"ကြီးတင် ပန်အပြင်ခဏသွားလိုက်ဦးနော်"
"အေး သမီးလေ ဟိုဥက္ကာနဲ့ရောပြောပြီး..."
"မပူပါနဲ့ကြီးတင်ရဲ့ ပန်ကခဏဘဲသူငယ်ချင်းနဲ့သွားတွေ့မှာ ကိုကိုပြန်မရောက်ခင် ပြန်လာခဲ့မှာစိတ်ချ"
At 8:30 pm
"တောက်စ်!!!!!!!!"
ဘေးနားမှာရပ်နေတဲ့ ကြီးတင်နဲ့ခြံစောင့်ဦးလေးကြီး ဦးပေါ ပါလန့်ကုန်ကြသည်
ပန်အစားရင်မောမိနေသူ နှစ်ယောက်ပင်
ဥက္ကာငယ်စဉ်ကလေးဘဝ ၁၀ နှစ်သားအရွယ်ထဲကအတူရှိလာကြသူများမို့ သည်ကလေးစိတ်ကို ကြီးတင်နဲ့ဦးပေါ ကောင်းကောင်းရိပ်စားမိလေသည်
ဥက္ကာကလည်းငယ်ကတည်းကအတူရှိခဲ့ကြတဲ့သံယောဇဉ်ကြောင့် ဒီအရွယ်ထိတင်မက ကြီးတင်နှင့်ဦးပေါ၏ဘဝနေဝင်ချိန်ထိ တာဝန်ယူပြီးစောင့်ရှောက်မယ် ဆိုပြီး အနားမှာခေါ်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်
Ring...... Ring.....
"ပြော နေရဲ တွေ့ပြီလား"
"......."
"အေး အဲ့နေရာကိုငါအခုလာခဲ့မယ်"
ကျွီ...... ဒိုင်း .....
"ဟာ ကို...ကို"
စိမ်းကိုပြန်ပို့ပြီးပန်တစ်ယောက်ထဲ ကားမောင်းပြန်လာချိန်တွင် ကားရှေ့မှ ဒယိမ်းဒယိုင်လျောက်လာနေသော လူ ၃ ယောက်ထဲမှာ တစ်ယောက်ကို ပန်ကားနဲ့ အနည်းငယ်ပွတ်မိသွားသည် ထိခိုက်ရာမပြင်းသော်လည်း ပန်လန့်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းကာ တောင်းပန်စကားပြောမည်အပြု ထိုလူ ၃ ယောက်မှ ပန့်အား ရိသဲ့သဲ့စကားများဆိုကာဆွဲလားရမ်းလားစတင်ပြုတော့သည်။ ထိုထဲကတစ်ယောက်ကဓားမြှောင်ကိုင်ကာ ရန်ပြုနေသည်။
ပန်အကြောက်လန့်လွန်ပြီး အော်ဟစ်ရုန်းကန်ရင်းကိုကို တပည့်နေရဲမှ တစ်ဖက်က ၃ ယောက်လုံးကို အမှောက်ဝင်ထိုးပစ်သည်
ကောင်းလိုက်တဲ့လက်ရည် အဲ့တာကြောင့်လည်း ကိုကိုအနားမှာခေါ်ထားတာဖြစ်ရမည်
၃ ယောက်လုံးလဲနေချိန်တွင် ဘယ်ချိန်ကတည်းကဝင်လာမှန်းမသိတဲ့ အရှိန်မြင့်ကားတစ်စီးက ထိုအမူးသမားများကို ဖြတ်တိုက်လိုက်သည်
အံ့ဩစွာကြည့်နေရင်းပင် ကိုကိုကားမှန်းသိလိုက်ရတော့ ပန်သွေးပြက်မတက် ပိုမိုထိတ်လန့်သွားရသည်
"ကို......ကို"
"နေရဲ ဒီကောင်တွေကို လက်ဖြစ်ဖြစ်ခြေထောက်ဖြစ်ဖြစ်ရိုက်ချိုးပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက် ငါစိတ်ချမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ"
