Chapter 5

1.8K 92 151
                                    

"Günaydın." diyen Ferdi hocaya baktım ayaklabımı giyerken.

"Günaydın hocam." diyerek çantamı aldım.

Arabaya bindiğimizde hava gerçekten soğuktu. Artık montumu çıkarmam gerekiyordu anlaşılan.

"Üşüyor musun sen?" diye sordu ellerime bakarken.

"Biraz."

"Mont da giymemişsin." diyerek hemen klimayı açtı.

"Bu kadar soğuk olduğunu bilmiyordum. O yüzden çıkarmamıştım."

"Dikkat etmelisin kendine, mevsim geçişindeyiz. Hasta olursun."

"Niye bu kadar ilgilisiniz?" diye sordum bakışlarımı ona çevirirken.

"Sana da gerçekten iyilik yapılmıyor Anka."

"İyilik karşılıksız yapılmaz çünkü."

"Ya da sen hiç denk gelmemişsin." dediğinde bakışlarımı önüme çevirdim.

Okula geldiğimizde Ferdi hocayı arkada bırakarak hızla sınıfa çıktım.

"Günaydın Anka kuşu."

"Günaydın kanarya." deyip oturduğumda yine saçımı karıştırdı Altay.

"Zevk mi alıyorsın oğlum?"

"Evet." dedi sırıtırken.

"Ya sabır." diyerek önüme döndüğümde dibimde Ardayı gördüm.

"Bismillahirrahmanirrahim." diyerek geri çekildim.

"Mal mısın, niye öyle geliyorsun?"

"Hadi dün noldu anlat. Gruba da yazmadın."

"Bir şey olduğu yok. Geldi yemek yedik. Özel dersi konuştuk sonra da gitti."

"Alacak mısın özel ders?"

"Maalesef evet."

"Hangi günler?"

"Hafta sonu ve pazartesi."

"Adam baktı hafta sonu göremeyecek seni-" cümlesini devam ettiremedi çünkü ağzına vurdum.

"Of iyi tamam sustum ya. Ama gün gelecek bu dayakların hepsinin öcünü alacağım."

"Bu konu gerçekten canımı sıkmaya başladı. Duymak istemiyorum."

"Anka kızma ama en son böyle davrandığında aşık oldun."

Aklıma gelen anılarla derin bir nefes alıp verdim.

Hayır Anka sakin ol, sakin ol.

"Anka iyi misin? Özür dilerim ben-"

"Sorun yok Altay. O şerefsiz yüzünden üzülecek değilim."

Bu halde olmanın sebebi o değil mi Anka?

"Neyse, biz sana baştan söyleyelim de." diyen Altaya kafamı salladım.

"Eğer öyle oluyorsa da yapacak bir şey yok Altay ki olmuyor."

"Bilemezsin Anka. Ama artık aşman gerekiyor, herkes ve her şey aynı değil."

"Biliyorum Altay ama elimde değil işte."

"Tamam hadi kapatın konuyu." diyerek araya girdi Arda.

"Günaydınnn." diyerek sınıfa girdi İpek.

"Günaydın." dedik hepimiz de.

Barış ise kalkıp sarılmıştı.

"Aman çifte kumrulara bak." diye söylendim.

Zümrüdüanka | Ferdi Kadıoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin