To Believe Again (Dream Series #2)

Prologue

To Believe Again
Zanashi

I am a dreamer.

I never thought that dreaming is a waste of time. If waiting is the only way to get what I really want, then I'll wait. If fighting is the only means to achieve my dream, then I'll fight. I am always ready to face my fears, to overcome my doubt, and to control my worries just to reach the pinnacle of my dream. I am willing to get hurt and cry in the process without giving up... because I am a dreamer.

"Mama, Papa. 'Wag kayong mag-aalala. Kapag nakapagtapos na ako at nakahanap ng magandang trabaho, bibilhin ko ang lahat-lahat ng gusto nyo!"

"Hindi naman kami maniningil, anak. Makapagtapos ka lang, bayad mo na ang paghihirap namin."

"Ako, ate! Ako ang maniningil para kay Mama at Papa! Ako na ang bayaran mo!"

"Hoy, sama ng loob lang ang binigay mo sa akin kaya sige, babayaran din kita.. ng sama ng loob."

I am a believer.

Believing is my greatest power. No matter how high my dream is, I will still continue to climb. Even if I get tired of climbing, I will still continue to crawl. Step by step, day by day. I'll get there. No matter how difficult and challenging the process is, I will still not give up... because I am a believer.

"Ano bang gusto mo, Mama? Designer bags? Maraming-maraming damit? Sandals? Ikaw Papa, lapag mo na ang gusto mo. Sasakyan? Mamahaling perfume? Teka.. ang luma na ng wallet mo ha? Sige, bibilhan din kita ng leather wallet at lalagyan natin ng maraming laman 'yan!"

"Hay nako, Lynn! Tingnan mo na lang ang mga bituin nang tahimik.." sabay turo sa langit. ".. 'pag ako umasa, talagang malalagot ka!"

Nakanguso akong lumapit kay Papa at humiga sa dibdib nya. Niyakap ko sya nang sobrang higpit at nakangiting tumingala sa langit.

"Hindi 'to kalokohan no! Makuha ko lang talaga ang tatlong letters na 'yon, bibilhin ko ang buong mall para sa inyo."

"Sige, ate. Tagay pa!"

Sinilip ko ang kapatid ko na nakayakap kay nanay at pabiro syang sinipa. Bumawi naman sya sa akin, tuloy ay kawawa si Mama at Papa na nakapagitan sa aming dalawa.

I am a dreamer and a believer.

Madalas sa mga taong may pangarap, sumusuko na lang bigla dahil sa pangambang hindi para sa kanila ang pangarap nila. They usually accept their defeat without even trying... without even believing. Dreaming is one thing, believing is another thing. These two have a deadly combination. Mangarap ka lang at maniwala ka lang, magtatagumpay ka.

Gaano man kalaki ang pangamba at gaano man kadalas ang takot, hinding-hindi nito matitibag ang determinasyon mong abutin ang pangarap basta buo ang paniniwala mong makakamit mo ito. To have a dream is fulfilling but to believe is healing.

"Kita mo 'yang alnilam, ate?" sabay turo sa isang matingkad na bituin. "Ganyan kalayo ang pangarap mo!"

"Matingkad naman!"

"Hindi mo naman abot!"

"Hihintayin kong mahulog kung gano'n. Mahahawakan ko ang pangarap ko, just wait and see."

"Crush mo ngang kaklase mo mula elementary, hindi mo maabot-abot. Ang bituin pa kaya?"

... at dito na kababayan magtatapos ang lahat. Salamat na lang sa inyong suporta.

"Mama, oh!" pagsusumbong ko. "Isa kang malaking dream crusher!"

"Kapitbahay na nga, hindi pa makausap at malapitan."

"Papa! Tingnan nyo 'yang bunso nyo! Lumalaking pariwara. Magiging kami rin, tandaan mo 'yan."

"Shh.." suway ni Papa sa kapatid ko. "Hayaan mo na ang ate mong mangarap.. maging CPA."