aanrecht en kijkt Harry kwaad aan.

"Gaat het?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op.

"Het spijt me dude." Liam negeert Harry's excuses en loopt met zijn eten naar boven. Ik kijk Harry aan.

"Komt wel goed." Fluistert hij. Ik sla mijn armen om zijn nek en kus zachtjes zijn neus. Ik zou echt niet zonder hem kunnen.

=========

WAAAATTT IK HEB GEWOON MEER DAN 10.000 lezers!! Dat is echt absurt! Heel er bedankt! Ik hou van jullie xx

Like, Comment, Vote? X