Taşıyıcılar:Ölümcül Proje [DÜZENLENİYOR]

Küçük Bir Bebek...

"Bazılarımız yalan söyleme konusunda senin kadar iyi değil."
Dr Grace

New York'un kırsal kesimlerinde simsiyah bir araba süren adam "Yasaklı Bölge" tabelasını olduğu alana doğru ilerledi. Yavaşça zincirlere çevrili olan kapıyı açtı ve önündeki siyah boyalı kurumun içine girdi.

"Bugün çok önemli olacak." diye geçirdi aklından. "Umarım Bay Kerr ve Bayan Grace sorun çıkartmaz."

Adam adımlarını sıklaştırarak yürümeye devam etti. Kapıda onu askerler karşıladı.

Güvenlik görevlisi olarak çalışan askere kimliğini göstermek için kolunu çevirerek camı açtı.

Asker, göz göze gelmekten kaçınıp kimliği inceledi. İnsanlar genellikle böyle yaparlardı.

Ama o, en çok yeni insanlara dikkat ederdi. En azından ilk bakışta bir çırpıda yapıverdiği değerlendirmeyle onları sınıflandırırdı:

Cinsiyet, boy, kilo,etnik köken ve bunlara dayanarak önce zekaları ardından,en önemlisi, potansiyelleri ile ilgili tahminde bulunurdu.

Bu sonuncudan sonra her şey daha az ilgi çekici olurdu ama o asla vazgeçmezdi. Bakmak, değerlendirmek, tanımlamak birçok kişi için sıradandı ama onun işinin bir parçasıydı.

Bir çok kişi çekecek hiçbir şeye sahip degildi ama ilgisini çekenler... Burada olmasının sebebi onlardı.

Bu askeri değerlendirmek kolaydı:

Erkek,1.70 boy,70 kilo, beyaz, ortalama (belkide ortalamanın altında) zeka, potansiyeli ise... Belinde muhtemelen hiç kullanmadığı bir silahla tüm gününü kontrol noktasında geçiriyor.

"Hoş geldiniz Dr. Lawrence" dedi en sonunda asker. "Sizi bekliyorlar"

Dr Lawrence başıyla onayladı. Ofisine doğru ilerledi. Kapıyı açtığında gördüğü manzara sinirlenmesine sebep oldu.

Ofis, Bayan Clementina'dan temizlemesini özellikle rica etmesine rağmen hala pisti. Lawrence iç çekti. Bu tesise alışması zor olacaktı. Elindeki imkanlar kısıtlıydı.

Lawrence öfkeli bir sekilde telefonu eline aldı ve lobi'nin numarasını tuşladı.

Telefonu çok neşeli,enerjik bir kadın olan Bayan Clementina açtı ve "Buyrun ben lobiden Bayan Clementina." dedi kadın.

Dr Lawrence iç cekti. "Bayan Clementina benim Dr Lawrence, özellikle istememe rağmen ofisim temizlenmemiş lütfen hemen buraya gelin." dedi.

Telefon kapandı. Bir kaç dakika sonra ofisin kapısı tıklandı. Dr Lawrence yavaşça sandalyesine oturdu ve "Girin" diye seslendi.

30'lu yaşlarda kıpkırmızı yanakları olan,pembe ekoseli bir etek giyen Bayan Clementina odaya girdi.

Dr Lawrence onun bu haliyle bir büyükanneye benzediğini düşünüyordu. Oldukça ürkütücü bir büyükanne...

Bayan Clementina gülümsedi. "Ah Bay Lawrence, gercekten çok özür dilerim. Aklımdan çıkmış." dedi şen bir sesle.

Dr Lawrence homurdandı. "Bana Bay Lawrence değil Dr Lawrence deyin lütfen. Ayrıca lütfen böyle bir olay tekrar yaşanmasın." Dedi.

Bayan Clementina başını salladı. "Benden başka bir isteğiniz yoksa ben lobiye döneyim" dedi.

Dr Lawrence burnuna düşen gözlüklerini düzeltti. "Eee birde Dr Kerr ve Dr Grace odama gelmesini söyleyin lütfen" dedi.

Bayan Clementina odaya bir göz gezdirdi. "Peki Bay... Eee yani Dr Lawrence" dedi en sonunda.

Lawrence odadan çıkmadan önce son kez Bayan Clementina'ya baktı. "Gerçekten ürkütücü bir büyükanne" diye düşündü.