Navya
"හෙලෝ දුව..?" උදේම මට office එකට කෝල් කළේ දයාල් අංකල්.
"කියන්න අංකල්."
"මෙහෙමයි පුතේ," අංකල් එතනින් එහාට කියපු කිසිදෙයක් මගෙ කනට වැටුණේ නෑ.ඇයි කියල ද බලන්නෙ?ඇයි කිව්වොත් ඒ දයාල් අංකල් මට පුතේ කියලා කතා කරපු පළවෙනි වතාව නිසා..ඇත්ත වශයෙන්ම කිව්වොත්- නෑ එක්කො ඕන නෑ..ඒ කාලෙ නව්යා ඒක දැනගත්තොත් මාව මරනවා ෂුවර්.ඒ නිසා ඒක මම පස්සට කියන්නම්.
"පුතේ,ඔයා අහගෙන නේද හිටියෙ මම කියපු එක?" කිව්වෙ මොකක්ද කියලා ඇහුණෙ නැති වුණාට ඒක එච්චර සුබදායක එකක් නොවන වග අංකල්ගෙ කටහඬෙන් තේරුණා.
"Sorry අංකල්.ආයෙ කියන්න පුළුවන් ද මගෙ ඔළුව පොඩ්ඩක් වෙන අතකට ගියා."
"ම්හ්...." ලොකු හුස්මක් පිට කරලා අංකල් ආයෙ කතාව පටන් ගත්තා.
"දුව,සචිත්රව arrest කරා"
"WHAT!?"
"ඔව්.ඊයෙ එයා යාළුවො වගයක් එක්ක clubbing ගියා.එවෙලෙ ඇති වෙච්ච රණ්ඩුවක් නිසා මෙයා මිනිහෙක්ට ගහලා." කතාව තත්පරේකට නවත්තපු දයාල් අංකල් ආයෙම කතාව පටන් ගන්නකල් මම ඉවසගෙන හිටියා.
"ගහලා කියන්නෙ,හොඳටම ගහලා.ගහලා තියෙන්නෙත් එසේ මෙසේ එකෙකුට නෙමෙයි. Roven එකේ සම අයිතිකාරයා ඔෂාන්ට..."
දෙයියන්ගෙ නාමෙට මගෙ වටේ සිද්ධ වෙන දේවල් මට හිතා ගන්න බැරි වුණා...
අවුරුදු දෙකකට කලිනුයි මම ඔෂාන් කියන නම මගේ ජීවිතෙන් ඈත් කරගත්තෙ;කැරකිලා කැරකිලා දැන් ආයෙමත් ඔෂාන් ව මුණ ගැහෙන්නෙ ඇයි??? ඉස්සරහට වෙන ඒවා එක්ක ඒවා බලන්න මම තීරණය කරා..."ඒ මිනිහාගෙ තාත්තලා ගේම අත ඇරියෙ නෑ...මිනිහා පොලීසි ගිහින්.දැන් විනාඩි 20කට විතර කලින් සචිත්රව පොලීසියට ගෙනිච්චා...අර ගුටි කාපු ළමයාට ටිකක් අමාරුයි...ඒ නිසා මේක දුර දිග ඇදෙයි වගේ..අපි දැන් මොකද කරන්නෙ දුව?" දයාල් අංකල් තමන්ගෙ කතාව දිගටම කරගෙන ගියා.
තාත්තා කෙනෙක් තමන්ගෙ දරුවො වෙනුවෙන් කොච්චර දුක් වෙනවද කියලා පෙන්නන්න දයාල් අංකල් කියන්නෙ හොඳම උදාහරණයක්.ඒත් සචිත්රට ඒ මනුස්සයාගෙ කිසි වටිනකමක් නැති හැටි!!
YOU ARE READING
Half Love,Half arranged. || Sinhala
Художественная прозаTo be Loved. To be in Love.🤍💫