Taşıyıcılar:Ölümcül Proje [DÜZENLENİYOR]

Ev Ya Da Onun Gibi Bir Şey Buluyoruz

Medyadaki Noah'ın Tessen'i

"Kapıda kocaman harflerle "İtiniz" yazıyordu" dedi Willy

"Öhöm" dedi Natasha. "Görünmez bir kapıya tabela asmak hangi akıllının fikriydi?"
Noah

Noah

Bakın... Hayatımın bu dönemine kadar milyonlarca aptalca şey yapmışımdır. İnanın bana bunlar kesinlikla aptalca şeyler ama... Görünmez bir köprüde yürümek mi...

Bu benim için bile fazla...

"Bunu yaptığıma inanamıyorum" diye inledi Natty.

"Bende" dedi İzabella nefesi kesilmiş bir şekilde. "Resmen suyun üstünde duruyoruz"

"Sakin olun ya" dedi Nicolas.

Ama sonra ayağı kaydı ve korkuyla İzabella'nın eline yapıştı.

"Tanrım" diye mırıldandı İza. 

Bir tek Milen sakin görünüyordu.

Sürekli denizi seyredip duruyordu. Sanki deniz onun eksik kalan parçasıymış gibiydi.

"Bir sorun mu var?" Dedim yürümeye devam ederken.

"Bilmiyorum" dedi açıkça Milen. "Suya nedense kendimi yakın hissediyorum."

Başımı öne eğdim. Dalgaları kontrol ettiğim zamanki duygularım aklıma geldi.

Sola, sağa...

"Belki de sadece deniz tutmuştur" dedim homurdanarak.

Bir anda kahkahalara boğulduk.

"Bir sorun mu var?" Dedi Iven arkasına dönüp. "Bir deniz canavarı tarafından esir falan alınmadınız ya?"

Gözlerimi devirdim.

"Hangi insan ya da taşıyıcı bir deniz canavarı tarafından esir alınınca güler ki?"

Natty bana dik dik baktı. "Ah Noah" dedi. "Takıldığın nokta gerçekten bu mu? Deniz canavarlarinin gercekliği-"

"İnan bana Natty her şey olabilir artık" diye karşılık verdim.

Natty önüne döndü ve yürümeye devam etti.

Eh sanırım verdiğim bu tepkiden sonra benim akıl hastanesi kaçkını olduğumu falan düşünüyor olmalıydı.

Ama ben bir tımarhane kaçkını değildim. Bir laboratuvar kaçkınıydım.

"Daha ne kadar kaldı?"Diye sordu Alberto.

"Kordinatlara göre 2 metre sonra" Gitmemiz gereken yerde olacağız" dedi Rubi.

Huzursuz görünüyordu. Ama bu huzursuzluk sadece denizin üstündeki görünmez bir köprüde yürümekten kaynaklanmıyordu sanki.

Bir kaç dakika daha yurudukten sonra Kikka aniden geriledi.

Ve yere yuvarlandı.

Alberto onu bileğinden kavramamış olsaydı doğruca denize düşecekti.

"Ah" dedi yüksek bir sesle Kikka. "Başım"

"Ne oldu Kikka?" Diye sordu Jess.

"Başımı çarptım" ded Kikka.

Hepimiz şaşırdık. Kikka başını nasıl çarpabilirdi ki? Önümüzde bir engel görünmüyordu.

"İyi misin?" Diye sordu Alberto Kikka'ya elini uzatırken.

"Sanırım iyiyim" dedi Kikka "Ama burada bir şey var."

Milen yavaşça Kikka'in gösterdiği yere elini koymaya çalıştı.