1987

Final 2.kısım

Geldik sona. Düz yazı mı yazsam kurgu mu bilemedim.

Arkadaşlar keşke Leyla ablayı tanıma şansınız olsaydı. O kadar tatlı bir insan ki. Bembeyaz teni tombul yanakları adeta ısırmalık. Bir de bastonu ile pıtı pıtı yürüyor 😍

İyi ya da kötü tüm yorumlarınız için teşekkür ederim. Yeni bir kurgum olacak ama tamamen kurgu olacak.

Sizden bir isteğim olacak. Bana kurgu için konu önerisi yapar mısınız 🥰

Kitabıma veda ederken kendimi iafede edemediğim ve kitabın başında eksik açıklama yaptığım için işittiğim ağır cümleler ve beddualar oldu maalesef. Keşke hiç görmeseydim ama yapacak bir şey yok. Sizi seviyorum fazla uzatmak istemiyorum 😍❤️

°°°°°°

Yazar'dan

Günler günleri kovalamış Cihan'ı kısır olduğunu öğrendiği günden kırk beş yıl geçmişti. Bu süre zarfında Hayat eve mahkum olmuş iki evin işlerini yapıyor ve ağlıyordu. Yüzü gözü çökmüş yaşından daha büyük durur hale gelmişti. Cihan ise şeker hastalığı sonucu  bacağından  olmuştu. Şeker hastalığı ilerlemiş parmağının kesilmesini aşamasına gelmişti. Ama Cihan bunu istemeyip aldırmayarak kabul etmemişti. Bunu bedelini ise bacağının tamamen kesilmesi ile ödemişti. Hayat ev işi yetmezmiş gibi kocasının da tüm işlerini hallediyor diğer bacağı oluyordu. Yürümesine hatta ihtiyaçlarını gidermesine kadar yardım ediyordu.

Leyla... Mahallenin tonton ablası Leyla. Alt kattakileri umursamadan kalbindeki acıyla sırtındaki bıcakla hayatına devam ediyordu. Doğru ya. Ne çok sevmişti Cihan'ı gençliğinde. Hâlâ seviyor muydu? Sanmıyordu. Günleri mahalledeki kadınlarla sohbet ederek geçiyordu. Elini hiçbir işe sürmüyor hepsini Hayat'a yaptırıyordu.

Balkonda oturmuş elindeki çay ile mahalleyi izlerken Hayat'ın çığlığı ile irkilmişti. Neydi bu ses? Ne oluyordu alt katta?  'Cihannnn' feryadı ile Leyla'nın elindeki çay yeri buldu. Mahalleli eve girerken Leyla aşağı adım atacak gücü kendinde bulamıyordu. Cihan ölmüş müydü? Aşağıdan gelen sesler bunu gösteriyordu. Leyla gücünü toplayıp merdivenlerden aşağı inmeye başladı. Leyla ablayı görenler açılıp geçmesi için yer verdi. Leyla gördükleri ile elini kalbine götürdü. Cihan'ı sevmiyordu. Peki neydi bu acı? Neydi bu kalbini acıtan his?

Hayat yerleri gırgırlarken Cihan'ın elini kalbine götürüp yere yığılması ile kafasını dizlerine koyup sarsmıştı ama giden gitmişti. Hayat feryat figan ağlarken neye ağlıyordu? Kocası öldüğü için mi yoksa Leyla'dan onu koruyacak kimsenin kalmayışına mı?

°°°°
Cihan gömüleli bir hafta geçmişti. Gelen gidenler Hayat'ın evinde ağırlanıyor baş sağlığı dileniyordu. Leyla ise sadece bir kez mezarına gitmişti. O da ikinci gündü. İçindeki nefreti âhı kusmuş ve artık rahatladığını hissetmişti. Cihan gitmişti artık. İki kadını geride bırakıp gitmişti.

°°°
Günler günleri kovalamış yas bitmişti. Sıra Leyla'nın Hayat'a yüzleşmesindeydi. Leyla bastonunu yere iki kere vurup Hayat'ın gelmesini bekledi. Leyla'nın bir ihtiyacı olduğunda bastonu yere vurup Hayat'ın yukarı çıkmasını beklerdi. (bu doğru öyle yapar tontişim) Hayat içeri girip Leyla'nın konuşmasını beklemeye koyuldu. Hayat ne kadar Leyla'ya baksa da konuşmuyor aksine Hayat'ı süzüyordu.

"Biliyor musun Hayat? Şuracıkta ölsen üzülürüm. Çünkü basit bir ölüm sana kurtuluş olur. Biliyorsun bu evler benim. Emekli maaşı benim. Ya sen Hayat. Senin neyin var? Resmiyette bekarsın diye babandan sana kalmış bir emekli tek. Seni kovsam o maaşla ne yapabilirsin ki. Ev değil anca kümes tutabilirsin. Ama bunu yapmayacağım. Evde kalmana izin vereceğim. Malum yürümekte zorluk çekiyorum. (yaşı Hayat abladan büyük olduğu için tansiyonu var ve bastonsuz yürüyemiyor.) İleride belki altıma da yaparım. Bir uşak lazım. O da sen olacaksın. Yemeğimi, temizliğimi sen yapacaksın. Öyle gezip tozamazsın. Yoksa çıkar gidersin evden. Aklını başına al ve hizmetini kusursuz yap. Yap ki Evsiz kalma. Hiç acımam seni bok çukuruna atarım Hayat. Ben susmam. Şimdi defol. "diyen Leyla ile Hayat ağlayarak aşağı inmişti.

Leyla Hayat'tan büyüktü. Ölürse mirasını bağışlayacak kimse yoktu. Hayat konmasın diye bağışlamıştı. O yiyeceğine sokaktaki keş yese daha mutlu olurdu. Günler geçtikçe Leyla mutlu oluyordu. Âhı tutmuş ve istediği olmuştu. Hayat gözlerinin önünde çürüyordu. Sonuçta Hayat genç değildi. Onun da yaşı büyüktü ve yaşının kaldıramadığı işleri yapıyordu.  Ama yapacak bir şey yoktu. Zamanında yaptığı hatanın bedelini ölene kadar ödeyecekti.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Merhaba
Kitabın sonuna geldik. Şu an Leyla abla üst katta oturuyor Hayat abla ise aşağı katta. Leyla abla tüm işlerini yaptırıyor asla acıması yok. Yapmadığı takdirde evden atacağını açık açık belirtiyor. Hayat ise tüm gün iş güç peşinde.

İyisiyle kötüsüyle veda ediyorum.
İyi ki varsınız ❤️