2.Bölüm

250 37 103
                                    

Şebnem Ferah mayın tarlası

...

Bervan ŞAHİN

" Nerde lan bu kız ! " Sinirle bir ileri bir geri adımlıyordum .

"Abi en son İstanbul havalimanında görülmüşler ."

"Yürüyün gidiyoruz ." O kızı bulduğum gibi sevdiği adamla öldürmezsem bende adam değilim , bana bunu nasıl yapar en güvendiğim kişiydi o .

" Abi seni konaktan çağırıyorlar."

"Ne konağı lan siktirtme bana kendini ."
Sağ kolum olan Mert ' in yakasına yapışıp hırpalamaya başladım sinirden gözüm dönmüştü .

"Abi töre karar vercekmiş Mehmet ağa özellikle seni çağırıyor."

Titrek çıkan sesiyle daha da üstelemedim onun bir suçu yoktu , hızlı hızlı soluyordum gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalıştım ama her saniye Mihrimah ' ı görmek canımı sıkıyordu , o benim annemin emanetiydi .
Bu güne kadar hiç sözümden çıkmadı ama şuan yaptığı affedilecek bir şey değildi ama yapamam kardeşimi öldüremem törenin ne dediği umrumda değil annemi kutaramadım ama kardeşimi bırakmam .

"Yürü gidiyoruz ."

Arkamdan gelen Mert' le hızla ofisten çıktım
ve arabama doğru sert adımlarla ilerledim .
Tam kapıyı açacağım sırada Mert uzandı .

"Abi sen bu halde kullanma ben kullanırım ." Ses etmedim haklıydı ,hızla arabanın diğer tarafına geçtim kapıyı sertçe çarptım , bu sırada Mert arabayı hızla çalıştırdı ve konağa sürdü .

Konağa geldiğimizde hızla arabadan indim ve evin kapısına doğru seri adımlarla ilerledim , bir yeri kırmamak için kendimi çok zor tutuyordum kapıyı sertçe yumrukladım.

Kapyı evin hizmetçisi ve benim tek aşkım Demet açtı gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüştü , onu bu şekilde görünce sinirim daha da artı .

Demet'in ellerinden tutum . " Ne oldu sana ,bu halin ne senin güzelim ."

" Töre hüküm verdi Bervan , berdel olcak mış ."

Duyduklarım karşısında vücüdüm titredi Demet'i kapıda bırakıp hızla dedemin odasının olduğu kata çıktım , kapıyı çalmadan içeri girdim . İçerde her kes sus pus olmuştu dedem , babam ve bir kaç tene adam bana bakıyordu .

Dedimin karşısına geçtim ve konuşmasını bekledim .

"Ne bu sinir evlat , Mihrimah için üzülüyorsan merak etme ölmeyecek başka bir çözüm bulduk ."
Bilmiyormuş gibi yaparark ve birazda dalga geçerek konuştum .

"Ha öylemi neymiş bu dahihane fikir ?"
Bu soruma babam Önder atladı.

"Töreyi bilirsin evlat ya kaçan çiftler ölür yada kardeşleri berdel yapar , ben Mihrimah'ıma kıyamam öldüremem hem zaten törenin kurallarının kuruluşu bizim aileye dayanıyor istediğimizi yaparız . Bizde hem seven çiftler ölmesin hem de senin evlilik yaşının geldiğini düşündük . "

Duyduklarımla birlikte ellerimi saçlarıma daldırdım ve gözlerimi kapattım daha sonra sehpanın üzerinde duran vazoyu alıp duvara dırlattım daha sonra babama dönüp kükrercesine konuştum .

"Ne hakla lan ne hakla bana sormadan böyle bir karar veriyorsunuz , ben istiyormuyum diye sordunuz mu lan ! "

" Kes sesini sana istiyormusun diye soran yok zaten kardeşini öldüremem yüreğim el vermez , sende bu vesileyle evlenip barklanıcan işte neyi uzatıyorsun ."

ACI SERMONİSİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin