The Special Girl (Harry Styles)

27

HOOFDSTUK 27.

*Saar*

Harry ligt al in bed. Ik trek mijn pyjama aan en ga naast hem liggen. Ik kruip lekker dicht tegen hem aan, maar hij duwt me weg... Wat?

"Harry wat is er?" Ik ga rechtop zitten. Hij zucht en gaat ook rechtop zitten. Ik knip een lichtje aan.

"Wat is er?" Herhaal ik nog eens. Hij kijkt me aan en stapt uit bed. Hij heeft een pyjama aan. Dat heeft hij normaal nooit.

"Harry?" Ik kijk hem verbaasd aan. Hij draait zijn rug naar me toe.

"Het moet stoppen." Zegt hij zacht.

"Wat moet stoppen?" Piep ik.

"Ons... Wij moeten stoppen." Snel spring ik uit bed.

"Wat bedoel je?" Vraag ik met tranen in mijn ogen. Meent hij dit.

"We moeten stoppen! Begrijp je het dan niet?! We horen niet bij elkaar! Dat was nooit en dat gebeurt ook nooit! Je brengt ellende mee! Ellende en meer niet!" Schreeuwt hij ineens. Tranen vormen zich in mijn ogen. Honderden tranen die ik zo lang heb bewaard en die ik nu kan gebruiken. Tranen van angst, woede en verdriet.

"Je bedoelt... Dat het..."

"Ja het is uit!!" Schreeuwt hij. Een gil verlaat mijn mond.

"Maar..."

"Nee! Stop met je gemaar! Er is geen maar! We hoorden nooit bij elkaar en dat gebeurt nooit! Accepteer het!" Hij duwt me aan de kant en grijp al mijn kleren. Hij propt ze in een koffer.

"Harry..." Huil ik. Ik ren de kamer uit... Naar Louis.

"Louis, ik... Harry heeft..." Huil ik. Hij schiet over eind.

"What the fuck doe je hier! Rot op! Heeft Harry het niet duidelijk gemaakt! Ga of ik gooi je het huis uit!" Ik smijt de deur achter me dicht.

Hijgend wordt ik wakker... Het was een droom...

"Het was een droom..." Herhaal ik voor mezelf. Ik kijk op de klok. 03:46 staat er. Ik kijk naast me en zie Harry met een lach naast me liggen. Ik ben nat van het zweet. Ik wil Harry niet wakker maken. Ik sluip uit bed en zet de douche aan. Snel trek ik mijn kleren uit en ga er onder staan.

"Saar? Waarom douche je in de nacht." Ik draai me om, om Harry daar gapend in de deuropening te zien staan.

"Ik voel me niet lekker." Lieg ik. Hij komt langzaam naar me toe. Snel spring ik onder de douche vandaan en duw hem de badkamer uit. Ik zet het slot op de deur en ga verder met douchen. Als ik klaar ben, stap ik eronder vandaan en trek mijn lingerie en mijn badjas aan. Dan sluip ik naar beneden. Ik zet de tv zacht aan en maak een kop thee. Ik kan nu toch niet meer slapen. Ik kruip op de bank. Ik zie op de salontafel een witte brief liggen. Ik pak hem op en vouw hem open.

'Mevrouw Tomlinson.' Zou die voor mij zijn? Hebben ze mijn achternaam veranderd in Tomlinson? Ik ga verder met de brief.

'Gecondoleerd met uw verlies. Wij wensen u en uw man veel sterkte. Hier volgt verdere uitleg.
Omdat de foetus nog in uw baarmoeder zit, willen wij u nog een keer zien. Namelijk om het te verwijderen. Als dit niet gebeurd kunt u bacteriën oplopen die kunnen lijden tot ziektes. Wij zouden u graag verzoeken om contact met ons op te nemen dan sluiten wij een datum af.
Met vriendelijke groet
Uw ziekenhuis'

Oke... Leuk zeg... Ik smijt de brief op tafel en kijk op de klok. 04:27.

"Saar? Nu al wakker?" Vraagt een schorre stem. Ik kijk op en zie Liam staan. Hij ploft naast me neer op de bank.

"Wat is dat?" Vraagt hij, wijzend naar de brief. Zal ik?

"Van het ziekenhuis." Antwoord ik zacht.

"Wacht?! Wat is er gebeurt?!" Vraagt hij verbaasd.

"Miskraam." Antwoord ik simpel.

"Je was zwanger?" Ik knik.

"Was ja...." Herhaal ik. Verder is het stil. Zo fijn... Liam gaat nooit ergens over door. Hij ziet wanneer iemand verder wilt praten en wanneer niet.

"Waarom ben jij wakker?"

"Ik hoorde geschreeuw en ging kijken wat het was. Harry zei dat je je niet zo lekker voelde dus ging ik kijken waar je was." Ik knik.

"Ik had een nachtmerrie." Hij kijkt me aan.

"Vervelend." Ik knik.

"Ik wil niet meer slapen. Niet bij Harry... Dan moet ik weer denken aan die nachtmerrie."

"Wil je bij mij slapen?"

"Mag dat?" Vraag ik zacht.

"Tuurlijk!" Liam pakt mijn hand en trekt me mee naar boven. Langs Harry's kamer, door naar Liam's kamer. Hij gaat onder de dekens liggen en ik ga naast hem liggen. Ik draai mijn gezicht naar hem.

"Dankje." Hij glimlacht. Al snel val ik in een diepe slaap.