Mahi Mehlika

27.Bölüm "Yeni başlangıçlar"

Herkese merhabalarrr

Umarım bölümü beğenirsinizzz

Oy ve yorum atmayı unutmayın 🎀

Keyifli okumalar...

Bugün Dîyar ve Delal sözleniyordu. Sabah erken kalkmışlardı, alışverişe gideceklerdi. Herşey acaleye geldiği için kadınlar kendilerine kıyafet alamamışdı. Delal, Hançer, Arjin ve Rojda kıyafet almaya gidecekdi.

Çantasını koluna takan Hançer, merdivenlerden dikkatlice aşağı indi. Avluda Onu bekliyorlardı.

"Ay hadi yenge, nerde kaldın." Dedi sıkılan Arjin.

"Geldim işte, gidebiliriz." Dedi arbaya adımlayarak Hançer.

Kızlar arabaya binince şoför arabayı çalıştırdı. Delal'in evi'nin önündeydiler. İki dakika içinde Delal çıkmış ve arabaya binmişti.

"O, Gelin hanım hoşgeldiniz." Dedi Rojda.

Delal utanmışdı. "Hoşbulduk." Dedi.

Araba çarşıda durunca kızlar arabadan indi. Hep beraber bir mağazaya girip elbise bakmaya başladılar. Delal beğendiği elbiseyi denemek için kabin girdi.

Hançer de sade mavi bir elbiseyi seçmişti. Kızlar Delal'in elbisesini beğenmişti, Delalinde içine sindiği için almıştı.

Kızlar da kendi elbiselerini seçmişlerdi. Ordan çıkıp, söz için söz tepsisi almak için başka bir mağazaya girdiler. Delal karar vermediği için 20 dakika boyunca tepsi seçmişlerdi.

Sonunda onuda almış, bütün işleri bitmişti. Tabi bunları yaparken saat su gibi akıp geçmişti. Delali bıraktıkdan sonra eve dönmüşlerdi.

"Ben biraz dinleneceğim." Dedi Hançer.

"Tamam yenge." Dedi Arjin.

Odasına çıkan Hançer, üzerine rahat birşeyler giyip yatağa geçti. Yorgunlukdan gözleri kapanan kadın, kısa sürede uykuya dalmışdı.

-

Yorgun bir şekilde arabadan inip konağa girdi Azat. Abisi ve Babası ile salona çıkmıştı. Herkesin burda olduğunu gördü, Hançer hariç.

"Yenge? Hançer nerde?" Diye sordu.

"Odasında yengem, yorulduğu için dinleneceğim dedi."

"Tamam yenge, sağol."

Salondan çıkan Azat, odasına geldi. Kapıyı açınca, Hançerin yatakda uzandığını gördü. Gözleri hafif çıkın karnına kaydı, yüzünde bir tebessüm oluştu.

Yatağa doğru ilerleyip kenarına oturdu. Hançerini saçlarını okşamaya başladığında, yavaş yavaş ayılıyordu Hançer.

Yerinde doğruldu. "Azat, Geldin mi? Ne kadar uyumuşum ben ya." Dedi.

"Uyu, Mehlikam. Ama ben gelince uyan çünkü yemek yiyeceğiz, hadi." Dedi kolundan tutup kaldırarak.