Bordo Tabutçu

20

Medya= Cemil Yurdagül

Fazıl

Hava güneşli olduğu için kahvaltı balkona kurulmuştu bozkurtlar ile kahvaltı yapıyoruz.

Dedem ne babama ne de abime bakıyordu yanlışlıkla bile gözleri gitmiyordu.

Rüzgar ile Fatmanur çarşıya gittiler ikiside konuşmuyordu.

Telefonuma gelen bildirim ile gözler bana döndü.

Elime telefonu alıp baktım, video mesajı vardı.

Biraz uzaklaşıp videoyu onayladım, gördüğüm görüntü ile kaşlarımı çattım.

Cemil abi piyanonun başında kafasına silah dayanmış.

Gözlerini kapatmış çoktan pes etmiş gibiydi ama Cemil abi pes etmez ki.

"Naber Fazıl Ateşoğlu dur yada Bozkurt mu demeliyim."

Bu ses bana tanıdık geliyordu.

"Unutmadan söyleyeyim gözün aydın baban ile abin yaşıyorlarmış."

Silahı Cemil abinin kafasına bastırdı.

"Şimdi sen diyeceksin bu adam kim benden ne istiyor... dur dur sen merak etmeden ben cevaplayayım."

Şerefsiz, abi ne oluyor.

"Benim olanlardan uzak duracaksın ve paşa paşa kız kardeşin yıldızı Ankara'ya getireceksin."

Bakışlarım direk yıldızı buldu,videodan gelen silah sesi ile tekrar telefona döndüm kolundan vurdular.

"Bu bir uyarıdır eğer daha devam edersen bu defa kurşun alnına isabet eder."

Herkes bana bakıyordu.

Kaşlarımı çatabildiğim kadar çatarak masaya doğru yürüdüm.

"Ilgaz çevre güvenliği artır. Yıldız hiçbir zaman bu konaktan dışarı çıkma"

Sesim tehditkar çıkmıştı kimse hiç kimse benim çevremde ki insanlara zara vermeye kalkamaz.

Metin"Fazıl sakin-"

"SAKİN FALAN OLAMAM O ŞEREFSİZ BENİ ADAMIM İLE TEHDİT EDİYOR."

Sustum ama sinirim geçmedi.

Mirzan "Kim elinde."

"Kim olduğu önemli mi? Benim çevreme kimse zarar veremez."

Dedem" oğlum tamam ama bize anlat hele."

Telefonu dedeme verdim videoyu onaylayıp izlemeye başladı.

Video bittiğinde konuşmaya başladım.

"Ne ben ona yıldızı veririm ne de cemil abiyi ona bırakırım."

Abim " ne yapmayı düşünüyorsun."