Mahi Mehlika

7.Bölüm "Şerefin Kadar Altın"

Merhaba nasılsınız?

Umarım bölümü beğenirsiniz

Oy ve yorum atmayı unutmayın 🌸

Kendini ezdirmememişdi,pes etmemişti küçüklüğünde aldığı yaralarla yaralarını sarıp güçlü olmayı öğrenmişti, babasının hep arkasında, hep yanında olmasından böyle güçlü olup cesur olmuştu. Herşeyden önce o bir Şervan kızıydı.
Güzelliği ve Cesurluğuyla nam salmıştı
Ruha'ya.

Rıha(Urfa)

3 gün sonra

Gözlerimi açmaya çalıştığımda açmakta zorluk çektiğimi hissettim. neden peki? niye böyle yorgundum? niye böyle karnımda bir acı hissetmişdim? Ve nedense kaç gündür uyuyor gibi hissediyordum. gözlerimi artık tamamen açtığımda hastane odasında olduğumu görünce anlık bir afalladıkdan sonra tüm yaşadıklarım bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden.

Sanki o felaket anları tekrar yaşadım gibi. Önce düğün salonundan çıkışımız, sonra yolda o kavgaya denk gelişimiz, benim arabadan inişim ve.. ve o adam tarafından vuruluşum...
Azat neredeydi? En son onun dizlerinde yattığımı hatırlıyordum.
Sahi azat neden öyle çok korkmuştu? onuda bilmiyordum ya.. neyse.

Kafamı cama çevirdiğimde kimse yoktu kimse gelmemiş miydi yani? Kimse umursamamış mıydı beni? Ben bunları düşünürken doktor kapıdan içeri girip yanıma gelmişti. orta boylu,esmer, yakışıklı bir doktordu.

"Geçmiş olsun Hançer hanım durumunuz iyi çok şükür, yarın taburcu olabilirsiniz" dedi.

"Tamam teşekkür ederim. Şeyi soracakdım beni bekleyen kimse yok mu?" Diye sordum.

"Olmaz olur mu? kaç kişi sizi bekliyor, kaç gündür özelliklede eşiniz hep camdan izliyordu sizi, birazdan içeri gelecekler zaten merak etmeyin" dedi.

Doktorun söylediği sözler yutkunmama neden olmuştu. fazla belli etmemeye çalışarak gülümsedigimde tekrar geçmiş olsun diyerek odadan çıkmıştı. yaram hala çok acıyordu,bu kurşun acısını asla böyle beklemiyordum beklediğimden fazla acıyordu. Ben bunları düşünürken kapı açılmış önde annem,arkada babam sonra cihan ve hazar abim girmişti içeri.

"Kızım!" Diyerek koşup yanıma gelmiş sarılmıştı annem bana.

Anne yüreği işte kim bilir ne kadar üzülmüştü bu birkaç günde,tek kız olduğum için annem bana ayrı düşkündü
Dizilerdeki hep o güzel anne kız ilişkisini yaşamıştık,aynı zamanda erkek değil de kız olduğum için çocuğunu sevmeyen annelerden olmamıştı ve bunun için anneme defalarca teşekkür ediyordum.

"Kızım iyi misin?" Diye sordu annem telaş içinde.

"i-iyiyim" dedim kuruyan dudaklarımı ıslatıp zar zor konuşarak.

Cihan abim anlamıştı ki komidinin üstünde duran sürahiden bardağa su koyup bana vermişti,bir bardak suyu bir dikişte içince rahatlamıştım

"İyisin demi kızım?"

"iyiyim babam Ciwan Şervanın kızı ne zaman pes etti ki?" Dedim gülerek.

Babam kollarını boynuma dolayarak sıkıca sarıldı bana. bende aynı şekilde karşılık vermiştim. babamla aramızda güçlü bir bağ vardı,çok seviyordum onu her zaman yanımda olup arkamda durmuştu. hani bazı babalar kızlarının yarası olur ya benim babam benim yaram değildi,benim babam benim yaramı sarandı,Kahramanımdı.