ORMANDA KAYIP

AFFETMEK

Yaklaşık 10 dakikadır çadırın içinde dört dönüyorum.

Allah'ım ben nereye düştüm.

Birde hiçbir şey olmamış gibi Ateş beni darlıyor.

Ben onu zaten affettim ama neyse. Sürünsün biraz. Kıymetimi bilsin yani.

Ayrıca...

BİZ BURADAN NE ZAMAN ÇIKACAĞIZ?!

ne saçma bir şey bu böyle!

"Güzelim" evet sizce  kim bu?

Doğru tahmin Ateş!

Başka kim olabilirdi Allah aşkına?

"He ne oldu?" Dedim

"Bir gelsene" dedi.

Off ne oldu şimdi?

"Efendim ne oldu?" Diye sorarak dışarı adımladım.

Bismillahirrahmanirrahim!

Napıyor bu? İyice beyni yok olmaya başladı.

"Süpri-"

"Deli misin sen?" Diye sordum sözünü yarım keserek.

"Deliyim. Ama sana deliyim meleğim" dedi.

Ay romantikoşkom benim.

"Delisin, bunu kabul ediyorum ama bana deli değilsin" dedim.

Ben ondan başka bir şey bekliyordum. Şarkı, müzikle beni kandıramazdı. 

Evet elinde nereden bulduğunu bilmediğim bir mikrofon, bluetooth a bağlanabilen adını bilmediğim bir şey. (Müzik o şeyden geliyor).

Heh hatırladım adını hoparlör dü sanırım.

Hoparlörden hafif sesli bir melodi çınlıyordu.

"Ama daha süprizimi görmedin, hemen yorum yapmasan mı diyorum canım?" Dedi.

"He neymiş süprizin?" Diye sordum.

Yaklaştı bana.

Bu çocuğun kokusu beni öldürü-

"Şimdi yapacağım şeyi hiç istemeyeceksin ama" dedi.

"Ne yapacaksan yap artık! Zaten şu orman kılıklı yerden bir an önce çıkmanın derdin-"

Dudağıma yapıştı! Ciddiyim dudağıma yapıştı.

Demek, istemeyeceğim şey buydu.

Lan bu niye her fırsattan yararlanıyor?

Neyse hoşuma gitti.

Alt dudağımı bir salar mısın artık?

Tamam sakinim.

Madem sen alt dudağımı esir aldın, senin üst dudağında benim artık Ateş efendi!

Üst dudağına saldırdığımda keyifle gülümsedi.

Birşey soracağım, abim veya diğerleri inşAllah şu an burada değildir. Değildir değil mi?

"Sen ciddi olamazsın" dedim.

Onu affetmek için gayet güzel bir fırsat... hihihhihehehe.

"Ciddiy-" dudağına bastırdım.

Sus ulan sus. Tadını çıkarıyorum sus.

"Seni seviy-"

"Sus. Tadını çıkaracağım sus" dedim. Anında sustu.

Ehe biraz abartsak mı?