Mahi Mehlika

22.Bölüm "Seni Seviyorum Mehlikam"

Merhabalar Nasılsınız?

Umarım bölümü beğenirsinizzz

Oy ve yorum atmayı unutmayın 🌸

Bu arada ben bölüm atmak istemedim hala Wattpad kapalı olduğu için ama çoğu kişi vpn ile gireriz bölüm at dedi diye bölüm attım.(Not:secure vpn kullanıyorum, daha güvenli sizde yükleyebilirsiniz.)

                    Keyifli okumalar...

Sanki hiçbir şey duymuyor ve görmüyordum. Sadece Azatın gözlerine odaklanmışdım.

Gözlerinde hayal kırıklığı, üzgünlük, pişmanlık herşey vardı. Biliyordum, onu dinlemeden uzak yerlere gidip terk etmişdim onu. Ne dese haklıydı.

Etrafdaki kimseyi umursamadan Azata doğru koşmaya başladım. Yanına gelince kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarıldım. 2 yıl sonra ilk defa Azata sarılmıştım.

Hemen beni kollarıyla sarıp kokumu içine çektiğini hissetmişdim. Gözümden bir damla yaş düşüp, Azatın ceketine düştü. ondan ayrılınca yüzümü ellerinin arasına aldı ve inanamayarak bana baktı.

"Sen gerçeksin, burdasın" diye fısıldadı.

"Burdayım, yanındayım. Artık hiç ayrılmayacağız." dedim tebessüm etmeye çalışarak. Gözlerim dolmuştu bile.

Tekrar kollarıyla beni sarıp sıkıca sarıldı. Ondan ayrıldığımda arkamı döndüğümde aklıma gelen şeyle gitmem gerektiğini anladım.

"Azat şimdi gitmemiz gerek, seninde gelmen gerek." dedim.

"Sorgu için mi?"

"Evet, sonuçta sen evleniyordun kızla" dedim alayla bakarak.

"Durumu biliyorsun." dedi.

"Biliyorum." diyip arkamı döndüm. "Hadi arkadaşlar, karakola alalım bunları." diyerek konakdan çıktım.

Arabama geçip kısa sürede karakola gelmişdim. Yolda Yaman komiseri arayıp kısaca durumu anlatmıştım. Karakola girdiğimde Yaman'ın odasına geldim. Yaman koltukta oturmuşdu. Ayağı kalkınca el sıkıştık.

"Uzun zaman sonra seni görmek güzel Savcım."

"Sizide görmek güzel, Komiserim."

"Sorguya girelim isterseniz?"

"Olur, Girelim."

Önde ben arkada o sorgu odasını gören camdan sorgu odasına baktım. Kız, yani Helin ürkek bir şekilde oturuyordu sandalyede. Kapıyı açıp içeri geçip karşısına oturdum.

"Merhaba Helin. Şimdi bana herşeyi anlatman lazım, anlat ki herkes cezasını çeksin."

"Tamam, anlatacağım."

"Dinliyorum seni."

"Annem yanıma geldi ve bir kısmet bulduk, evleneceksin dedi. Ben kabul etmedim, istemiyorum dedim, okuyorum dedim, ama kabul etmedi. Sonrası zaten biliyorsunuz, birkaç gün sonra düğün oldu." Dedi. Göz yaşları akıyordu.

"Baban ne yaptı?"

"O demiş zaten evlendirelim diye. Korkudan istemiyorum diyemedim, döverdi." Dediğinde dişlerimi sıktım. Elimle saçlarını okşadım.