The Special Girl (Harry Styles)

53

HOOFDSTUK 53.

*Harry*

Zo snel als ik kan ren ik terug naar binnen. Ik ren door naar de deur die op slot zit, trap hem open en kijk rond. Zayn en Noortje zitten op een stoel, vastgebonden. Een vrouw staat achter ze te lachen.

"Hallo Harry." Grijnst ze.

"Zeg mijn naam niet." Spuug ik naar haar. Ze begint harder te lachen.

"Rustig maar. Je weet wat ik in staat ben te doen." Ze kijkt uit het raam, waar Saar en de jongens nog steeds staan.

"Ik zie dat je haar hebt gevonden. Geen zorgen, uiteindelijk komt ze toch weer terug naar mij."

"Wat heb je met haar gedaan?!" Roep ik. Ze haalt haar schouders op.

"Je zult het vanzelf merken. Ik kan wel verklappen dat jij niet meer op nummer 1 staat." De woede borrelt in me op en voor ik het weet ren ik op haar af en druk ik haar tegen de muur. Haar armen duw ik boven haar hoofd zodat ze niet meer kan bewegen. Voorzichtig verplaats ik mijn vrije hand naar haar keel, die ik langzaam dicht probeer te drukken.

"Harry!" Ik draai me om naar Noortje, die met tranen in haar ogen toe zit te kijken. Ze kan zich niet bewegen door de touwen die haar aan haar stoel vast houden.

"Doe het alsjeblieft niet." Ik probeer haar te negeren, maar ze blijft door praten.

"Ze heeft dan wel verkeerde dingen gedaan, maar het is mijn moeder. Net zoals dat jij niet zonder jou moeder kan, kan ik niet zonder die van mij. Ik haat haar, net zoals jij, maar het is mijn moeder. Ze heeft mij groot gebracht en mij opgevoed. Doe alsjeblieft niet de domme dingen, die zij wel heeft gedaan." Ik slik een paar keer, zucht en laat haar moeder's keel dan langzaam los. Ik blijf haar handen vast houden om te zorgen dat ze niet weg kan. Niall komt de kamer binnen lopen en rent meteen naar Noortje en Zayn toe om ze los te maken.

"Niall! Bel 112!" Hij knikt en haalt zijn mobiel uit zijn zak. Ik krijg een touw van Zayn aan gereikt en bind die om de polsen van Noortje's moeder. Ik duw haar het huis uit met haar armen achter haar rug, ervoor zorgend dat ze niets kan doen. Als we buiten zijn, zie ik Saar naast Liam tegen een boom aan zitten. Ik probeer me in te houden en loop met moeite door. De politie en ambulance komen aan rijden en nemen Noortje's moeder van me over.

"We zijn al 6 jaar naar haar op zoek. Bedankt. Is iedereen ongedeerd?" Ik knik naar de agent en laat een ambulancebroeder mee lopen naar Saar.

"Ik ben oke! Er is niks met me!" Ik laat Saar alleen terwijl ze wordt onderzocht, maar er zijn geen resultaten. Noortje roept me bij haar.

"Harry... Mijn moeder heeft me verteld wat ze heeft gedaan met Saar..." Ik wijden mijn ogen.

"Wat is er met haar?"