Sachitra
ඒ ගත කරපු හැම මොහොතකට ම මම ආදරේ කළා..මොකද මම,
නෑ අපි තුන්දෙනාටම තාත්තාගෙ පැත්තෙ කියලා ලොකු නෑයො ගොඩක් හිටියෙ නෑ...හිටපු දෙතුන් දෙනාත් අපිව තියා ගෙන හිටියෙ නිකන් ම නිකන් option එකක් විදියට.!මිනිස්සුන්ට ආදරේ කරන කෙනෙක් විදියට මම ඒ දේට පොඩ්ඩක්වත් කැමති කෙනෙක් නෙමෙයි.ඒ වගේමයි මහිරායි අයියායිත්..ඉතින් මම අම්මාගෙ පැත්තෙ අයට ඔක්කොට ම වඩා ආදරේ කළා.මම දන්නවා එයාලාත් එහෙමයි.මේ ට්රිප් එකට මට ඕන වුණා මහිරාවයි අයියාවයිත් ගෙන්න ගන්න.ඒත් මහිරා වෙඩින් එකේ වැඩ එක්ක හිර වෙලා නිසා මට සිද්ධ වුණා එයාව දාලා එන්න.ඒ වගේම අයියාත්.එයාගෙ personal වැඩක් තියෙනවා කියලා අයියාත් ගමන මග ඇර ගත්තා..ඒත් මට ඕන වුණේ නෑ මේ අවස්ථාව මග ඇර ගන්න.මම දන්නවා මේ වගේ චාන්ස් එකක් මග ඇර ගත්තොත් ආයෙ ලේසියෙන් ළඟා කර ගන්න බැහැ කියලා.ඉතින් මං ආවා කට්ටිය එක්ක.
දවස් තුනක ගමනේ අන්තිම දවසට ඒ වෙද්දි අපි ඇවිත් හිටියා...ඒ දවස් තුනට අපි නොකරපු දෙයක් නෑ.
අපි නැටුවා,
සින්දු කිව්වා,
බිව්වා.
කෙටියෙන්ම කිව්වොත් කරන්න ඕන දේවල් ඔක්කොම කළා.
එදා අන්තිම දවසෙ බීපු එක මං ජීවිතේ කරලා තියෙන මෝඩ ම වැඩවලින් එකක්.
පොඩ්ඩක් ඉන්න මම කතාව කියනකල්....
පහු වෙනිදාට ගෙදර එන්න කලින් අපේ ගමනාන්තය වුණේ මම කැමතිම ,
ගාල්ල.
හවස බීච් එකට ගිහින් sun set එකත් බලපු අපි කොටුව බලන්න ගියේ රෑ වෙන්න.වටේට තිබුණු කඩවල් එක්ක පාරවල් ලස්සන කරලා තිබුණු ලයිට් බල්බ් එක්ක ඈතින් අහස ලස්සන කරලා තිබුණු හඳ තරු.!ඇත්තටම ඒක ඇහෙන් ම දකින්නෙ නැතුව විස්තර කරන්න හරි අමාරුයි.!එතනින් පස්සෙ අපි රෑ කෑම අරගෙන හොටෙල් එකට ආවා...එතනත් හොඳ හොඳ නාඩගම් කීපයක්ම වුණා...නාඩගම් කියන්නෙ එහෙමට නරක දේවල් නෙමෙයි.
අපේ සෙට් එකේ හිටපු ගෑණු උදවිය,
විශේෂයෙන් අමයිරායි ප්රතික්ශායි දෙන්නා...එතන තිබුණු කෑම සැර වැඩියි කියලා අපි ඕඩර් කරපු කෑමවලට අමතරව තව රුපියල් හාර පන්දාහක dessert ඇතුළු කෑම ඕඩර් කරා...අන්තිමට අපිට සිද්ධ වුණේ ඒවාට බිල ගෙවලා එහෙම්ම ම එන්න.අපි ආවෙ පයින්.Fort එකෙන් එළියට ආවාට පස්සෙ අපි නැවතිලා හිටපු හොටෙල් එකට වැඩි දුරක් තිබුණෙ නැති නිසා අපි ඒ ටිකත් පයින් ම ඇවිදගෙන ආවා.