5

154 12 11
                                    

Bu bölümdeki lakaplar biraz saçma olmuş olabilir kusura bakmayınn iyi okumalar seviliyorsunuz💕💕

~11 yıl önce~

Mevsimlerden ilkbahar. Kuşlar birbirlerine şarkılar söylüyor,herkes birbiriyle selamlaşıyor, sokaktaki kediler,köpekler kendi aralarında oynaşıyordu. Küçük Yeji, az önce uyandı. Minicik elleriyle gözlerini ovuşturduktan sonra yatağından hızlıca kalkıp perdeyi açtı. Güzel manzarayı seyretti. Onun en sevdiği mevsimdi ilkbahar. Çünkü çok sevdiği,tesadüfen tanıştığı 3 arkadaşıyla birlikte oynardı hep. Beraber çok güzel vakitler geçirirlerdi. Birbirlerini çok severlerdi. Yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi.

Ta ki o güne kadar.

Henüz masumluğu elinden alınmamış,neler yaşayıcağından bihaber,hayatı toz pembe yaşayan küçük Yeji, hemen hızlıca kahvaltısını yapmış,üstünü giyinmiş ve arkadaşlarıyla oynamak için evinin bahçesindeki çocuk parkına gidiyordu.

Yeji,isim ezberlemekte pek iyi sayılmazdı. O yüzden arkadaşlarına lakap takardı.

Hep kırmızı renk giyinen,kırmızı rengi aşırı seven,utandığında yanakları kızaran bir kız vardı. Ona "Elma Yanak" diyordu.

Yavru ceylana benzeyen,aşırı süslü,parlak şeyleri seven ve hep şık giyinen bir kız vardı. Ona "Kokoş Ceylan" diyordu.

Aşırı havalı,sürekli mavi şapka takan,Diğerlerinden iki yaş daha küçük,kibar,utangaç ama bir o kadar da komik bir oğlan vardı. Ona "Havalı Bebek" diyordu. Elma Yanak ve Havalı Bebek kardeşti. Aralarında çok yaş farklı olmamasına rağmen ablası onu bebeği gibi seviyordu. Bu yüzden "Bebek" demişti ona.

Yeji aşağıya indiğinde,çoktan parka gelmiş ve kendisini bekleyen arkadaşlarını gördü. Yeji yanlarına geldi,ve onlara her gün yaptıklarından,kaydıraktan kayıp sallanmaktan,farklı bir şey yapmak istediğini söyledi.

"Ben çok sıkılıyorum artık. Saklambaç oynayalım mı?"

Tüm arkadaşları onu onayladı. Aralarında kendilerine özgü bir şekilde "EBE" olarak Kokoş Ceylan'ı seçtiler. Kokoş Ceylan yirmiye kadar saymaya başladı. Diğerleri hemen saklanacak bir yer bulmaya koyuldu. Yeji,oldukça geniş gövdesi olan bir ağacın arkasına oturup saklandı ve beklemeye başladı.

...

Küçük Yeji,sert bir kabuğun sırtına yaptığı baskıyla uyandı.Hava biraz kararmıştı. Zar zor ayağa kalktı ve etrafına baktı. Kimse yoktu. Oyunları bitmiş miydi? Kazanmış mıydı? Arkadaşları neredeydi? Hemen parka gidip bakmalıydı.

The Library || RyejiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin