5.Bölüm "Düğünde Beyazlar İçinde"

23.4K 746 125
                                    

Merhabalar? Nasılsınız?

Umarım bölümü beğenirsiniz

Oy ve yorum atmayı unutmayın 🩷








Çoktan güneş doğmuş ben çoktan kalkmıştım. dışarda kimse yoktu, rüzgar hafif hafif esiyordu. Urfa'nın sokaklarında dolaşıyordum. bugün oldukça zor bir gün olacakdı zaten biraz nefes almak istemiştim.
Biraz dinlenmek için bir banka oturdum etrafı izlerken yaklaşık 4-5 aylık olduğu belli olan hamile bir kadın geldi yanıma

"Oturabilir miyim?"

"Tabi"

"Hamile misin?"

"Evet"

"Kaç aylık"

"4,5"

"Allah bağışlasın"

"Teşekkürler. Adın ne?"

"Hançer, Hançer Şervan"

"Çok güzel adın"

"Teşekkür ederim,senin?"

"Dilan,"

"Seni bir süre izledim de bir derdin var gibi"

"Doğru"

"Anlatmak ister misin"

"Sen hiç düşman ailenin çocuğu ile evlenmek zorunda kaldın mı?"

"Kaldım"

Kız bunu dediğinde şoka girmiştim çünkü beklediğim birşey değildi.

"Kan davası yüzünden evlendim ben. böyle olacağını asla tahmin etmezdim başlarda herşey farklıydı,kendi kendime iyiki evlenmişim diyorum bak şimdi karnımda sevdiğim adamla bir,hatta iki parçamızı taşıyorum.
Belli mi olur sende belki böyle mutlu olursun. iyi düşün,umudunu sakın kaybetme Güzel kız"

"Teşekkür ederim dileklerin için umarım hep mutlu olursun"

"Sende. Şimdi gitmem lazım tanıştığım için memnun oldum"

Kadın ayağı kalkınca bende kalktım ve sarılmasına karşılık vermiştim,benden ayrılınca arkasını dönüp gitmişti.

Saate baktığımda daha erken olduğu için tepeye gitmeye karar verdim,yerimden kalkıp yürümeye başladım. Yirmi dakika sonra tepeye gelmiştim. uçuruma doğru gidip yine oturdum,sarkıttım ayaklarımı aşağı doğru,öylece manzarayı izledim bir süre. sonra ayağa kalktım kollarımı iki tarafa doğru açtım.

"Hançer Şervanım ben. Urfa şahidim olsun ki o konakda bir gün bile kimsenin gözü önünde ağlamayacağım, sevindirmeyecegim onları gözyaşlarımla!
Asla sevmeyeceğim o adamı! Bende Hançer Şervansam o adama asla boyun eğmeyeceğim!" Diye haykırdım tepelere Urfa şahidim oldu ettiğim yemine.

***

eve doğru yürümeye başladım,kafamı gökyüzüne çevirip derin derin nefesler almaya çalıştım. hükmün verildiği gün gibi içimde bir sıkıntı vardı nedenini bilmiyordum,tek dileğim kötü bir şey olmamasıydı ama kalbim sıkışıyordu ve  nefes alamıyordum. cebimden astım ilacımı çıkarıp kullanıncaz biraz daha rahatlamışdım.

Mahi MehlikaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin