????? ??? ???????? ???̧??? ????? ????!??!
Geçit'i ilk bulduğumda inandırıcı bi' rüyada olduğumu sanmıştım, onun dudaklarıyla buluştuğumda her şeyin gerçek olduğunu ve evren değiştirdiğimi tamamen kabul ettim.
~
✮•°◤?? ? ????? [...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
My heart is breaking for a little love.
Kalbim biraz aşk için kırılıyor.
Oy verip yorum atmayı unutmayııııın🖤
Boynumu emerken artık söylemenin zamanı gelmişti, şu an en savunmasız anlarımızdan biriydik. Nihayet duygularımı ona açabildiğim için kendimi çok mutlu hissediyordum çünkü onu çok seviyordum.
"Sonunda senin olduğuma göre, beni artık grubuna alırsın değil mi?" Bir anda durup geri çekildi ve bana baktı, daha öpüşmenin ilerisine bile geçememiştik.
"Ne?" Sırada irkildim ve oturup gömleğimin açılan bir kaç düğmesini kapatmaya başladım.
"Diyorum ki, artık birbirimize karşı bir şeyler hissettiğimize göre beni grubuna alabilirsin."
"Gerçekten mi Valencia?! Bunun için mi beni kendine aşık ettin! Sadece bir grup için mi?" Beni kesinlikle yanlış anlıyordu, ona yakınlaştıkça kendimi kaybedip aşık olmuştum.
"Ne hayır! Sadece çok istediğimi biliyorsun."
"Anlaşılan ben hiçbir şey bilmiyormuşum! Senin gibi iki yüzlüye inandım! Beni parmağında oynattın, bu yaptığını fahişeler bile yapmazdı." Sinirle söylediği cümle beni deli etmişti. Bana Fahişe diyemezdi.
"Fahişe mi?! Sen ne sanıyorsun kendini?!"
"Özür dilerim. Ama bunu haketmedim! Sen gerçekten duygusuz, bencil, kendinden başka hiç kimseyi düşünmeyen aşağılık biriymişsin!"
"Hah öyle mi? Sen ise katilsin! Asıl acımasız ve duygusuz olan sensin! Ben olmasam planın işe yaramayacaktı. Ama sana söyleyeyim bu gruptan bir bok olmayacak! Liderleri senim gibi bir aptal olduğu sürece olduğunuz yerde sayacaksanız!"
Tom sert bir bakış attı, aslında derinlerde hayal kırıklığı yaşadığını görebiliyordum. Cübbesini yerden alıp sınıftan çıktı, öylece kalmıştım. Her şey mahvolmuştu.
Ne yapmalıyım diye düşündüm, gözlerimin dolduğunu hissetmiştim. Bir erkek için ağlıyordum. Tom için. Ne kadar aptalcaydı.
Ellerimi yanaklarıma götürdüm ve yaşları sildim, ardından ise parmağımı ağzıma götürüp tadına baktım, tuzluydu. İlk defa ağladığım için merak etmiştim. Kasvetli sınıfın içerisinde öylece kalmıştım, bir şey yapmam gerekiyordu. Tom bana Fahişe demişti. Ona olan sinirimle yüz kişiyi öldürebilirdim ama garip bir şekilde üzüntüm sinirimi geçiyordu. Bugüne kadar Tom'u kaybedebileceğimi hiç düşünmemiştim. Bana Fahişe demişti.. Derin bir nefes alıp gözlerimdeki hüzünün yerini öfkeye bıraktım. Onun Myrtle'ı öldürdüğünü söyleyeceğim.
