Bordo Tabutçu

29

Fazıl

Başımdaki ağrı ile yüzümü buruşturdum.

Her yerim feci şekilde ağrıyor parmaklarımı ağrıdan oynatamıyorum.

Gözümü açtığımda bana merakla bakan dört çift gözlere baktım.

Neler oluyor.

Aklıma gelen görüntüler ile yerimden kalkmaya çalıştım dayım nerede?

Annem ile Resul abim kolumdan tutup bana engel oldular.

"Dayım, dayım iyimi abi."

Resul abim başıma buse kondurup konuştu.

"İyi abim merak etme hatta şuan görevde."

Kaşlarımı çattım. Ne görevi?

"Oğlum sen kendini nasıl hissediyorsun."

Anneme döndüm gözleri yorgun bakıyordu.

Başıma giren ağrı ile tekrar yüzümü buruşturdum.

"Vücudumda çok keskin bir ağrı var."

Ziya "ben gidip doktora haber vereyim."

Ziya odadan çıktığında kapıdan tim ile kopuz albay girdi.

Yerimden tekrar dikleşmeye çalıştım hemen elini kaldırıp.

"Rahat evlat taburda değiliz."

Kolundaki beyaz sargıyı gördüğümde istemeden kaşlarım çatıldı.

"Kolunuz."

Tebessüm ederek "iyiyim ben evlat kurşun sıyırdı sadece."

Tabi canım kesin öyledir.

Tabi bunu içimden dedim götün yiyorsa dışından de.

Timde gözlerimi gezdirdiğimde hepsinin yüzünde yorgunluk vardı.

Doktor içeri girdiğinde arkasından Mahru'da geldi onu gördüğümde yüzümde ufak bir tebessüm oluştu ama kendimi hemen topladım.

"Merhaba Fazıl bey kendinizi nasıl hissediyorsunuz."

"Vücudumda çok keskin bir ağrı var doktor bey."

"Pan zehirinin yan etkisi bir kaç saate geçer."

Kafamı sallamak istedim ama ağrı engel oldu.

Doktor çıktıktan sonra komutanıma baktım.

Benimle bir konu hakkında konuşmak istiyor gibi bakıyordu.

Resul abim olaya el attı.

"Asel hanım benimle dışarı gelebilirmisiniz?"

Annem bana baktığında gözlerimi kapattım açtım.

Kafasını afif salladı. Abi aynı şekilde Mahru'ya da kapıyı gösterdi.