bet you wanna | nomin

4| restoranda panik

Jeno ile yazlığımızın sitesindeki küçük havuzda tanışmıştık. Hatırlıyorum, yedi yaşında falandık. O, küçük bedenine rağmen iyi bir yüzücüydü. Zıplayarak çivi misali dalıyordu havuza, korkusu yoktu ve bundan zevk alıyordu. Onun aksine ben havuza girmekten öyle çok korkuyordum ki hasta taklidi yapıyordum annemlerin yanında, sudan hoşlanmamıştım hiç. Etrafta birkaç tane daha yaşıtımız çocuk vardı fakat... ne bileyim işte, gözüm Jeno'da takılıp kalmıştı, onunla arkadaş olmak istiyordum. Kim olduğunu, adını, nereli ve kaç yaşında olduğunu bilmek istiyordum.

O, her yaşında büyüklerin favorisiydi. Küçükken sadece havuza dalmasıyla övgüler toplayan o çocuk, şimdilerde üniversitemizin buz hokeyi takımında as oyuncu olmasından dolayı övgüler alıyordu. Bununla da kalmıyor, hem akademik başarısını hem de harika kişiliğini konuşturuyordu.

Onun inanılmaz becerilerinin yanında benim esamem bile okunmaz sanardım fakat öyle bir an geliyordu ki beni yanına çekiyor, kendi ışığını ikimize de paylaştırıyordu. Ben, onun yanında var oluyordum ve şu yaşıma kadar da bundan katiyen rahatsız olmamıştım. Yanımda Jeno varsa şayet, bağımsızlığım yıkılıp bağlılığım gelişiyordu.

Buna rağmen o gün beni havuzun kenarında bulan o siyah saçlı çocuk elini uzatıp havuza atlamak konusunda beni cesaretlendirmişti. Onun elini sadece bir kez tutmama rağmen bir daha da hiç bırakmamıştım. Şimdiye kadar ellerimiz birleşik kalmaya da devam etmiştik.

Ona güzel bir teşekkür borçluydum, elbette bana gönderdiği hoodie için de.

Beyaz, göğüs kısmında küçük harflerle ve siyah bir nakışla lover yazıyordu. Yüzümde tembel bir sırıtma oluştu.

...

Jaemin:
teşekkür ederim

nereden çıktı şimdi bu

Jeno:
içimden geldi

sevgili olduğumuzda daha çok göndereceğim

Jaemin:
yıllarca bu anı mı bekliyordun anlamadım ki

Jeno:
ya ya sorma

eve geçerken moralin bozuk gibiydi

moralini bozan kişi ben miyim

Jaemin:
sana nasıl Sungchan diyeyim şimdi|

hayır tabii ki
nereden çıkardın

Jeno:
bilmem

neyse

seni almaya gelirim

bizimkiler gideceğimiz mekanı kararlaştırmış

Jaemin:
tamamdır
görüldü

...

Akşama doğru üzerime iyice ağırlık çökmesine rağmen kalkıp hazırlanmak gözümde gittikçe büyüyordu. Grup olarak bazen böyle vakit geçirmeye ihtiyacımız olabiliyordu. Vizelerden önce eğlenecek vakti bulabilmemiz de bir tuhaftı gerçi.

Üzerimde Jeno'nun aldığı hoodie, altımda bol pantolonlarımdan biri ve ayağımda en sevdiğim Jordan ile hazırlanmak için çok da uğraşmadığım belliydi. Jeno beş dakika önce aşağıda beni beklediğine dair bir mesaj atmıştı fakat ben o gelene kadar yataktan kalkmamıştım bile. Cüzdanımı hızlıca arka cebime sıkıştırıp telefonumu aldığım gibi kapıyı kapatıp çıktım.