ORMANDA KAYIP

KAYBOLUŞ

Canlarım çok ama çok özür dilerim bölüm biraz geç geldi hastaneye gittik babam hasta oldu fln ben de babaannemlerde kaldım internet yoktu bölüm atamadım çok özür dilerim. Sizleri seviyorum. Keyifli okumalarrrr❤❤❤

Telefonuma gelen konum ile hemen yerimden fırlayıp yanıma bazı araç gereçler -kendimi korumak için bıçak türü şeyler- aldım. Öğretmenlere de bir haber vermemiştim. Hızlıca konuma doğru gitmeye başladım. Yürürken bir yandan ağabeylerimin durumun düşünüyor, bir yandan da dikkatlice planlar yapıyor ve yürüyordum. Bir kaç saat sonra ağabeyimin kaçırıldıkları yere gelmiştim. Etrafta kimsecikler yoktu. Sadece ağabeyim,Gökçe,Umut,Yaprak ve Ateş vardı. Birer sandalyeye oturmuş, öylece bana bakıyorlardı. Hızlıca ağabeyimin yanına geldim ve arkasına geçip bağlandığı sandalyeden onu kurtardım. Tam Gökçe'nin yanına gidecekken birisi giydiğim tişörtümün arkasından tuttu ve tüm gücüyle asıldı. Tişörtüm boğazıma yapışmıştı. Nefes alamıyordum. Hızlıca bir atakta bulundum ve arkamı döndüm. 5 yıl boyunca kickbocksa gitmek ilk defa işime yaramıştı. Önümde bir adam duruyordu. Kim olduğunu umursamadan malum yerine güzel bir tekme geçirdim. Karşımdaki rakibim iki büklüm olmuş bana bakıyordu. Bir kaç saniye içinde Gökçe'yi de kurtarmıştım iplerden. Artık 3 kişi olduğumuz için rakibimizi yenmek çok kolaydı. Ancak bu rakip denilen şahıs kafayı benimle bozmuş gibi sürekli olarak bana saldırmaya çalışıyordu. İlk başta bir kaç hamlesinden kurtulmuştum. Ancak sonraki bir kaç dakikada karnıma yediğim yumruklar canımı yakmıştı. Bu adamın bizle ne alıp veremediği var? Bilmiyordum. Ancak 1 saat sonra kurtulabilmiştik bu yabancıdan. Kamp alanına geldiğimizde bütün herkesin bizi aradığını gördük. Bizi gören sınıf öğretmenimiz yanımıza doğru geldi. Gözlerindeki endişe o kadar belli oluyordu ki. "Çocuklar neredeydiniz siz? Çok endişelendirdiniz bizi." Dedi öğretmenimiz. Ağabeyim tam ağzını açmıştı ki ben söze girdim. "Ormanda biraz yürümek istemiştik hocam kusura bakmayın biraz geç kalmışız" dedim gülümseyerek. Öğretmenimiz gülümseyerek bizi teker teker süzdü. Karnım çok ağrıyordu eğer biraz daha ayakta kalırsam yere yığılacaktım. Gülümsememi bozmadan çadırımıza doğru ilerlemeye başladım. Kendimi çadırın içine zar zor atmış ve yatağıma uzanmıştım. Ağabeylerimi kaçıran yabancının benden daha kötü bir halde olduğunu bilmek ne kadar güzel bir şey olsa da ben şu an karnımdaki ağrılardan ve sancılardan yerimde duramıyordum. Miğdem bulanıyordu. Yatakta iyice mayışmıştım. Gözlerimi kapatmam ile uyumam bir oldu.

Ağabeyimin başucumda durduğu zaman uyanmıştım. "Günaydın kardeşim nasılsın?" Diye sordu. Ağrılarım olduğunu biliyordu. Konuşmaya mecalim yoktu bu yüzden başımı iyiyim anlamında salladım sadece. Bana bir bardak su verdi. Tek dikişte bitirdiğim su bardağını yanıma koydum. Yataktan çıktım ve dışarıya doğru yürüdüm. Tamiz havayı içime çektim. Bol bol içime çektim temiz havayı. Karşımda gördüğüm akşam yemeği için hazırlanan masaya doğru yürüdüm. Çok acıkmıştım. Boş bulduğum bir yere oturdum. Çoğu kişi yemek yemeye başlamıştı bile. Bende önümde duran çatal ve kaşığı elime alıp yemekleri büyük bir iştahla yemeye başladım. Yanıma kimin oturduğu pek de umrumda değildi ben sadece yemeğime odaklanmıştım. Önümdaki çıtır tavuklar ve patates kızartmaları çok lezzetliydi. Tabağıma koyduğum birkaç tavuğu ve patatesi bitirdikten sonra masadan kalkmıştım. Çadırıma doğru ilerlemeye başladım. Biraz uzanacak ve telefondan sosyal medya hesaplarıma bakacaktım. Lakin öğretmenimizin bana seslendiğini duyunca arkamı döndüm. Öğretmenimizle yüz yüze gelmiştik. Bana bir orman gezisinden bahsetti. Normalde yatacaktım ancak yediğim yemekleri sindirmek amacı ile bu teklifi kabul ettim. Bizimkilere de haber verince işlem tamamlanmıştı. Sıraya geçtik. Yürümeye başladık. Yanıma bakarken bir tavşan gördüm. Bembeyaz renkli,maviş gözlü çok şirin bir tavşandı. Ağabeyim de benim gibi durmuş, yanımdaki minik tavşana bakıyordu. Büyülenmiş gibi bakıyordum tavşana! Adeta büyülenmiş gibi! .