Chapter 6

1.9K 102 226
                                    

"Görüşürüz ama kalsaydın keşke."

"Maalesef Ankacım." diyerek sıkıca sarıldı bana Altay.

Diğerleri çoktan gitmiş geriye sadece Altay kalmıştı. Şimdi de onu uğurluyordum.

Karşı kapının açıldığını duyduğumda daha sıkı sarıldım Altaya. İçimden öyle yapmak geliyordu çünkü.

"Olmadı sen bize gelir kalırsın." dedi Altay sarılmayı bırakırken.

Göz kırpmayı da unutmamıştı tabii.

"Bakarız Altay bakarız." dedim gülerek.

"Naber gençler?" diyen Ferdi hocaya döndük ikimiz de.

"İyi hocam eve gidiyordum ben de."

Ferdi hoca ise sadece kafasını sallamıştı. Sabahki gibi bakıyordu yine.

İstemsizce hoşuma gitmişti bu.

Ferdi hocanın ayakkabılarını giydiğini gördüğümde nereye gittiğini merak ettim.

Bu sırada Altay çoktan gitmişti.

"Bir yere mi gidiyorsunuz hocam?" diye sordum kendimi tutamayarak.

"Merak mı ettin?" diye sordu gülerken.

"Evet." dedim hiç düşünmeden.

Beklemiyor olacak ki birkaç saniyeliğine afallamıştı.

"Bir arkadaşımla buluşacağım."

Arkadaş? Ne tarz bir arkadaş bu?

Ne kadar sormak istesem de haddime değildi. O yüzden sessiz kaldım.

"İyi eğlenceler hocam." dedim yüzümü sabit tutarken.

O ise anlam veremediğim bir şekilde sırıttı ve kafasını salladı. Ben de sinirlendiğim için eve girip kapıyı kapattım.

"Kimle buluşacak acaba ya?"

"Offf."

Söylene söylene odama geldiğimde telefonumdan müzik açıp yatağa yattım.

Fazlasıyla yorulmuştum ve uyumak istiyordum.

Tabii buldun, bi' sorun var
Yine gittin tabii on'la
Bunu duydum, biliyorlar
"Sizi gördüm" diyorlar
Ben değildim oysa
Kimleydin or'da?
Beni yorma, beni yorma
Artık beni yorma

Artık beni yorma..


Şarkı eski halimi anlatıyordu değil mi? Ben değildim oysa, kimleydin orda?

Sahiden kimleydin orada Mert?

Bu enkazın tek suçlusu sensin. Güvenimi parçaladın, parçalamakla kalmayıp yaktın. Acımasızca yaktın.

Kendime bir savunma mekanizması oluşturmamın sebebi de sensin, bu sert halimin sebebi de.

Sen aşka küsme sebebimsin. Kendime söz vermemin sebebisin.

Aşık olmaktan korkma sebebimsin. Aşamıyorum ben bunları, ne yaparsam yapayım aşamıyorum.

Kendimi kapadım aşka, her şeye. Duygularımın üstüne bir örtü serdim. Örtü tozlandıkça altındaki duygular da görünmez hale geldi.

Sen beni kurtulamayacağım bir enkaza attın Mert.

Ve ben şimdi beni o enkazdan çıkarmaya çalışan elleri de itiyorum. Korkuyorum çünkü, ya beni daha da derine atarsa?

Zümrüdüanka | Ferdi Kadıoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin