Hiçbir şeyi bitirmeyen aksine başlatan sonlar vardır. Bu sonları görebilenler ise Kanatlı Gece'yi yaşamış kişilerdir. Çünkü bu gece son ile başlar. Biz bu gecelerde yıllar geçirdik. Peki sizin Kanatlı Gece'yi yaşamaya cesaretiniz var mı?
(Not: Bu k...
Selamlaarrr <3 <3 <3 Nasılsınız bakalıımmm☺️☺️☺️ Bu kez arayı fazla açmadan muhteşem bir bölümle geldiimmmm Çünkü bu gün Kanatlı Gece - Son Işık bir yaşını dolduruyorrr😍😍😍
Buraya kadar yanımızda olan ve bizi destekleyen herkese, tüm okurlarıma çok teşekkür ederim Hepiniz iyi ki varsınız Kanatlı Gece'min yıldızları 💖💖💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~22 07 - 5. Kısım~
Gergin hazırlıklar tamamlanmış ve düğün çoktan başlamıştı. Kenan siyah takımıyla bir kenarda oturmuş boş boş uzaklara bakıp düşünüyordu. Dans müzikleri çalmaya başlamıştı ve herkes dansa kalkmıştı. Bütün çiftler ayağa kalkınca Kenan'ın gözleri piste kaydı. Dostu çok mutlu görünüyordu. Aslında o hariç herkes mutlu görünüyordu. Gülüşmeler, şakalaşmalar havada uçuşuyordu. Uğraşmışlardı ama gerçekten güzel bir düğün organize etmişlerdi. Tek problem bütün bunların Kenan için bir önemi olmamasıydı. O bir an önce evine dönüp uyumak istiyordu.
Son kez etraftakileri süzüp ayağa kalktı ve dışarı çıktı. Erken çıkacağını önceden söylediği için kimseye haber verme gereği duymadı. Ağır ama sert adımlarla evinin yolunu tuttu.
Yürümeye başlayalı birkaç dakika geçti geçmedi simsiyah giyinmiş ve kar maskesi olan biri onu arkasından tutarak durdurmaya çalıştı. Kenan çelik gibi refleksleriyle arkasından gelen adamı tuttu ve kollarını tek eliyle kilitledi. Sonra boğazını tutarak yakındaki bir duvara yasladı. Çatık kaşlarına rağmen gözleri boş bakıyordu.
"Kimsin?!" dedi. Sesi bir fırtınanın gelişine hazırlık yapıyor gibiydi, sakin ama ölümcüldü. Karşısındaki adam korku içinde bir kağıt uzattı. Kimin gönderdiğini söylemedi ve Kenan'a onu bırakması için yalvardı. Oldukça gençti, muhtemelen yirmilerine henüz girmişti. Kıyafetlerinin eskiliğine bakılırsa oldukça fakirdi. Kar maskesi açılınca çocuk tanımadığı ve yüzünü tam görmediği bir adamın ona bir miktar para teklif ederek bu kağıdı Kenan'a vermesini söylediğini itiraf etti. Kenan bunun üzerine çocuğun gitmesine izin verdi.
Kağıdı hızlıca açtığında kanının donduğunu hissetti. Kaşları çatıldı ve içinde engellemek istediği küçük bir umut zerresi belirdi. Kafası karışmış olsa da ne denmek istediğini az çok anlamıştı. Kağıtta aynen şöyle yazıyordu:
