Yaratıcı ve Yaratılanlar (Countryhumans)

13.. Yıkım Kelebeği...

.
.
.
.
.
.
🦋
.
.
Geçmiş..
.
.
.
Güneş
artık bugünün mesaisini,
iki çiftin birbirine
kavuşmasıyla
büyük bir gururla kapatmış olacakakki
onlara hala son ışınlarından
bir hediye bırakmıştı..

Bir
tutam kadar olan
ışık çizgileri
egenin
yüksek ve kabukları
çatlak çatlak olan çam ağaçlarına doğru kaymıştı.
. Gökyüzü
kırmızı ve lacivert
arasında geçiş arasında kalmıştı. Bugünün
eşsiz manzarası
Allahın yarattığı her güzelliğinin insanoğluna
zarifçe sunuşuydu..
Egenin turkuaz suları,
açık sarı kumsalları
ve
dağları kaplamış 11 ay çiçekleri.. Hepsi
sanki bugüne özel yaratılmış gibiydi..
Bugünün yeni doğmuş,
bebek gibi kokan aşklarında kavrulan;
iki zıt ruha yaratılmış gibiydi..
.

Serin ve ılık..
Karanlık yada aydınlık..
İylik yada kötülük..
Ölüm ve yaşam..
Üzüntü ve mutluluk..

.

.
Nasıl
her bir kavramın
ve
oluşumun zıttı varsa..
Allahın yarattığı
aciz kullarınında ters oluşumu vardı..
İşte
kadın ve erkeğin ruhu birbirleri için anahtar - kilit
uyumuyla
kaderin demir ocağında yıllardır dövülmüş,
kavuşmayı beklemişler di..

Bu iki
kayıp ruh birbirlerine aşk mandalıyla
sıkıca sadece ölümün koparacağı şekilde
tutturulmuştu..

Erkek
kadının saf aydınlığında ki
ölüm karanlığı..
.
Kadın ise
erkeğin ölümcül derinindeki yaşam sığıydı.

Asla Olmaması
gereken aşk,
kainatın sahibi
tarafından insanlığın yeni bir döneme gireceği ;
imkansızlığın
kesin ve acıtıcı zamanında bağlamıştı..
İşte
bu yüzden hiç kimse
bu yeni doğmuş aşkı kabul etmedi..
Ve
ona Dünyanın en büyük günahı gibi davrandılar..

Aslında
yaratıcı kısmından bakarsak iki tarafta
doğruydu..
İki tarafta yanlıştı...
.
Herkesin
birbirini eşitleyecek
haklılık payı vardı..
.

İki
aşık onurlarını hiçe saymıştı.
Dünya
ise bu iki aşığın kaderini
hiç gibi görmüştü..
Gelecekte
olucak tüm bu yıkımın
küçük kıvılcımı idi
bu
saçma duygu..
.
Yıllarca
vaftiz edilmeyi bekleyen,
yıllarca aşkla bakılan gözlerin, yanan kalplerin buluşmasıydı..