Taşıyıcılar:Ölümcül Proje [DÜZENLENİYOR]

Bir Kobay Faresi Olduğumu Öğreniyorum

Not: Medyadaki Noah

"Dünyaya geldiğin için üzgünüm Noah"
Dr Grace (Bayan Kerr)

Noah

Gözlerimi araladım. Beyaz bir yatakta yatıyordum. Yavaşça doğrulmaya çalıştım.

Bu sırada yanımdaki koltukta oturan annemi gördüm.

"Anne" diye bağırmaya çalıştım. "Sesim bir tuhaf çıkmıştı.

Öksürdüm.

Annem gülümsedi. "Şükürler olsun" gibisinden bir şeyler mırıldandı. Derin bir "oh" çekti.

"Daha iyi misin tatlım?" Diye sordu. Sesi hiç duymadığım kadar sevgi dolu çıkmıştı.

Başımı evet anlamında salladım. "Bana ne oldu?" Diye sordum.

Aslında ne olduğunu çok iyi hatırlıyordum. Sadece bunlar bir hayal miydi bunu anlamak istiyordum.

Hiç biri gerçek olabecek gibi durmuyordu. Bu nesneleri havalandırma işi genelde bir kaç titreşime öteye geçmezdi.

Annem bakışlarını yere dikti. "Ah Noah.." dedi titrek bir sesle.... "Hepsi benim suçum" diye mırıldandi.

Bunu bana mı söylemişti yoksa kendine mi  söylemişti emin değildim.

"Hayır" diye bağırmak istiyordum. Onun ağladığını görmek baş ağzımdan bile kötü hissettiriyordu bana...

Sakin olamaya çalıştım.

Bu sırada içeri görmek istediğim son kişi girdi.

Dr Lawrence.

"Ah... Uyanmişsin" dedi yüzünde yapmacık bir gülümsemeyle.

Sonra anneme döndü "Bayan Kerr iyi misiniz?"

Annem iç çekti. "Evet Dr. Lawrence" dedi. "Ben sizi yanlız birakayım"

Annemin elini kavradım. Gitmesini ve beni bu adamla yalnız bırakmasını istemiyordum.

Ancak annem "Bende kendime güvenmiyorum canım ama sen bana güven" derimin gibi buruk bir gülümseme yolladı.

Elini mecburen bıraktım ve annem yavaşça odadan çıktı.

Dr. Lawrence boşalan sandalyeye oturdu.

"Nasılsın Alexandra?" Diye sordu. Ama ses tonundan bu sorunun cevabını önemsemediği belliydi.

Omuz silktim. "İyiyim" dedim. "Yaşananlar... gerçekti değil mi? Yani ben onları kafamda kurmadım."

Dr Lawrence bakışlarını bana dikti. "Evet" dedi. "Hepsi oldukça gerçekti Alexandra. Açık konuşmalıyım ki potansiyelin olağanüstü. Uzun zamandır bunu yapmanı bekliyordum."

Şaşkınlıkla Dr Lawrence'a baktım.

"Bunu bekliyor muydunuz?" Diye sordum.

Mantıklı bir soru: Bundan niye benim haberim yoktu?

Dr Lawrence iç cekti. "Evet Alexandra" dedi.

"Siz... Bunu... Yani... Nasıl?" diye bildim bölük pörçük bir şekilde.

Dr Lawrence gülümsedi.

"Elbette tam olarak bunu yapmanı beklemiyordum ama mutlaka bir yerde patlayacaktin. İçindeki güç muazzam..."

Derin bir nefes aldım. Doktorların bana yapmamı öğütlediği şeye yoğunlaştım.

Basitten karmaşığa git...