Hepinize selam arkadaşlar.
İlk öncelikle nasıl başlicagimi inanın ki bilmiyorum bayadir üstünden geçmiş buraya bölüm asla ama asla atmamisim. Hepinizden özür diliyorum ama benimde belirli bir sebeplerim vardı kitap az bir okunmaya sahip ve yazasım gelmiyor. Neyse biz bölümümüze geçelim dimi? :)
💫
Arkamı döndüğümde deccalimi gördüm. Elinde bir adet pasta ve karşımda duruyordu. Ne demişti o?
"Deccalin güzel kadini"
Ah Yusuf ah seni ne kadar seviyorum bir bilsen. Ona baktığımda sadece yüzümü tekrardan her zerremi ezberlicekmiş gibi bakiyordu. Kendimi tutamayıp bir hapishane köşesinde ona sarıldım. Kokusunu içime çektim. Hemde doya doya.
Bu hayata ne yaptım bilmiyorum ama hayata ne verdiysem hayat bana Yusuf gibi birini verdi.
Ondan ayrıldığimda daha yeni yeni ağladığımı farkettim. Gerçekten ağlıyor muydum? Yusuf'a baktığımda bana dönüp o güzellim muazzam dudaklarını hareket ettirmeye başladı.
"Pastayı üflemicek misin deccalin güzel kadını?" O bunu söylerken ben kendimden geçmiş bir şekilde ağlamaya başladım. Ne oldu bana harbiden? Ben ne ara bu kadar duygusal olmayı başardım?
Elleri yanağımda gezindi ve gözyaşlarimi kendi sildi. Sonrada birden ayağa kalkıp benide kendisiyle beraber kaldırdı. Ama ben hala ölecekmişim gibi ağlamaya devam ediyordum o ise bana bakıp duruyordu. Sonra beklemediğim birsey yaptı.
Gene gözyaşlarimi sildi ve bu sefer başını omuz girintime getirip kulağıma yaklaşıp
"Ağlama lan ağlama ela bana burayı kıyamete çevirtirme kıyamıyorum lan sana ağlama bak geldim deccalin geldi."
Bunlari söyledikten sonra gene gözyaşı döktüm ama bu sefer o silmek yerine ağladığım yere buse kondurdu. Birsey dememi dahi beklemeden kucağına alıp o kötü yerden öyle çıktık. Tam çıkarken sohbet ettiğim o tontis amca
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LALETTAYİN
Teen Fiction-Yusuf abi yusufcuk olasın mi geldi? -He gülim he bi burdan çıkayım senlede güzel ilgilenicem. Elanin küçüklükten bu yana Yusuf'u sevmesiyle itibaren başına birtakım işler geliyor. Yusuf görevden geldikten sonra olaylar başlıcak mi başlamicak mi? Bi...
