The Special Girl (Harry Styles)

14

HOOFDSTUK 14.

**********Saar**********

Waarom doet Harry me zoiets aan? Waarom laat hij die gestoorde man binnen?!

"Waarom doe je dit Harry? Om me gek te maken?!" Vraag ik snikkend.

"Wat zou ik moeten doen? Dat waren gewoon de dokter en Louis, je broer weet je nog?" Zegt hij een beetje verbaasd.

"Nee dat waren niet de dokter en Louis. Dat was Donald! Hij heeft gezorgd dat ik hier lig! Hij heeft me geslagen en van je af genomen! Alsjeblieft laat hem hier nooit meer binnen komen!" Smeek ik Harry.

"Oh oh...." Is het enige wat hij zegt.

"Wat?" Vraag ik verbaasd.

"Luister. Ik denk dat je door die coma nu Donald's gezicht ziet. Maar ik zweer het je! Dat was niet je vader!"

"NOEM HEM NIET MIJN VADER! HIJ HEEFT ME MISHANDELD. GESLAGEN. GELOGEN. EN DAN DURF JIJ HEM MIJN VADER TE NOEMEN!!!" Schreeuw ik!

"Sorry. Rustig maar. Het komt allemaal goed." Zegt hij terwijl hij naast me komt zitten.

"Het zal wel" mompel ik. Ik draai mijn hoofd naar het raam en kijk naar buiten. Overal waar ik kijk zie ik Donald! Ik draai me om en zie Donald in de deur opening staan. Waarom laat Harry hem binnen?! Waarom doet hij dit?! Hij weet dat ik hem haat.... Waarom zou hij dit dan doen!?

"Wat is dit Harry? Overal waar ik kijk zie ik Donald.... Ben ik psychisch gestoord?" Vraag ik zo rustig mogelijk...

"Nee mop. De dokter heeft me net uitgelegd dat je door die coma nu overal Donald's gezicht ziet. We kunnen het alleen verhelpen door Donald uit je leven te verwijderen. Is dat oke?"

"Heel heel heel erg graag zelf! Ik wil die freak nooit meer zien!" Roep ik opgelucht.

"Oke. Ik ga even overleggen met Dokter van der Veen en dan ben ik zo terug." Zegt hij. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt de kamer uit.

Niet veel later komt Donald weer binnen. Een jonge versie.... Ik denk dat het Louis is, maar ik kan zijn gezicht niet meer herinneren... Angstig deins ik achteruit. Voorzichtig komt hij dichterbij.

"Rustig Saar. Ik ben het Louis. Je broer... Weet je nog?" Vraagt hij zegt met kleine zuchtjes door zijn zin heen. Ik knik langzaam en ontspan weer een beetje.

"Ik... Ik kan je gezicht niet zien...."

"Ik bedoel... Ik zie het wel, maar niet jou gezicht.... Maar dat van Donald." Zeg ik terwijl ik naar adem hap..

"Ik weet het. De dokter heeft het uitgelegd. Het geeft niet. Ik hoop alleen dat het snel weer goed komt... " zegt hij met een trilling in zijn stem.

____________________________________________________________________________________________

Saar is wakker! Ze weten wat ze heeft en ik weet wie er een klein rolletje krijgt:) hopelijk vind je de rol leuk @Direction_Loverr. Gefeliciteerd! Zou je misschien je naam in de reacties kunnen zetten? (Je 'echte' naam?) en dan zie je vanzelf wanneer je langs komt!
Sorry voor de anderen! Maar er komt denk ik nog wel een keer zoiets! Xxxxx