Hiçbir şeyi bitirmeyen aksine başlatan sonlar vardır. Bu sonları görebilenler ise Kanatlı Gece'yi yaşamış kişilerdir. Çünkü bu gece son ile başlar. Biz bu gecelerde yıllar geçirdik. Peki sizin Kanatlı Gece'yi yaşamaya cesaretiniz var mı?
(Not: Bu k...
Selamlarr <3 <3 <3 Nasılsınız görüşmeyeli ☺️☺️☺️ İnşallah gidişatı beğeniyorsunuzdur🥰🥰🥰 Herhangi bir eleştiri veya yorumda çekinmeden bana ulaşabilirsinizz💕💕💕
Yine çok bekletmeden bölümümüze geçelimmm❣️❣️❣️ Adı sayılardan oluşan son bölümümüzünilk kısmı karşınızda ✨✨✨ Keyifli okumalar dileriimmm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~22 07 - 1. Kısım~
"Söyle" dedi yumuşak çıkarmaya çalıştığı sesiyle. Dostunun neşeyle açılmış gözlerine yorgunca bakıyordu. Gözlerinin içi gülmüştü, fark etmişti. Sevineceğini biliyordu. Dostu heyecanını ve sevincini bastırmaya çalışarak konuşmaya başladı: - Ben... Şey... Çok uzatmak istemiyorum da... Hani sana şeyde çok bahsettiğim kız var ya... Şeyde... Yani biliyorsun... Yüz yüze görüşmediniz biliyorum ama... İyi biri. Seviyorum da. Biz onunla... Onunla artık ciddi düşünüyoruz. Yani tabi şimdi, şu aralar değil, olmaz ama bir gün belki, inşallah, bir merasim düzenleriz. Senden de ona çok bahsettim. Kardeşim dedim, hem abim hem sırdaşımdır, bağımız kandan güçlüdür dedim. Seninle tanışmak istiyor ama vakti mi bilemedim. Belki bir gün tanışırsınız. Ama ben... Ben onu çok sevdim be abi. Sanki o gelince bambaşka biri oldum, hayatımda çiçekler açtı. Bir bahar gibi geldi canlandırdı ruhumu. Bir kelebek kadar zarif ve narin. Hiç kıyamıyorum ona... Ben yine çok uzattım, değil mi? Diyecektim ki... O gün... Seni yanımda görmekten onur duyarım Kenan. İstemezsen, kabul etmezsen lafım yok ama- - Olur kardeşim. Gelirim. - Harbi mi! Kardeşim benim be! Yani... Çok teşekkür ederim. Ederiz. Çok mutlu oldum.
Dostunun bir anlık heyecan patlaması dudaklarının belli belirsiz, bir anlık da olsa, kıvrılmasına neden olmuştu. Onun şimdi yaşadığı bu heyecanı en iyi o bilirdi. O da yaşamıştı ya baharı, sonbaharı... Öyle iyi anlıyordu ki onu... Kendisi ne hâlde olursa olsun bu teklifi reddedemezdi. O hep bende olamıyorsa da başkalarının mutluluğuna vesile olayım diye düşünür, çoğu zaman fedakârlık yapardı. Buruk tebessümü gittikçe yüzünden silindi. Hiçbir şey değişmemişti aslında. Onun için bu kadar heyecanlanacak bir şey de yoktu. Hayatı hâlâ aynı eksikliğiyle canını yakacaktı. Sadece kendi matemine herkesi mahkûm etmemekti niyeti. Ne var ki sonrasında olacaklardan haberdar değillerdi.
